Μόνο ο Φορτούνης θα ξεπερνούσε το πέναλτι
Μόνο κάποιος τόσο ξεχωριστός όσο ο Κώστας Φορτούνης θα μπορούσε να ξεπεράσει το χαμένο πέναλτι με τη Λαμία. Ο Θέμης Καίσαρης γράφει για τον αρχηγό του Ολυμπιακού και αυτό που μένει να πετύχει με τα ερυθρόλευκα.
Πέρασαν πάνω από τρία χρόνια. Ήταν Φεβρουάριος του 2016, όταν στο Contra.gr τότε συζητήσαμε για τον Φορτούνη και το μέλλον του στον Ολυμπιακό. Ο τίτλος ήταν " πρέπει να γίνει ο νέος Τζόρτζεβιτς" και η λογική ήταν απλή.
Ο Ολυμπιακός προφανώς και δεν θα άλλαζε φιλοσοφία, θα εξακολουθούσε να είναι ένα selling club. Όλοι πωλούνται, όλοι έχουν την τιμή τους. Όμως, όλες οι πολιτικές χρειάζονται μια ευελιξία, πρέπει να μπορούν να γίνουν οι εξαιρέσεις στον κανόνα, οι παρεκκλίσεις από τη "γραμμή".
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΣΤΑ 22-23
Η εξαίρεση όμως κάτι θέλει κάτι εξαιρετικό για να γίνει πράξη. Φάνηκε από την πρώτη γεμάτη του σεζόν με τα ερυθρόλευκα, ο Φορτούνης δεν ήταν κάτι απλό, ήταν εξαιρετική περίπτωση. Ελάχιστοι είχαν καταφέρει να κάνουν τη διαφορά στον Ολυμπιακό στη δική του ηλικία.
Το καθοριστικό 2015-16 βρήκε τον Φορτούνη στα 22-23. Πολύ άγουρος για τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Ο Τζόρτζεβιτς ήρθε στα 24 στον Ολυμπιακό, κομβικός και ηγέτης έγινε στα 25-26. Ο Γεωργάτος έπιασε λιμάνι στα 23, αλλά κι αυτός χρειάστηκε πρώτα 1-2 σεζόν, ενώ το ίδιο συνέβη και με τον Γιαννακόπουλο που φόρεσε τα ερυθρόλευκα στα 24.
Ο Καραπιάλης πήγε στο λιμάνι έτοιμος στα 26, ήταν ήδη πρωταθλητής και Κυπελλούχος Ελλάδας με την ΑΕΛ, ενώ ακόμα και παίκτες σαν τον Μανιάτη ή τον Σάμαρη πήγαν στον Ολυμπιακό στα 24.
Ο Κώστας ήταν 22 όταν ξεκίνησε η σεζόν που τον καθιέρωσε. Μικρός για να αντέξει την πίεση, μικρός για να κάνει γεμάτη σεζόν και όχι μόνο κάποιες εκλάμψεις, μικρός για να ηγηθεί και να ζητάει την μπάλα και την μπαγκέτα σε κάθε ματς και σε κάθε φάση.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ
Τα έκανε όλα αυτά, γι’αυτό μας ανάγκασε τότε να πούμε "να γίνει Τζόρτζεβιτς". Να μείνει, να μην πουληθεί. Να γίνει σημείο αναφοράς, θεμέλιο.
Τρία χρόνια μετά, ο Φορτούνης υπέγραψε νέο συμβόλαιο στα 27 του και βγήκε περιχαρής στον αέρα του Sport24 Radio 103.3 να πει " δεν βάζω κανέναν πάνω από τον Ολυμπιακό, παίζω για τη φανέλα".
Δεν ήταν πάντα δεδομένο πως θα συνεχιστεί αυτή η σχέση. Δεν μιλάω τόσο για φέτος, όσο για τα προηγούμενα χρόνια. Οι σεζόν μετά το 2015-16 κύλησαν περίεργα.
ΠΕΡΑΣΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ
Ο Φορτούνης άρχισε να μαζεύει την κλασική γκρίνια που μαζεύει ο καλύτερος όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Κόσμος και Τύπος άρχισαν να ασχολούνται με μη ποδοσφαιρικά πράγματα, το ύφος του, το αν χαμογελάει ή χειρονομεί, κτλ.
Ταυτόχρονα ο ίδιος είχε πτώση, δεν ήταν πάντα το ίδιο καλός. Το ίδιο βέβαια μπορεί να ειπωθεί και για την ομάδα γύρω του, για τις δικές της δυσλειτουργίες και τα δικά της σκαμπανεβάσματα.
Σε αυτό το διάστημα, μέχρι και πέρυσι το καλοκαίρι, υπήρχαν σίγουρα αρκετές στιγμές που ο Ολυμπιακός δεν θα είχε πρόβλημα να αποχαιρετίσει τον Φορτούνη και ο παίκτης δεν θα είχε πρόβλημα να αφήσει πίσω του πράγματα που δεν λειτουργούσαν καλά.
ΤΟ ΚΟΜΒΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Όλα άλλαξαν το περασμένο καλοκαίρι. Ο παίκτης δούλεψε, άφησε πίσω του αστάθειες και αγωνιστικό ντεφορμάρισμα, παρουσιάστηκε στην καλύτερη του αγωνιστική φόρμα. Αν ήταν καλά ως αθλητής, ως παίκτης θα πετούσε, η κλάση του φαίνεται με το “καλησπέρα”.
Ταυτόχρονα, το ίδιο έκανε και ο Ολυμπιακός. Άφησε πίσω του τον τραγικό τρόπο που διοικήθηκε το 2017-18, βρήκε σταθερές, καλό κλήμα και συσπείρωση. Ο συνδυασμός δεν έφερε κανέναν τίτλο, αλλά έφερε χαμόγελα στο πρόσωπο του Φορτούνη και των φίλων της ομάδας.
ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΕΝΑΛΤΙ
Ξέρετε που φάνηκαν όλα; Ο Κώστας ήταν αυτός που σφράγισε τη δεύτερη συνεχόμενη σεζόν χωρίς εγχώριο τίτλο. Έστησε την μπάλα στα 11 βήματα απέναντι στη Λαμία, έπρεπε να ευστοχήσει για να γλιτώσει τον Ολυμπιακό από το κάζο.
Δεν το έκανε, ο Σαράνοφ απέκρουσε, εκείνο το ασύλληπτο 0-1 έμεινε μέχρι το τέλος και ο Ολυμπιακός έμεινε εκτός τίτλων πριν καν τελειώσει ο Φεβρουάριος.
Στον ακραιφνή ερυθρόλευκο πρωταθλητισμό, μια τέτοια στιγμή θα ήταν εύκολο να αποδειχθεί καθοριστική. Δεν θα ήταν η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που κάποιος θα καιγόταν από μια τέτοια αποτυχία, που ένα αγωνιστικό σοκ θα θρυμμάτιζε το γυαλί ανάμεσα σε παίκτη, ομάδα, κόσμο.
ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟ
Δεν έγινε έτσι. Όχι για τον Κώστα Φορτούνη, όχι για τον Ολυμπιακό που φέτος ήταν ώριμος σε πολλά. Ποια Λαμία, ποιο Κύπελλο, συμβαίνουν αυτά, πάμε παρακάτω. Ωριμότητα που πρέπει να έχει (και σπάνια το κάνει) ο Ολυμπιακός, διαχείριση που αποτελεί και παράσημο για τον ίδιο τον παίκτη: ο σύλλογος φάνηκε να καταλαβαίνει με τι ποδοσφαιρικό κεφάλαιο έχει να κάνει.
Για να ξεπεράσεις μια τέτοια στιγμή στο λιμάνι θα πρέπει να είσαι πραγματικά πολύ καλός, ξεχωριστός. Και, το είπαμε και στην αρχή, ο Φορτούνης είναι αυτό ακριβώς.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ, ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Τι μένει; Η επιτυχία με αυτόν ως αδιαμφισβήτητο ηγέτη και πρωταγωνιστή. Χωρίς γκρίνιες, χωρίς μουρμούρες, χωρίς αβεβαιότητες. Ο ίδιος ο παίκτης δεν πρέπει να παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό από την πορεία που χάραξε πέρυσι.
Και η ομάδα θα πρέπει να χτίσει πάνω του. Να αποκτηθούν επιτέλους και κάποιες αγωνιστικές σταθερές. Γιατί δεν είναι και ποδοσφαιρικά λογικό να ζητάς από έναν παίκτη να είναι πάντα καλός, σταθερός και λαμπερός, την ώρα που γύρω του όλα αλλάζουν.
Αυτοί που παίζουν πίσω του, δίπλα του, μπροστά του. Δεν γίνεται να φαίνεσαι μόνος σου, δεν παίζουμε μπάσκετ που παίρνεις την μπάλα και κάνεις ο,τι γουστάρεις. Χρειάζεται ρυθμός, χημεία, αυτοματισμοί, σταθερότητα.
Ο Κώστας δεν πρέπει ποτέ ξανά να αφήσει τον εαυτό του να πέσει πιο χαμηλά από τη μεγάλη του κλάση. Και ο Ολυμπιακός θα πρέπει γύρω του να χτίσει μια ομάδα αντάξια του αρχηγού στη μέση: πραγματικά ξεχωριστή.
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: