Ο κυριαρχικός ΠΑΟΚ και η τεμπέλα οικοδέσποινα ΑΕΚ

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ πήγαν από πολύ διαφορετικούς δρόμους στο ραντεβού στο "Σπύρος Λούης" και έφυγαν προς πολύ διαφορετικές κατευθύνσεις μετά το τελικό 2-2 που αδικεί τους φιλοξενούμενους.

Οι πρωταθλητές είχαν γκρίνια από το 2-2 με τον Άρη στην Τούμπα, ποδοσφαιριστές (Κρέσπο) να εκφράζουν δημόσια παράπονα για τον τρόπο παιχνιδιού, παίκτες με σοβαρό ντεφορμάρισμα και τον προπονητή στο επίκεντρο σοβαρού ενδιαφέροντος από την πατρίδα του.

Η Ένωση είχε αέρα στα πανιά της από την αλλαγή προπονητή, νέα διάταξη "που λύνει αγωνιστικά ζητήματα", έναν ηγέτη (Λιβάγια) σε τρομερή φόρμα και κλίμα τέτοιας ευφορίας που ο κόσμος έρευσε στο γήπεδο για να πανηγυρίσει τη νίκη που θα έσπαγε το αήττητο του ΠΑΟΚ και θα τον έβαζε από κάτω.

Τελικά το σφύριγμα της λήξης άφησε τον ΠΑΟΚ να αναρωτιέται πως γίνεται να μην νίκησε, την ΑΕΚ να λέει "πάλι καλά" κι εμάς να πρέπει να εξηγήσουμε το πως ήρθε τελικά αυτό το 2-2.

Η ΑΕΚ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Το πρώτο ημίχρονο ήταν σχεδόν σοκαριστικό. Ως σοκ μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός πως η ΑΕΚ κάλεσε τον κόσμο στο γήπεδο για να μπει στο ματς και να μην κάνει τίποτα. Ένα διαφημισμένο πάρτι για το οποίο η τεμπέλα οικοδέσποινα δεν έχει φροντίσει για το παραμικρό, μια φούσκα σαν το Fyre Festival.

Το "τίποτα" είναι σκληρή, υπερβολική λέξη, αλλά λέει την αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ πήρε την μπάλα κι έκανε ό,τι ήθελε, πολύ απλά γιατί η ΑΕΚ περπατούσε, οι παίκτες της ήταν θεατές του αγώνα.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΘΕΑΤΕΣ

Όλοι είδατε πως όποιος παίκτης του ΠΑΟΚ ήθελε μπορούσε να γίνει κάτοχος της μπάλας στην πλάτη της άμυνας της Ένωσης. Πάμε τώρα να δούμε την αρχή των φάσεων για να δείτε τι σημαίνει το τίποτα και γιατί δεν είναι υπερβολικό.

Τέταρτο λεπτό. Ο Γιαννούλης έχει την μπάλα στα αριστερά και σημαδεύει τον Σβιντέρσκι που φεύγει ανάμεσα σε Παουλίνιο και Τσιγκρίνσκι.

Δείτε Λιβάγια - Αλμπάνη. Κανείς τους δεν πιέζει, δεν κλείνει στην μπάλα. Η άμυνα είναι ψηλά, ο Γιαννούλης έχει όλο τον χρόνο να σημαδέψει την πλάτη της άμυνας και από τη φάση θα έρθει το σουτ του Μπίσεσβαρ που μπλόκαρε ο Τσιγκρίνσκι.

Δέκατο έκτο λεπτό. Ο Βαρέλα έχει την μπάλα πάνω από τη σέντρα και σημαδεύει τον Λημνιό στην πλάτη των Λόπες και Μπακάκη.

Και πάλι κανείς δεν πιέζει την μπάλα, ο Βαρέλα έχει όλον τον χρόνο να κάνει τον Φαν Ντάικ. Από τη φάση θα έρθει το 0-1, ενώ προσέξτε πως ο Σβιντέρσκι είναι εξαρχής εντελώς αμαρκάριστος.

Δέκατο ένατο λεπτό, μόλις τρία λεπτά μετά το 0-1. Η ΑΕΚ χάνει, αλλά ο Κρέσπο έχει την μπάλα, ανενόχλητος από τον Λιβάγια ή οποιονδήποτε άλλον.

Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ έχει όλο το χρόνο να κάνει τον Μπόατενγκ, θα βρει τον Λημνιό στην πλάτη της άμυνας και από τη φάση θα βγει η σέντρα που έχασε ο Μπάρκας, με τον Σβιντέρσκι να πλασάρει άουτ σε κενή εστία.

Εικοστό δεύτερο λεπτό. Ο Ντούγκλας έχει την μπάλα αρκετά πάνω από τη σέντρα, αλλά ούτε αυτό είναι αρκετό για να τον κλείσει κάποιος.

Τρεις παίκτες της ΑΕΚ, Μάνταλος, Γαλανόπουλος, Κρίστιτιτς παρακολουθούν από απόσταση λες κι ο Βραζιλιάνος είναι άρρωστος και δεν θέλουν να κολλήσουν. Ο Καντουρί εφορμά στην πλάτη της άμυνας κι από το δικό του γύρισμα θα κερδηθεί το πέναλτι που έχασε ο Μπίσεσβαρ.

Τέσσερις χαρακτηριστικές φάσεις, χωρίς να μπαίνουν σε αυτές αυτά που έφτιαξε ο ΠΑΟΚ με συνεργασίες ή μπούκες του Λημνιού, όπως αυτή στο 20', όταν το γύρισμα του Μίσιτς βρήκε τον Μπίσεσβαρ που σούταρε κι απέκρουσε ο Μπάρκας.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΨΗΝΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΛΙΓΟ

Αυτό λοιπόν είναι το "τίποτα". Το να αφήνεις την μπάλα στον αντίπαλο μπροστά σε 40.000 θεατές στην έδρα σου και όχι μόνο να του δίνεις κατοχή, αλλά να τον κοιτάς παθητικά να κάνει ό,τι γουστάρει.

Δεν είναι πως η ΑΕΚ δεν πιέζει ψηλά, είναι ότι δεν πιέζει πουθενά, ούτε καν πάνω από τη σέντρα, στο δικό της μισό του γηπέδου, δεν νοιάζεται, απλώς παρακολουθεί. Μια, δυο, τρεις, τίποτα δεν είναι αρκετό για να ψήσει τους παίκτες της πως ίσως θα είναι σωστό από μέρους τους να πλησιάσουν, να ασχοληθούν λιγάκι, να εμποδίσουν τον αντίπαλο που έχει την μπάλα.

Περίπατο και τα 3-5-2 και η ασφάλεια που και καλά φέρνει η διάταξη και όλα αυτά. Γιατί καμία διάταξη δεν σημαίνει τίποτα από μόνη της, χωρίς στοιχειώδη λειτουργία στον αγωνιστικό χώρο. Και μην πει κανείς πως έλειπε ο Σιμόες.

ΔΕΝ ΣΕ ΣΩΖΟΥΝ ΟΥΤΕ 13 ΠΑΙΚΤΕΣ

Εδώ δεν κάνει πάρτι το αντίπαλο δεκάρι, η ΑΕΚ δεν "τρυπιέται" από τον άξονα, αλλά γιατί εφαρμόζει κάτι που δεν υπάρχει. Η άμυνα ψηλά λειτουργεί μόνο με πίεση στην μπάλα και η πίεση στην μπάλα λειτουργεί μόνο με άμυνα ψηλά.

Αυτά τα δύο πάνε μαζί. Αν κάνεις μόνο ένα από τα δύο, δεν σε σώζει κανένα 5-3-2, αλλά θα δέχεσαι φάσεις για πλάκα ακόμα κι αν παίζεις με 13 παίκτες και αμύνεσαι με 7-4-1.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ

Ο ΠΑΟΚ έκανε ο,τι γούσταρε. Ο μοναδικός λόγος που δεν ήταν μπροστά με 0-2 ή 0-3 στο ημίχρονο είναι η φύση του αθλήματος. Μπορεί να χαθεί πέναλτι, μπορεί ο Σβιντέρσκι να πετάξει έξω το δώρο του Μπάρκα.

Η ίδια η φύση του αθλήματος είναι κι εξήγηση για το τελικό 2-2. Συμβαίνει να μην πάρεις αυτό που δικαιούσαι.

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΦΕΡΕΪΡΑ

Στην πραγματικότητα ο Δικέφαλος έκανε μια εμφάνιση που είχε ανάγκη και βρήκε μια αφετηρία στην εποχή Φερέιρα. Ο Πορτογάλος έδειξε πως νιώθει ισχυρός, πως πιστεύει στο σχέδιό του και στις αποφάσεις του.

Πάρκαρε τον Πασχαλάκη για τον Ζίβκοβιτς που του έκανε μια σπουδαία απόκρουση, συνέχισε να πιστεύει τον Μίσιτς που του προσφέρει πολλά, ενώ ταυτόχρονα έδειξε δίκαιος όταν αναγνώρισε το ντεφορμάρισμα του Άκπομ και έδωσε φανέλα βασικού στον Σβιντέρσκι που τον δικαίωσε 100%.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΕ, ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Ο ΠΑΟΚ κατέβηκε για να παίξει σαν αφεντικό, απόλυτα διαβασμένος και στοχευμένος στο χορτάρι, σαν ομάδα που δεν έχει θέματα και δεν φοβάται. Πήρε ένα σπουδαίο ματς από τον Λημνιό, δημιούργησε κι απείλησε με όλους τους τρόπους και όλους τους παίκτες.

Μένει να βρει πως να μην δέχεται γκολ στην πρώτη τελική που πάει στο τέρμα, αλλά ακόμα και στην αμυντική λειτουργία υπήρξε βελτίωση. Οι γραμμές ήταν πιο κοντά, σε σετ παιχνίδι ο ΠΑΟΚ δεν δέχθηκε επικίνδυνη φάση. Οι μοναδικές ευκαιρίες της ΑΕΚ είναι τα δύο γκολ, ένα από στημένη φάση και ένα από κλέψιμο, με την άμυνα σε ανισορροπία.

ΔΕΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Η ΑΕΚ, ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ ΤΑ ΙΔΙΑ

Η ΑΕΚ είχε το δικό της διάστημα για το οποίο σωστά μίλησε ο Κωστένογλου, αλλά επουδενί δεν είχε την κυριαρχία που ανέφερε ο προπονητής της. Όντως, πήρε μέτρα επειδή αποφάσισε να κάνει αυτό που δεν έκανε στο πρώτο ημίχρονο, να κλέψει και να πιέσει.

Ο ΠΑΟΚ δεν λειτούργησε με ηρεμία, κλείστηκε και έχασε μονομαχίες, αλλά οι συνεχείς σέντρες και τα σουτ από παντού δεν συνιστούν κυριαρχία της ΑΕΚ, ούτε "ματσάρισμα" των ευκαιριών που έφτιαξε ο ΠΑΟΚ στο δικό του διάστημα.

Η Ένωση ισοφάρισε δύο φορές με χαρακτήρα και πείσμα, σαφώς και το πιστώνεται, αλλά δεν είναι ισόποσα τα πράγματα που πέτυχαν οι δύο ομάδες στο χορτάρι.

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε εκτός έδρας σε υποτιθέμενη προβληματική περίοδο και είχε χαμένο πέναλτι, τρεις τελικές του ανενόχλητου σέντερ φορ από τη μικρή περιοχή και δύο υπέροχα σουτ που απέκρουσε δύσκολα ο τερματοφύλακας από τον επιθετικό που μπήκε αλλαγή.

ΤΟ ΚΥΜΑ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥ

Η ΑΕΚ χρειάστηκε τύχη για να κρατήσει τον ΠΑΟΚ στα δύο γκολ και για να ακούσει "παίζετε" στο ξεκίνημα της φάσης που έφερε το τελικό 2-2. Σαφώς και το τελικό αποτέλεσμα την αφήνει ικανοποιημένη για τον βαθμό, την αντίδραση, όπως και για το πρώτο γκολ του Ντέλετιτς.

Η Ένωση καβάλησε το κύμα που έφερε η αλλαγή προπονητή, αλλά η ορμή του κύματος κάπου εδώ αρχίζει να σβήνει. Ο Κωστένογλου έκανε τα απλά (ψυχολογία, η διάταξη που αρέσει σε όλους, οι παίκτες στις θέσεις που βολεύονται) και από εδώ και πέρα θα πρέπει να πάει παρακάτω.

Χρειάζεται δουλειά και χτίσιμο μιας ομάδας που θα περιγράφεται με περισσότερες λέξεις από το "έχουμε καρδιά και ο Λιβάγια πετάει, κάτι θα κάνουν κι ο Μάνταλος με τον Αλμπάνη, πάμε γερά".

ΠΟΛΛΑ ΒΗΜΑΤΑ

Ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη με κέρδη που είναι ίσως πιο σημαντικά από τους δύο βαθμούς που θα μπορούσε να έχει πάρει. Ο Ζίβκοβιτς κι ο Σβιντέρσκι φώναξαν παρών, ο Λημνιός βρήκε ματς που μπορεί να αποτελέσει οδηγό για εκείνον, ο Μίσιτς μεγαλώνει τον όγκο του στην ομάδα.

Ο Φερέιρα μάλλον βρίσκει ηρεμία και πατάει καλύτερα, το αήττητο διατηρήθηκε και ο Μαουρίσιο ολοκλήρωσε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής. Ο Δικέφαλος δεν έλυσε όλα τα προβλήματά του, αλλάβρήκε ξανά τον χαρακτήρα που έδειξε να κλονίζεται τις τελευταίες εβδομάδες κιέκανε πολλά βήματα.

Photo Credits: Eurokinissi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Η ΑΕΚ θα έκανε το ίδιο στην Τούμπα;

Γίνεται ο ΠΑΟΚ του Αμπέλ Φερέιρα