Τα νοκ-άουτ ξεκίνησαν με απόλυτη δικαιοσύνη. Στους δύο πρώτους αγώνες που θα μας δώσουν τη νέα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια νίκησαν και πέρασαν οι καλύτεροι: Γαλλία και Ουρουγουάη δεν ήταν απλώς καλύτερες από Αργεντινή και Πορτογαλία στα χθεσινά ενενηντάλεπτα, αλλά πολύ καλύτερες και στη συνολική παρουσία τους στη Ρωσία.

ΤΟ 4-3 ΕΓΡΑΨΕ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΕ ΛΑΘΟΣ

Το τελικό 4-3 στο πρώτο ματς έγραψε ιστορία ως το πρώτο τέτοιο σκορ σε 90 λεπτά Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά την έγραψε παραμορφωτικά: το τελικό σκορ κολακεύει την Αργεντινή πιο πολύ κι από κολλητή που σχολιάζει “είσαι θεά” κάτω από κάθε φωτογραφία της φίλης της.

Δεν ήταν ντέρμπι, παρά τις διακυμάνσεις και τις ανατροπές. Δεν είχε δράμα παρά το γκολ και τη χαμένη ευκαιρία στο τέλος. Το τελικό σκορ, η διακύμανση περιγράφουν ένα μεγάλο ντέρμπι, ενώ στην ουσία η Γαλλία πέρασε πάνω απ’την Αργεντινή όπως περνούν οι παίκτες του NBA πάνω απ’αυτόν που έχουν ρίξει με σταυρωτή στο παρκέ.

"ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ" ΧΩΡΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ

Για τους χαμένους τα είπαμε μετά τη συντριβή απ’την Κροατία. Θα έπρεπε να μην κερδίσουν τον τελευταίο προκριματικό με το Εκουαδόρ, να αποκλειστούν απ’το Μουντιάλ και να τραβηχτεί η κουρτίνα, αλά ιταλικά, για να φανεί το χαός: χωρίς ομοσπονδία, χωρίς οργάνωση, χωρίς λεφτά, χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο, μόνο με τη φανέλα και τον Μέσι.

Κόντρα στη Γαλλία, ο Σαμπαόλι “έκανε Σαμπαόλι”. Έχει κάτσει στον πάγκο της Αργεντινής σε 18 ματς, έχει κατεβάσει 18 διαφορετικές ενδεκάδες και έχουν χρησιμοποιηθεί πάνω από 60 διαφορετικοί παίκτες. Αυτό δεν είναι εθνική, δεν είναι ομάδα, είναι το “Αργεντινή έχεις ταλέντο”. Χωρίς το ταλέντο.

ΣΑΜΠΑΟΛΙ, Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Η τελευταία ιδέα ήταν να βάλει τον Μέσι στην κορυφή, με Παβόν-Ντι Μαρία στα άκρα. Σχέδιο που μπορεί να περιγραφεί με δύο τρόπους: ο ένας είναι το “ας πάρουμε τον Μέσι όσο πιο μακριά απ’την μπάλα γίνεται” κι ο άλλος είναι “ας εξασφαλίσουμε πως όταν κατεβαίνει χαμηλά δεν θα έχει κανέναν μπροστά του να συνδυαστεί”.

Ο,τι και αν γίνει στη συνέχεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, νομίζω πως μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως κανείς δεν πρόκειται να βγει απ’αυτό περισσότερο χαμένος απ’τον Σαμπαόλι: limit down σε στάτους, κύρος, ο πραγματικά μεγάλος ηττημένος του τουρνουά.

Ο ΜΑΪΚ ΜΠΑΣΕΤ

Μετά το ματς δήλωσε πως δοκίμασαν τα πάντα για να λάμψει ο Μέσι. Αυτό είναι το θέμα φίλε. Οι ομάδες δεν δοκιμάζουν τα πάντα. Έχουν ΕΝΑ σχέδιο, ΜΙΑ ιδέα και τη δουλεύουν όσο καλύτερα μπορούν.

Τα πάντα τα δοκίμαζε ο Μάικ Μπάσετ. Και μέχρι κι αυτός, πέτυχε όταν κατέληξε σε 4-4-fucking-two.

ΠΟΛΥ ΚΑΤΩ ΑΠ’ΤΟΝ ΠΗΧΗ

Δεν τους έσωσε ούτε η τύχη που τους έδωσε δύο γκολ απ’το πουθενά και το δικαίωμα να ισοφαρίσουν και μετά να προηγηθούν. Ίσα-ίσα τους εξέθεσε ακόμα περισσότερο, αφού η Γαλλία πάτησε γκάζι και προσπέρασε έτσι απλά. Το 4-3 θα τους κολακεύει στα μάτια των επόμενων γενεών, θα δείχνει πως δήθεν τάχα έπεσαν μαχόμενοι.

Η εικόνα τους είναι ο Ρόχο του πρώτου μέρους, ο Φάτσιο του δεύτερου, τα αμέτρητα λάθος κοντρόλ και ο Ντι Μαρία, που δεν κατάφερε να τον βγάλει από μια συγκλονιστική μετριότητα ούτε η γκολάρα που πέτυχε. Πολύ κάτω απ’το επιθυμητό επίπεδο. Όχι για κατάκτηση, για αξιοπρεπή παρουσία.

ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΣ

Οι Γάλλοι επιτέλους έτρεξαν. Το επιτέλους δεν πάει μόνο στα τρία ματς του ομίλου, πάει ακόμα και στο διάστημα που δεν ήταν πίσω στο σκορ. Ο Ντεσάν είναι τόσο συντηρητικός, τόσο φοβικός, που σε κάνει να πιστεύεις πως κοιμάται με τη φωτογραφία του Σάντος στο κομοδίνο του.

Ο Εμπαπέ δεν πιανόταν απ’τους Αργεντινούς ούτε με λάσο. Υπάρχει κάποιος λόγος που οι κούρσες στο πρώτο ημίχρονο ήταν μόνο δύο; Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν τις είδαμε στον όμιλο; Πρέπει να μείνει πίσω η Γαλλία, να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο για να επιτεθεί με θάρρος;

Ο ΕΜΠΑΠΕ ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ

Στον Εμπαπέ οι αντίπαλοι δεν μπορούν να βάλουν λάσο. Ο 19χρονος στη μία φάση σου θυμίζει τον Ανρί και στην άλλη τον Ρονάλντο, το Φαινόμενο. Τρέχει, ντριμπλάρει, πλασάρει, εκτελεί, πετάει. Στην ιστορία θα μείνει η κούρσα του πρώτου ημιχρόνου και το πλασέ για το 4-2.

Όμως το πακέτο φαίνεται όταν έκανε τη διαφορά χωρίς χώρο: το πάρσιμο στο 3-2, εντός περιοχής, ανάμεσα σε τόσους παίκτες, ήταν μαγικό. Ο μικρός ήταν στάσιμος, με αντιπάλους μπροστά του και όταν έφερε την μπάλα προς τα αριστερά ήταν σαν να τηλεμεταφέρθηκε: μισό δευτερόλεπτο αργότερα εκτέλεσε με το αριστερό χωρίς κανείς να προλάβει να καταλάβει πως βρήκε χώρο και χρόνο να εκτελέσει ανενόχλητος.

Ο μικρός είναι το μέλλον, το ξέρουμε από πέρυσι. Το σημαδιακό της ιστορίας είναι πως έλαμψε στο παλκοσένικο του Μουντιάλ την ίδια ημέρα που αποχωρούσαν απ’αυτό ο Μέσι στα 31 και ο Ρονάλντο στα 33: αλλαγή σκυτάλης, αλλαγή φρουράς, νέα σελήνη.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ

Το μόνο που έχει να φοβάται η Γαλλία με αυτή τη φουρνιά είναι ο φόβος. Έχει την ευκαιρία να γράψει ιστορία και να ενθουσιάσει, αλλά έχει έναν προπονητή που έχει ο ίδιος το λάσο στα χέρια του και το αφήνει μόνο όταν δεν έχει άλλη επιλογή.

Η γενιά του dab που δεν βλέπει κανέναν στα χέρια αυτού που βλέπει μόνο λόγους να παίζει άμυνα και να τους κρατάει πίσω.

YVES SAINT LAURENT ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑ

Και στο άλλο ζευγάρι θα ξεκινήσουμε απ’τους χαμένους. Η Πορτογαλία υποτίθεται πως έμοιαζε με την Ουρουγουάη, αλλά αυτό ίσχυε όσο το μπλουζάκι του Γιάννη ήταν Yves Saint Laurent απ’τη βιομηχανία του Κουτρούμπα.

Το έγραψα και στο χθεσινό Fight of the day. Η ομάδα του Σάντος υποτίθεται πως υπηρετούσε ξανά την κλασική συνταγή “σκληρή και καλή άμυνα και αντεπιθέσεις”, αλλά στην ουσία ούτε καλή άμυνα έπαιξε στο τουρνουά, ούτε είχε αντεπιθέσεις και απειλή: η ευκαιρία απ’το λάθος του Μουσλέρα ήταν η πρώτη και η τελευταία που έφτιαξε η Πορτογαλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Πήγαν στους 16 χωρίς καλή άμυνα και χωρίς ευκαιρία, επειδή ο Ρονάλντο βάζει κι αυτά που δεν είναι ευκαιρίες και οι διαιτητές δίνουν πέναλτι κι αυτά που ο ίδιος έχει προκαλέσει την επαφή. Η ατυχία τους ήταν πως απέναντί τους βρήκαν τους πραγματικούς Yves Saint Laurent και έτσι φάνηκε πως είναι Κουτρούμπες.

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ

Η Ουρουγουάη είναι το αυθεντικό προϊόν, the real thing. Αυτοί παίζουν πραγματικά καλή άμυνα, χωρίς να χρειάζεται να “σκοτώνουν” ένα ματς για να το πετύχουν. Αυτοί δεν σε αφήνουν καν να ακουμπήσεις την μπάλα στην περιοχή τους, όχι σαν την Πορτογαλία που νικούσε το Μαρόκο με 1-0 και στο πρώτο ημίχρονο οι επαφές στην αντίπαλη περιοχή ήταν 4-14.

Αυτοί μπορούν να δημιουργούν ευκαιρίες ακόμα κι απέναντι σε ταμπούρι, κι ας τις χάνει ο Σουάρες με την Αίγυπτο. Αυτοί θα παίξουν άμυνα για την αντεπίθεση και θα βρουν ευκαιρίες στην κόντρα. Αυτοί έχουν ένα πλήρες δίδυμο φορ, που συνδυάζουν δημιουργία και εκτέλεση με τον ίδιο τρόπο που συνδυάζουν ταλέντο με εργατικότητα και κωλοπαιδισμό.

ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ

Στο πρώτο γκολ ο Σουάρες με τον Καβάνι έπαιξαν το πιο μακρινό 1-2 στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Διαγώνια μπαλιά απ’τη μία πλαϊνή γραμμή στην άλλη, διαγώνια δυνατή σέντρα στο απέναντι δοκάρι. Σπάνιο, θεαματικό, αλλά και απίστευτα δύσκολο: ο Καβάνι πήρε το χειροκρότημα για το 2ο γκολ, αλλά το πρώτο εννιά φορές στις δέκα πάει στα πουλιά, δεν βρίσκει δίχτυα αυτή η κεφαλιά σε τόσο δυνατή σέντρα και τόσο ψηλά, δεν γίνεται.

ΓΟΔΙΝ-ΧΙΜΕΝΕΘ

Ο μεγάλος Καβάνι έβαλε και το δεύτερο και κάπου εκεί το έργο τελείωσε. Δεύτερη κεφαλιά δεν θα τους έπαιρνε ο Πέπε. Ο Γοδίν με τον Χιμένεθ πρέπει να έχουν αγαπημένο παιχνίδι να ρωτάει ο ένας τον άλλον “ποιος είναι το καλύτερο δίδυμο του Μουντιάλ, Πικέ/Ράμος ή Ουμτιτί/Βαράν;”, να κοιτάζονται και να σκάνε στα γέλια.

Ο Τορέιρα έφαγε παιδιά στο κέντρο και έκανε κι ένα τάκλινγκ με το κεφάλι, ο Λαξάλτ με τον Κάσερες φύλαξαν τα άκρα σαν ΜΑΤατζήδες που φυλάνε τη Βουλή, αφού πρώτα Καβάνι-Σουάρες φρόντισαν πάντα να στέλνουν την Πορτογαλία στα άκρα. Κανένα πρόβλημα.

Εκτός βέβαια απ’τον τραυματισμό του Καβάνι, που δύσκολα θα παίξει απέναντι στη Γαλλία. Τουλάχιστον θα παίξει ο Σουάρες, που θυμίζω πως δεν έχει αποκλειστεί αγωνιζόμενος στο Μουντιάλ: το 2010 και το 2014 η Ουρουγουάη έχασε και αποκλείστηκε χωρίς αυτόν στο χορτάρι.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ

Περιμένοντας τη συνέχεια των νοκ-άουτ, να κλείσουμε με μία αναφορά στους G.L.O.A.T. Όπως υπάρχουν οι G.O.A.T., οι Greatest Of All Time, υπάρχουν και οι G.L.O.A.T. Τι είναι αυτοί; Οι Greatest Losers Of All Time.

Λούζερ που χθες είδαν και τον Μέσι και τον Ρονάλντο να λένε αντίο στο Μουντιάλ. Οι λούζερς που παρακολουθούν ποδόσφαιρο μόνο και μόνο για να βρουν κάτι να πουν εναντίον εκείνου που δεν υποστηρίζουν και δεν παραδέχονται σε τίποτα και ποτέ.

Οι λούζερς που πρώτα ξεκίνησαν να τσακώνονται για ταχύτητα, ντρίμπλα, σουτ, κεφάλι (που στο φινάλε ήταν ποδοσφαιρικά θέματα) και με τα χρόνια έφτασαν να κρίνουν το μεγαλείο με βάση το ποιος κουνάει τα χέρια του, ποιος δίνει οδηγίες και ποιος όχι, ποιανού οι συμπαίκτες τον έχουν βοηθήσει περισσότερο, ποιος πήρε το ένα αλλά έχασε το άλλο.

Οι λούζερς που περιμένουν πως και πως τη λήξη για να γράψουν για άφαντους ή για μπαμπάδες, για νάνους ή πενάλντο. Παιδιά έχασαν. Έφυγαν, αποχώρησαν απ’το Μουντιάλ και ο Μέσι και ο Ρονάλντο. Το παιχνίδι του ποιος έχει το χαμηλότερο IQ έλαβε τέλος, είστε όλοι χαμένοι.

Οι μεγαλύτεροι χαμένοι όλων των εποχών, αφού μετατρέψατε την παράλληλη καριέρα δύο τεράστιων θρύλων, σε διαγωνισμό του ποιος θα πει τη μεγαλύτερη βλακεία.