Λίβερπουλ: "Σου κάνω πίβοτ"

Το ξέραμε πριν γίνει η σέντρα. Η απουσία του Κίμιχ από το δεξί άκρο της άμυνας της Μπάγερν θα ήταν ένας χώρος που η Λίβερπουλ θα προσπαθούσε να χτυπήσει. Στο ξεκίνημα μάλιστα του αγώνα, στα πρώτα 5-10 λεπτά, ο Κλοπ έστειλε από εκεί τον Σαλάχ.

Γρήγορα οι πλευρές ήρθαν στη συνηθισμένη τους στελέχωση και πάνω στον Ραφίνια πήγε ο Μανέ. Η μπαλιά του Φαν Ντάικ από πίσω ήταν τέλεια, με τη σωστή δύναμη, ακριβώς στην πορεία του “μέσα-έξω” που έκανε ο Σενεγαλέζος στον αντίπαλό του.

Ο ΜΑΝΕ ΕΚΑΝΕ ΤΖΟΡΝΤΑΝ

Αλλά ο Μανέ είχε ακόμα να κάνει πολλά. Με τον Ραφίνια κολλημένο στην πλάτη του, σε πλήρη ταχύτητα, έπρεπε να κατεβάσει την μπάλα. Το έκανε με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού, αλλά η μπάλα του έφυγε μερικά μέτρα προς το πλάι.

Ο Νόιερ είχε βγει, το ξέραμε πώς θα το κάνει. Ο Γερμανός πήγε στην μπάλα, σχεδόν “σκέπασε” τον Μανέ που πήγε να κάνει μια ακόμα επαφή με το δεξί. Μόνο που ξαφνικά ο Μανέ δεν ήταν εκεί, είχε πάει από την άλλη.

Με έναν εκπληκτικό τρόπο, ο Σενεγαλέζος έκανε πίβοτ, έφυγε από την άλλη πλευρά. Με μία μόνο επαφή, με το δεξί του πόδι, κατάφερε να φέρει την μπάλα από την άλλη πλευρά, να γυρίσει και να αφήσει τον Νόιερ στον τόπο, όπως άφηνε κάποτε τους αμυντικούς στο low-post ο Μάικλ Τζόρνταν.

Μέχρι ο Νόιερ να ανακτήσει την ισορροπία του, ο Μανέ είχε ολοκληρώσει την επιστροφή και με το αριστερό πια εκτέλεσε, “έσκαψε” την μπάλα προς την εστία ώστε το ύψος να μην δώσει καμία τύχη στους αμυντικούς. Τρεις επαφές, μια εκπληκτική περιστροφή, η Λίβερπουλ είχε το προβάδισμα στο Μόναχο.

ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΑΧΑΝΙΑΖΕΙ ΚΙΟΛΑΣ

Και πώς θα έχανε πια. Δεν μιλάμε για την περσινή Λίβερπουλ, αλλά για τη φετινή. Φέτος δεν μετατρέπει τα παιχνίδια σε ξέφρενες βόλτες με τα τρενάκια του λούνα-παρκ, δεν κρατάει τους θεατές στις άκρες των καθισμάτων, δεν κάνει 20λεπτα γεμάτα με high-lights όπως πέρυσι.

Αλλά φέτος δεν ξεμένει από βενζίνη κατά τη διάρκεια των αγώνων. Πέρυσι το πόδι στο γκάζι την άφηνε αρκετές φορές άδεια. Απέναντι στη Σίτι, στη Ρόμα, η Λίβερπουλ μπορούσε στο ίδιο ματς να τρέχει σαν τον Μπολτ και μετά να λαχανιάζει σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη μετά από αγώνα τένις με τον Ανδρέα Λοβέρδο.

Φέτος, δεν τρέχει σαν τον Μπολτ, αλλά ούτε και λαχανιάζει. Φέτος ελέγχει καλύτερα: γιατί η ίδια δεν θέλει να πηγαίνει το ματς στο φλιπεράκι και γιατί ταυτόχρονα οι αντίπαλοι την τρέμουν και είναι συντηρητικοί απέναντί της.

ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΜΠΑΓΕΡΝ ΧΩΡΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Κάπως έτσι, η Λίβερπουλ ολοκλήρωσε τους δύο αγώνες με την Μπάγερν με μόλις 0.9 xGoals παθητικό. Όλες μαζί οι φάσεις των Βαυαρών σε 180 λεπτά ίσα που έφτασαν να “αξίζουν” ένα γκολ. Παρά την απουσία του Φαν Ντάικ στο πρώτο ματς, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε και στα δύο γήπεδα ο Ρόμπερτσον με την ταχύτητα του Γκνάμπρι.

Η Μπάγερν έφυγε από τη σειρά χωρίς πραγματική ευκαιρία. Άντε να μετρήσουμε για τέτοια το αυτογκόλ του Μάτιπ, υπό την έννοια πως ο Λεβαντόφσκι ήταν έτοιμος να εκτελέσει. Μία ίσον καμία. Ακόμα και με το αυτογκόλ να φέρνει το 1-1, η Λίβερπουλ δεν είχε θέμα.

Να την κρατήσεις σε ισοπαλία, μπορείς. Να την νικήσεις φέτος, πολύ δύσκολο. Όχι γιατί πάει τα ματς σε 4-3 και 5-2, αλλά γιατί φοβίζει και ελέγχει, άσχετα αν ακόμα της λείπει ο παίκτης που θα φτιάξει πράγματα από τη μεσαία γραμμή σε κλειστά ματς.

ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Αλλά στο Champions League ποτέ δεν ξέρεις, αρκεί μια στιγμή. Θα μπορούσε να την έχει ακόμα κι αυτή η Μπάγερν, που δεν είχε απαντήσεις. Όμως, εκτός από τον δαίμονα Μανέ, η Λίβερπουλ έχει και το Βουνό. Τον Βίρτζιλ φαν Ντάικ.

Αυτόν που αμύνεται όλη τη χρονιά λες και οι αντίπαλοι είναι παιδιά του δημοτικού. Αυτόν που ακόμα δεν του έχει κάνει κανείς ντρίμπλα στην Premier League ή στο Champions League, αυτόν που κερδίζει τις μονομαχίες στον αέρα και ταυτόχρονα δίνει με το κεφάλι στον διπλανό συμπαίκτη του λες και είναι πασαδόρος στο βόλεϊ.

Με τέτοια παρουσία, θα ήταν αφύσικο για τον Ολλανδό να μην αρχίσει να βρίσκει και γκολ στα στημένα. Στα δίχτυα τους έβαλε για να κάνει το 1-2 και να τελειώσει εκεί τη σειρά.

Ο ΜΑΝΕ ΟΔΗΓΕΙ, Ο ΣΑΛΑΧ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Σε μια τέτοια εμφάνιση, άξιζε στη Λίβερπουλ να βρει κι ένα γκολ από συνεργασία. Η πάσα του Σαλάχ μαγική, ο Μανέ έδειξε ξανά πως λίγοι έχουν καταλάβει πόσο αποτελεσματικός είναι με το κεφάλι. 1-3, πάμε παρακάτω.

Με τα δύο γκολ στο Μόναχο, ο Μανέ έφτασε τα δέκα γκολ στους τελευταίους δέκα αγώνες της Λίβερπουλ σε όλες τις διοργανώσεις. Με τον Σαλάχ να τραβάει πάνω του φώτα και αντίπαλες άμυνες, ήταν δεδομένο πως ο εκπληκτικός Σενεγαλέζος θα είχε και φέτος ευκαιρίες και χώρους για πολλά γκολ.

Κανείς δεν ξέρει πόσα θα είχε πετύχει αν δεν ήταν ο παίκτης που έχει χάσει τις περισσότερες καθαρές ευκαιρίες στο φετινό Champions League. Και χωρίς αυτά, ο Μανέ οδηγεί τη Λίβερπουλ σε ένα διάστημα που η μπάλα δεν μπαίνει για τον Σαλάχ.

Λέω “δεν μπαίνει”, όχι “δεν είναι καλά”. Ο Αιγύπτιος δεν σκοράρει, αλλά είναι σε καλή κατάσταση. Είναι περισσότερο απειλητικός και δημιουργικός από οποιοδήποτε άλλο σημείο της σεζόν, τρομοκρατεί τους αμυντικούς. Το έκανε στο Μόναχο, το έκανε την Κυριακή με την Μπέρνλι, άσχετα αν δεν σκόραρε σε κανένα από τα δύο ματς.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η Λίβερπουλ είναι στους οκτώ και ο Κλοπ δήλωσε πως “η ομάδα είναι ξανά στην ελίτ της Ευρώπης”. Περίεργη δήλωση από τη στιγμή που οι Κόκκινοι έπαιξαν πέρυσι στον τελικό; Όχι, απολύτως σωστή. Ο Κλοπ και κάθε μεγάλος προπονητής ξέρει πως μετράει η διάρκεια.

Σε μία σεζόν, στα λίγα ματς, η ρέντα μπορεί να αρκεί για να σε πάει μακριά. Η Λίβερπουλ είχε να αγωνιστεί σε νοκ-άουτ από τη σεζόν 2008-09, προφανώς και χρειάζεται διάρκεια για δικαιούται να υψώσει τη φωνή της, δεν αρκεί μια σεζόν. Φέτος άλλωστε κινδύνευσε να μείνει εκτός στον πολύ δύσκολο όμιλο με Παρί και Νάπολι.

Κι αν πέρυσι Πόρτο, Σίτι και Ρόμα δεν είχαν το ειδικό ευρωπαϊκό βάρος, κανείς δεν μπορεί να πει το ίδιο για την Μπάγερν. Αυτή η πρόκριση, ο τρόπος που ήρθε, ήταν δήλωση πραγματικής επιστροφής, ασχέτως του τι θα γίνει στη συνέχεια.

ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ 2019

Η νίκη στο Μόναχο ήταν η πρώτη μεγάλη για τη Λίβερπουλ το 2019. Μετά την αλλαγή του χρόνου η ομάδα του Κλοπ εξακολουθεί να κάνει εκπληκτική πορεία πρωταθλητισμού, κοντράρει στα ίσια τη Σίτι, αλλά μεγάλη νίκη δεν είχε.

Τη βρήκε απολύτως εμφατικά στο Μόναχο και συνεχίζει. Περιμένει αντίπαλο την Παρασκευή, γνωρίζοντας πως στους “8” δεν υπάρχει ομάδα που να έχει κατακτήσει περισσότερες φορές από εκείνη την κούπα με τα μεγάλα αυτιά.

ΜΗ ΝΕΥΡΙΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΛΟΠ

Αν θα αφήσει το Champions League για να ασχοληθεί με την Premier; Δεν αρκούν ως απάντηση η νίκη στον “τελικό” του ομίλου με τη Νάπολι και η πρόκριση με την Μπάγερν; Θα συνεχίσετε να το ρωτάτε, να νευριάζει ο Κλοπ, να παθαίνει αυτό που στραβώνει το σαγόνι του λες και τον χτυπάει εγκεφαλικό;

Ο άνθρωπος είναι νευρικός, μην τον τσιγκλάτε.