Ο Δελφάκης "έσωσε" τον Μπέντο και ο Μάτος τον Ίβιτς

Και μόνο το πρώτο ημίχρονο στο Περιστέρι ήταν αρκετό για να γίνει ο γνωστός χαμός. Αναλύσεις επί αναλύσεων, στοπ-καρέ, κραυγές τίτλοι. Απ' τη μία πλευρά, όλα είναι σκάνδαλο. Απ’ την άλλη, όλα είναι δικαιολογημένα, ανθρώπινα, ακόμα και οι κανονισμοί αλλάζουν.

ΤΟ ΟΦΣΑΪΝΤ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ, ΤΟ ΟΦΣΑΪΝΤ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΑΚΟ

Για τους κόκκινους πχ πριν το χέρι του Ντα Κόστα "το οφσάιντ είναι καθαρό, άρα δεν υπάρχει φάση", ενώ πριν μια αγωνιστική "το οφσάιντ του Ιντέγε είναι οριακό, υπέρ του επιτιθέμενου, πώς κάνετε έτσι;".

Οι “κόκκινοι” εννοείται πως βλέπουν βουτιά στη φάση του Κεϊτά. Το πρόβλημα είναι πως αν σε τέτοια φάση ο επιθετικός φοράει ερυθρόλευκα, τότε "υπάρχει επαφή, τον βρίσκει, είναι πέναλτι". Το ίδιο ισχύει και για τους απέναντι: αν ο Κεϊτά ήταν ο Ιντέγε, θα έβλεπαν βουτιά, τώρα "βλέπουν επαφή".

ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ, ΜΟΝΟΖΥΓΑ

Είναι νομίζω σαφές στα μάτια του οποιουδήποτε πως το 80%-90% του Τύπου είναι χωρισμένο σε χαρακώματα. Ο καθένας βλέπει τα πάντα απ’την οπτική της θέσης του, η οποία καθορίζει την "άποψή του" 100%. Το ίδιο πράγμα είναι "άσπρο" τη μία εβδομάδα και γίνεται "μαύρο" την επόμενη. Κι όποιος προσπαθεί να γράφει και να λέει απλώς αυτά που βλέπει κι αυτά που πιστεύει, είναι καταδικασμένος να τα λέει καλά τη μία εβδομάδα που τυχαίνει να συμφωνεί με τη "θέση" και είναι "όργανο προπαγάνδας" όταν τυχαίνει να διαφωνεί με αυτήν.

Ο πόλεμος της επικοινωνίας διεξάγεται στο πιο χαμηλό επίπεδο. Παραβιάζει κάθε λογική, αδιαφορεί για την οποιαδήποτε σταθερότητα σε κρίσεις, ακολουθεί μόνο δύο κανόνες.

Πρώτος κανόνας: Ο,τι συμβαίνει εναντίον μας είναι λάθος, ο,τι συμβαίνει υπέρ μας είναι σωστό.

Δεύτερος κανόνας: Αν κάτι είναι εξόφθαλμα υπέρ μας, δεν το παραδεχόμαστε, αλλά βρίσκουμε κάτι εναντίον μας ως απάντηση.

Μονά-ζυγά, μονόζυγα.

Η ΣΚΟΝΗ ΠΟΥ ΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Αποτέλεσμα; Αν μιλάμε συνολικά για το πρωτάθλημα, γι’αυτό έγραψε ο Γιάννης Σερέτης . Αν μιλάμε αμιγώς για το Ατρόμητος-Ολυμπιακός, το αποτέλεσμα ήταν ο Δελφάκης να "σώσει" τον Μπέντο. Οι διαιτητικές αποφάσεις σήκωσαν τόση σκόνη, που κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της ποδοσφαιρικής κουβέντας.

Ο Δελφάκης, οι βοηθοί, τα οφσάιντ και τα πέναλτι "έσωσαν" τον Μπέντο απ’την ποδοσφαιρική κουβέντα του τι ακριβώς έδειξε ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι. Το θέμα δεν είναι πως οι "ερυθρόλευκοι" θα ήταν πίσω στο σκορ αν η σημαία έμενε κάτω, το θέμα είναι πως η εικόνα τους στο χορτάρι θα δικαιολογούσε το να μείνουν πίσω στο σκορ.

ΧΩΡΙΣ ΑΜΥΝΑ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΗ

Άμυνα; Μια "επιθετική συμπεριφορά" της τετράδας, να τη βρίσκει διαρκώς εκτεθειμένη, σε κίνδυνο. Ανάπτυξη; "Μπλόκο" του Κορακάκη σε Μιλιβόγεβιτς - Μαρτίνς χαμηλά, κομμένος στα δύο ο Ολυμπιακός. Απειλή; Ποια απειλή; Από δύο κλεψίματα ψηλά η ποιότητα του Φορτούνη "τάισε" τον Ιντέγε για τη μία και μοναδική φάση του Ολυμπιακού στο ματς.

Δύο ενενηντάλεπτα έχει παίξει ο Ολυμπιακός σε Νέα Σμύρνη και Περιστέρι. Και στα δύο ο αντίπαλος έχει φύγει στην πλάτη της άμυνας. Και στα δύο οι ερυθρόλευκοι έχουν φτιάξει συνολικά μιάμιση ευκαιρία. Μετά τη Νέα Σμύρνη μιλούσαμε για ugly win, μετά τον ΠΑΟΚ ο Φορτούνης είπε "δεν παίξαμε καλά, αλλά σημασία έχει η νίκη", τώρα πέρασε και το Περιστέρι και ο Ολυμπιακός ήταν μάλλον χειρότερος κι απ’τα τρία παιχνίδια.

Σ’αυτά πάτησε ξανά κορυφή, σ’αυτά μεγάλωσε τη διαφορά, σ’αυτά τη διατήρησε και σ’αυτά είχε διαιτησίες που προκάλεσαν κουβέντα. ΟΚ, αλλά τι ακριβώς έδειξε στο χορτάρι;

Γλίτωσε τη γκρίνια ο Ίβιτς

Ο Δελφάκης "έσωσε" τον Μπέντο, ο Μάτος το έκανε για τον Ίβιτς. Στα προηγούμενα ματς η αφήγηση για τον ΠΑΟΚ αφορούσε τα άσχημα τελειώματα. Χαμένες ευκαιρίες, βιαστικά τελειώματα, που κόστισαν με Βέροια, Ξάνθη και Ολυμπιακό.

ΑΓΝΟΗΣΕ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗ, ΠΕΡΕΪΡΑ, ΜΠΙΣΕΣΒΑΡ

Ήρθε το must-win ντέρμπι με την ΑΕΚ, αλλά ενδιάμεσα είχε μεσολαβήσει ο αγώνας Κυπέλλου με την ΑΕΛ. Όχι και το δυσκολότερο τεστ του κόσμου, αλλά εκεί ξεκίνησε ο Μυστακίδης με τον Περέιρα. Ξεκίνησαν και σκόραραν, αμφότεροι.

Ο Ίβιτς δεν έδωσε σε κανέναν τους θέση βασικού κόντρα στην ΑΕΚ, ενώ το ίδιο έκανε και με τον Μπίσεσβαρ. Το αποτέλεσμα ήταν ο ΠΑΟΚ να έχει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, γιατί αυτή τη φορά δεν είχε τους τεράστιους χώρους του "Καραϊσκάκης" για να τρέξει, αλλά απέναντι του είχε την ΑΕΚ σχετικά καλά οργανωμένη χαμηλά στο γήπεδο και με διάθεση να τον "προβληματίσει" απ’την αρχή των επιθέσεων.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε όλο το πρώτο ημίχρονο με μοναδική φάση τη δύσκολη κεφαλιά του Τσίμιροτ πάνω στο τρέξιμο στο 41'.

ΜΙΚΡΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Καθόλου τυχαία, κάθε είσοδος απ’τον πάγκο τον έκανε ολοένα και πιο επιθετικό. Πρώτα ο Μπίσεσβαρ, για λίγο καλύτερη κυκλοφορία, μετά ο Μυστακίδης, για να ακουμπήσει καλύτερα η μπάλα ψηλά, και στο τέλος ο Περέιρα, για καλύτερα στημένα και ίσως ένα πιο αποτελεσματικό τελείωμα.

Όχι, δεν έγιναν τα πάντα καταπληκτικά για τον ΠΑΟΚ μετά τις αλλαγές. Στην ουσία ο Δικέφαλος στάθηκε τυχερός που ο επόπτης είχε λάθος θέση στη φάση που έφερε το κόρνερ και που ο Μάτος ήταν στην κατάλληλη θέση για να πάρει την πάσα απ’τη γυριστή κεφαλιά του Μαλεζά.

ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠ’ΑΥΤΟΥΣ

Είναι δεδομένο πως στο 0-0 ο Ίβιτς θα είχε πολλά να απαντήσει όσον αφορά την επιλογή του να μην αλλάξει τίποτα στη μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ. Κανείς δεν λέει πως ο Κάμπος πρέπει να καρατομηθεί για τις ευκαιρίες του Φαλήρου, αλλά όπως λέγαμε και στο Top10 και αυτός και ο Σάκχοφ είχαν αρκετό καιρό να δείξουν τι έχουν.

Όχι, Μπίσεσβαρ, Μυστακίδης και Περέιρα δεν είναι γκαραντί λύσεις και σίγουρα ο Δικέφαλος θα έπρεπε να έχει επενδύσει διαφορετικά στον παίκτη μπροστά απ’το καλό δίδυμο των Κάνιας - Τσίμιροτ. Όμως, μέχρι να έρθει ο Ιανουάριος αυτούς έχει στη διάθεσή του ο Ίβιτς και θα πρέπει να δει πως μπορεί να τους δώσει περισσότερο χρόνο και να πάρει απ’αυτούς αυτά που του λείπουν.

ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΤΟ ΔΩΡΟ

Η λύτρωση απ’τον (εξαιρετικό) Μάτος γλίτωσε τον ΠΑΟΚ απ’το να βρεθεί στο -9 απ’τον Ολυμπιακό, στο -5 απ’τον Παναθηναϊκό και να μείνει στο -3 απ’την ΑΕΚ. Όπως πολύ σωστά έγραψε και ο Κώστας Πετρωτός, το τελικό 1-0, ακόμα και με τον τρόπο που ήρθε, δίνει στον Δικέφαλο μια δεύτερη ευκαιρία.

Θα προσθέσω το εξής: στον πρωταθλητισμό η γκρίνια και η μουρμούρα είναι πολλές φορές έντονες, αλλά και άδικες. Όταν το χορτάρι σου δίνει τη σπάνια ευκαιρία να τις γλιτώσεις στην τελευταία φάση του αγώνα, τότε (Βλάνταν) πρέπει αυτό το δώρο να το εκμεταλλεύεσαι 100% στη συνέχεια.

ΥΓ. Έχει μετρήσει κανείς τις φορές που ο Γιώργος Σπανός έχει προπηλακίσει διαιτητές μετά τη λήξη των αγώνων;