Ο πύργος Βούκοβιτς και οι Εμενίκε, Καρσελά, Οφόε

Εκτός κι αν μιλάμε για περιπτώσεις σαν τον Μέλμπεργκ του οποίου η αξία ήταν γνωστή, το σκάουτινγκ στους στόπερ είναι δύσκολο. Το ίδιο ισχύει και για την ανάγνωση των αριθμών, που θέλουν προσεκτική ματιά, ενώ στις άλλες θέσεις το πράγμα είναι πιο απλό.

ΕΜΦΑΝΗ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΟΙ ΚΑΡΣΕΛΑ-ΕΜΕΝΙΚΕ

Με μια ματιά πχ βλέπεις πως ο Καρσελα είχε φέτος 3.1 πετυχημένες ντρίμπλες ανά 90’, ήταν 7ος στην La Liga. Ξέρεις πως θα δώσει ρήγμα στα άκρα με την ικανότητά του να περνάει τον αντίπαλο και μένει ένα ερωτηματικό: έχει πρόβλημα με την τελική του επιλογή και γι’αυτό έφτιαχνε μόνο 0.8 ευκαιρίες ανά 90’ ή είναι κάτι που οφείλεται στη Γρανάδα και θα το βελτιώσει πολύ στον Ολυμπιακό;

Το ίδιο ισχύει και τον Εμενίκε. Λίγα βίντεο αρκούν για να καταλάβεις πως μιλάμε για έναν all-around σέντερ φορ: δεν θα περιμένει “τάισμα” στο κουτί, θα συμμετέχει στο παιχνίδι, θα βγει απ’την περιοχή, θα τραβήξει τους στόπερ μακριά, θα ψάξει τη συνεργασία, θα φτιάξει φάσεις για τον εαυτό του και για τους υπόλοιπους, θα αγωνιστεί με ένταση σε όλο το πλάτος της επίθεσης.

Μάρτυρες και οι αριθμοί: Και φέτος στην Τουρκία και πέρσι στην Αγγλία ο Εμενίκε είχε 1.9 πετυχημένες ντρίμπλες ανά 90’, ενώ είχε 2.4 στους περσινούς αγώνες της Φενέρ στο Europa League. Τελείωσε τη σεζόν με 1.2 ευκαιρίες ανά 90’, ίδιο νούμερο το 2015-16 στην Αγγλία και 2.2 το 2014-15. Και ντρίμπλα και δημιουργία, ανεξαρτήτως επιπέδου του πρωταθλήματος, με ταυτόχρονη ικανότητα απειλής: 2.5 σουτ φέτος, 1.8 πέρσι, 2.8 το 2015-16.

Όχι ο μεγάλος σκόρερ, όχι ο φίνισερ της μιας επαφής, αλλά ο πλήρης φορ που θα κάνει πολλά και μπορεί, αν είναι καλά, να ανεβάσει την παραγωγικότητά του στην Ελλάδα.

"ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ" ΟΙ ΑΣΙΣΤ ΤΟΥ ΟΦΟΕ

Για τον Οφόε δεν είναι τόσο εύκολη η ανάγνωση μέσω των αριθμών, γιατί το Πολωνικό πρωτάθλημα δεν έχει πλήρη στατιστική κάλυψη και οι ευρωπαϊκοί αγώνες προσφέρουν μικρό, και άρα επισφαλές, δείγμα. Φαίνεται πλήρης μέσος με έντονη παρουσία τόσο σε τάκλινγκ/κλεψίματα όσο και σε ντρίμλες/δημιουργία.

Είναι μεγάλο το νούμερο των 12 ασίστ που έδωσε φέτος στο πρωτάθλημα και μπήκα στον πειρασμό να τσεκάρω πόσες ήταν “πραγματικές” ασίστ: το transfermarkt δημιουργεί λανθασμένα νούμερα, αφού μετράει ως ασίστ και τα κερδισμένα πέναλτι, αλλά και τα σουτ τα οποία γίνονται γκολ από συμπαίκτη μετά από απόκρουση του τερματοφύλακα.

Τελικά το νούμερο του Οφόε ήταν σωστό, "πραγματικό". Και οι 12 ασίστ ήταν κανονικές πάσες απ’τον ίδιο, έντεκα στην κανονική ροή του αγώνα και μία από εκτέλεση στημένης φάσης.

Κι ο Βούκοβιτς; Ο Σέρβος είναι δύσκολη περίπτωση ανάγνωσης, κάτι που ισχύει για όλους τους στόπερ. Ο κεντρικός αμυντικός χρειάζεται παρακολούθηση σε πολλούς αγώνες, με την άμυνα να αγωνίζεται σε διαφορετικά μέτρα ή/και απέναντι σε διαφορετικού τύπου σέντερ φορ.

Με ύψος 1.95, ο Σέρβος σε προδιαθέτει αμέσως για το στιλ και τα προσόντα του. Παίζει ως αριστερό στόπερ, κυριαρχεί στον αέρα και εντός περιοχής. Το Τουρκικό πρωτάθλημα έχει πλήρη στατιστική κάλυψη και οι αριθμοί του Βούκοβιτς δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για παρερμηνείες.

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑΕΡΙΕΣ ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ

Ο Σέρβος έχει πάντα υψηλά νούμερα στις απομακρύνσεις της μπάλας απ’την περιοχή. Φέτος είχε 6.7 ανά 90’ (4ος στο πρωτάθλημα), το 2015-16 είχε 4.7 και το 2014-15 είχε 7.6 (3ος στο πρωτάθλημα). Το ίδιο ισχύει και για τις εναέριες μονομαχίες.

Ο Βούκοβιτς δεν εμπλέκεται σε πολλές (μέσος όρος της τριετίας είναι 2.6 εναέριες μονομαχίες ανά 90’), αλλά φροντίζει να βγαίνει νικητής απ’αυτές, αφού κερδίζει το 74%.

ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΤΑΚΛΙΝΓΚ, ΛΙΓΑ ΚΛΕΨΙΜΑΤΑ

Μονομαχίες ψηλά και απομακρύνσεις απ’την περιοχή, τσεκ. Τι δεν κάνει ο Βούκοβιτς; Τάκλινγκ. Κι εδώ ανοίγουμε παρένθεση: τα τάκλινγκ είναι γενικώς ένα στατιστικό παρεξηγημένο στο ποδόσφαιρο. Πολλά τάκλινγκ δεν είναι απαραίτητα καλό στοιχείο για αμυντικό μέσο ή στόπερ.

Το τάκλινγκ δεν είναι τόσο προσόν, όσο είναι τελευταία λύση, όπως έχει δηλώσει και ο Τσάμπι Αλόνσο. Ένας μέσος θα πρέπει να είναι εκεί που πρέπει ώστε να μη χρειάζεται να κάνει πολλά τάκλινγκ. Αλλά, όταν τα κάνει, θα πρέπει να φροντίζει να βγαίνει νικητής: χαμένο τάκλινγκ από μέσο σημαίνει αριθμητικό μειονέκτημα και από αμυντικό σημαίνει ευκαιρία για τον αντίπαλο.

Ο Βούκοβιτς κάνει πολύ λίγα τάκλινγκ, ελάχιστα. Φέτος είχε 0.7 κερδισμένα τάκλινγκ ανά 90’, πέρσι είχε 0.5 και το 2014-15 είχε 1.1. Είναι σαφές πως παίζει όρθιος, πως δεν κυνηγάει φάσεις στο πλάι, η έντονη παρουσία του είναι περισσότερο εντός περιοχής.

Ο προβληματισμός δεν προκύπτει κυρίως απ’το γεγονός πως τα τάκλινγκ είναι λίγα (αυτό για στόπερ μεγάλης αξίας είναι προσόν), αλλά απ'το χαμηλό ποσοστό επιτυχίας σε αυτά. Ο Βούκοβιτς φέτος κέρδισε μόνο το 37% των τάκλινγκ που επιχείρησε, πέρσι το 64% και το 2014-15 το 57%. Το whoscored.com είναι σαφές στην περιγραφή του παιχνιδιού του: “Δεν κάνει πολλά τάκλινγκ, είναι πολύ αδύναμος σ’αυτά”.

Και δεν είναι πως ο Σέρβος δεν κάνει τάκλινγκ γιατί βγαίνει συχνά πρώτος στην μπάλα, αφού τα κλεψίματά του φέτος ήταν 1.7 ανά 90’, 1.3 πέρσι και 2.2 το 2014-15. Αριθμοί που περιγράφουν αμυντικό που παίζει περισσότερο με βάθος, ως λίμπερο, παρά στόπερ που πάει σε όλες τις μονομαχίες ψηλά και "κολλάει" στον επιθετικό.

"ΑΠΩΝ" ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Μένει το κομμάτι με την μπάλα. Βρήκα και παρακολούθησα τον φετινό τελικό Κυπέλλου της Τουρκίας, εκεί που η Κόνιασπορ νίκησε με 1-0 και κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας της. Είδα τον Βούκοβιτς να κυριαρχεί στον αέρα στις μάχες με τον Αντεμπαγιόρ, είδα τα διωξίματα απ'την περιοχή και την καθοδήγηση της άμυνας με διαρκείς φωνές και χειρονομίες, αλλά παιχνίδι με την μπάλα δεν είδα.

Ο Βούκοβιτς ήταν σαν να μην υπήρχε στην ανάπτυξη της Κόνιασπορ. Όλες οι μπάλες περνούσαν απ’τα πόδια του δεξιού στόπερ, του Αλί Τουράν. Ο Βούκοβιτς έπαιρνε ελάχιστες φορές την μπάλα και η συνήθης και άμεση επιλογή του ήταν ή να την δώσει στον Τουράν ή να την επιστρέψει στον τερματοφύλακα.

Επιχείρησε κάποιες λίγες βαθιές μπαλιές (χωρίς αποτέλεσμα) και γενικώς δεν έδειξε άνεση με την μπάλα: δεν δοκίμασε καμία κάθετη προς τους μέσους, ενώ ποτέ δεν ανέβηκε με την μπάλα στα πόδια του προς τη μεσαία γραμμή. Ακόμα κι όταν βγήκε στο πλάι να μαρκάρει, η επιλογή ήταν πάντα να βγάλει την μπάλα εκτός γηπέδου και όχι να δοκιμάσει να την κρατήσει στην κατοχή του.

ΒΑΘΙΕΣ ΜΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΙΣ ΠΑΣΕΣ

Ένα μόνο ενενηντάλεπτο είναι μικρό δείγμα, αλλά το whoscored φαίνεται να συμφωνεί. Στα χαρακτηριστικά του Βούκοβιτς γράφει “αδύναμος στις πάσες” και “σηκώνει συχνά την μπάλα ψηλά”. Φέτος ο Σέρβος είχε 81% στις πάσες, πέρσι 76% και το 2014-15 είχε 74%.

Ποσοστά ευστοχίας στις μεταβιβάσεις που δεν παραπέμπουν σε στόπερ με άνεση στον χειρισμό της μπάλας, που βοηθάει την ομάδα του σε παιχνίδι μεγάλης κατοχής.Εκτός κι αν παίζει καταλυτικό ρόλο το γεγονός πως ο Βούκοβιτς έπαιζε σε ομάδα που κυμαίνεται σε ποσοστό κατοχής 49%-50% και ο ίδιος μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα απ'αυτά της τριετίας στην Τουρκία.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ

Όπως όλους, θα πρέπει να τον δούμε στο γήπεδο για να πάρουμε απαντήσεις. Μοιάζει πολύ δυνατός στον αέρα, με έφεση να παίζει χαμηλά εντός περιοχής, να καθοδηγεί την άμυνα και να διώχνει την μπάλα. Μπορεί να δώσει την παρουσία στον αέρα που δεν είχαν Μποτία-Ντα Κόστα.

Ψηλά στο γήπεδο υπάρχει ερωτηματικό για τη συμπεριφορά του. Με ύψος 1.95 και συμπεριφορά λίμπερο, το θέμα είναι οι τοποθετήσεις του και το διάβασμα των φάσεων, πράγματα που δεν μπορεί να αποτυπώσει κανένας αριθμός. Αν ο Ρέτσος είναι ο διπλανός του, ο Βούκοβιτς θα έχει στο πρόσωπό του τον παρτενέρ που θα αναλάβει τα τρεξίματα και θα βγαίνει στο πλάι, όπως έκανε ο Αβραάμ για τον Μέλμπεργκ.

Το θέμα είναι το πόσο καλά θα νοιώθει ο ίδιος ο Σέρβος ψηλά στο γήπεδο χωρίς την μπάλα, αλλά και το τι θα κάνει με αυτήν. Δεν μοιάζει ο παίκτης που θα αναλάβει το παιχνίδι της ομάδας από πίσω ή θα έχει την άνεση να ανεβάσει την μπάλα από χαμηλά. Κάτι μου λέει πως θα δούμε πολύ τον Ταχτσίδη σ’αυτόν τον ρόλο, εκτός και αν η συμπεριφορά και τα ποσοστά του Βούκοβιτς οφείλονταν αποκλειστικά στον τρόπο παιχνιδιού της προηγούμενης ομάδας του.