Οι Γκαλάκτικος του ΠΑΟΚ και το ανθρακικό του Κρόιφ

Αφού κατάφερε το πρώτο, ο ΠΑΟΚ δεν θα άφηνε να του ξεφύγει το δεύτερο. Ο Δικέφαλος αφού πήρε το πρωτάθλημα, του έβαλε και το αστραφτερό περιτύλιγμα, το κατέκτησε αήττητος. Ένας τίτλος που ήταν ιστορικός για τον ΠΑΟΚ έγινε με αυτόν τον τρόπο ιστορικός για όλους, για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το οξύμωρο είναι πως για τον ΠΑΟΚ ο τίτλος ήταν πιο δύσκολος από το αήττητο. Το να μη χάσεις σε μία σεζόν δεν είναι στόχος που βάζεις στην αρχή της σεζόν, δεν είναι κάτι για το οποίο έχεις πίεση ή άγχος. Είναι κάτι που προκύπτει στην πορεία.

ΤΟ ΑΗΤΤΗΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟΧΟΣ

Κάπως έτσι ήρθε για την Άρσεναλ και τη Γιουβέντους, κάπως έτσι ήρθε και για τον ΠΑΟΚ. Μόνο ο Ολυμπιακός προσπάθησε αφελώς να θέσει ως στόχο από την αρχή ένα αήττητο πρωτάθλημα. Το αφελώς μπαίνει γιατί δεν μπορεί να υπάρχει αρνητικός στόχος στον αθλητισμό.

Μπορείς να πεις σε μια ομάδα “θέλω να παίζετε σε κάθε ματς για τη νίκη, θέλω μόνο νίκες σε όλα τα ματς”. Δεν μπορείς να πεις “δεν θέλω να χάσετε ποτέ”, είναι σαν να λες πως αν σε ντέρμπι το σκορ είναι 1-1, θα πρέπει η ομάδα να κάτσει στην ισοπαλία.

Αν ο ΠΑΟΚ σκεφτόταν το αήττητο, θα ηρεμούσε πχ μετά το 1-1 με τον Παναιτωλικό ή δεν θα πίεζε την ΑΕΛ μετά την ισοφάριση. Ο ΠΑΟΚ σκεφτόταν μόνο τον τίτλο. Έπαιξε παντού για τη νίκη, πήρε το πρωτάθλημα και αφού έφτασε ως εδώ χωρίς ήττα, δεν θα μπορούσε να αφήσει χαμένη την ιστορική ευκαιρία.

ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΕ ΕΥΚΟΛΑ, ΕΙΧΕ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να ήταν από την αρχή μπροστά, μπορεί να είχε καλή διαφορά στο μεγαλύτερο μέρος της κούρσας, αλλά δεν το πήρε εύκολα. Το πήρε μάλλον δια πυρός και σιδήρου, αφενός γιατί αντιμετώπισε αρκετά δικά του προβλήματα, αφετέρου γιατί είχε πολύ δύσκολο αντίπαλο.

Ο Ολυμπιακός δεν κατέρρευσε όπως πέρυσι, έκανε πολύ καλή χρονιά, πίεσε τον Δικέφαλο όσο μπορούσε: οι 75 φετινοί βαθμοί είναι περισσότεροι και απ’αυτούς της περσινής ΑΕΚ και απ’τους 67 με του οποίους πήραν οι ερυθρόλευκοι το πρωτάθλημα του 2017.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ

Στην ουσία για να έρθει αυτό το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ υποχρεώθηκε να φτιάξει την καλύτερη ομάδα της ιστορίας του, τους δικούς του γκαλάκτικος. Ξέρω, ξέρω. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ που διαβάζουν αυτές τις γραμμές σκέφτονται τις δικές του καλύτερες ομάδες.

Λογικό είναι, όπως είναι επίσης λογικό να πιστεύουν πως η δική τους dream team είναι πολύ ανώτερη από τον φετινό ΠΑΟΚ. Μπορεί και να έχουν δίκιο. Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν παίζει ρόλο το πού κατατάσσεται ο ΠΑΟΚ 2018-19 σε σχέση με τις άλλες μεγάλες ομάδες των αντιπάλων.

ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΕΠΙΠΕΔΑ

Σημασία έχει πως αυτός ο ΠΑΟΚ είναι σίγουρα ο καλύτερος ΠΑΟΚ όλων των εποχών, κι ας μην έχουμε δει την ομάδα του 1970. Όχι γιατί πήρε το πρωτάθλημα, ούτε καν γιατί το πήρε αήττητος. Το τι πετυχαίνει μια ομάδα εξαρτάται εν πολλοίς κι απ’τους αντιπάλους της.

Είναι ο καλύτερος, γιατί για να τα πετύχει όλα αυτά έπρεπε να αποκτήσει πληρότητα και ποιότητα σε επίπεδα πρωτοφανή για τον σύλλογο.

ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ, ΑΚΠΟΜ, ΣΒΙΝΤΕΡΣΚΙ ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ

Ας σκεφτεί κανείς μόνο τη θέση του φορ. Κυρίως γιατί πλέον στις ομάδες εκεί παίζει μόνο ένας, δεν είναι σαν τις μεσοεπιθετικές θέσεις όπου όλοι έχουν πολλές λύσεις.

Εκεί ο ΠΑΟΚ είχε τον Πρίγιοβιτς, που έκανε τη διαφορά στον πρώτο γύρο. Καθόρισε τα ντέρμπι, έδωσε νίκες, κράτησε την ομάδα του Λουτσέσκου πρώτη σε μια εποχή που δεν πετούσε, στην ουσία της έδωσε το δικαίωμα να μην κυνηγάει και έκρινε το μισό πρωτάθλημα.

Έφυγε για 10 εκατομμύρια ευρώ. Πίσω του όμως υπήρχε ο Άκμομ, ενώ τον Ιανουάριο προστέθηκε και ο Σβιντέρσκι. Οι δυο τους έβαλαν 10 γκολ, ένα περισσότερο απ’αυτά που είχε ο Σέρβος, και οι τρεις μαζί έφτασαν τα 19. Όσα έχει μόνος του ο Κουλούρης, ο 23χρονος πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, που κι αυτός ανήκει στον ΠΑΟΚ.

Τέσσερις φορ, με συνολικά 38 γκολ στη φετινή Super League. Πρωτοφανή πράγματα για τον ΠΑΟΚ.

ΛΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ

Πίσω από τους φορ, η πληθώρα των λύσεων ήταν τέτοια, που ο Δικέφαλος βρήκε άκρη με τον Ουάρντα να δίνει ελάχιστα πριν επιστρέψει στο Περιστέρι, τον Πέλκα να μην επαναλαμβάνει την περσινή σεζόν.

Στο κέντρο βρήκε άκρη παρότι έχασε τον Βέρνμπλουμ πριν προλάβει να του προσφέρει και στη συνέχεια έχασε και τον κομβικό Μαουρίσιο. Ο Ιανουάριος ήταν ενδεικτικός. Ήρθε ο εξαιρετικός Ολιβέιρα, προστέθηκε ο Σβιντέρσκι, ο Μίσιτς, ήρθε κι ο Ίνγκασον στην άμυνα, μετά το φιάσκο Χατσερίντι.

ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ

Ίσως οι συνεχόμενες νίκες, η αήττητη πορεία και τα καθοριστικά γκολ του Βιεϊρίνια να θόλωσαν την εικόνα. Να έφτιαξαν μια ιστορία πως όλα έγιναν εύκολα, πως αυτοί που καθάρισαν ήταν στον πρώτο γύρο ο Πρίγιοβιτς και στον δεύτερο ο αρχηγός. Το έκαναν, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε πως ο ΠΑΟΚ πήρε γκολ και νίκες από πάμπολλούς πρωταγωνιστές.

Στη Νέα Σμύρνη καθάρισε ο Καντουρί, με τον Παναθηναϊκό ο Ζαμπά. Στη Λαμία σκόραρε ο Βαρέλα, με την ΑΕΛ καθάρισε ο Άκπομ. Τον ΠΑΣ τον κέρδισε ο Σβιντέρσκι, ο Μαουρίσιο άνοιξε το σκορ στο ΟΑΚΑ και με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Στην Ξάνθη σκόραραν Ολιβέιρα και Ενρίκε, δύο παίκτες που ήρθαν τον Ιανουάριο, στο Αγρίνιο ο Μάτος σκόραρε αφού το έβαλε ο Βιεϊρίνια.

Ο ΠΑΟΚ πήρε πολλά από πολλούς, δεν έχουμε βάλει μέσα καν τον Μπίσεσβαρ και τον Πέλκα.

ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΧΟΡΤΑΡΙΟΥ

Το must-win του φετινού πρωταθλήματος, τα περσινά, το διάστημα 35 χρόνων από την τελευταία φορά, όλα έφτιαξαν ένα μείγμα που οδήγησε τον οργανισμό στα κόκκινα. Όχι μόνο μέσα στο χορτάρι, αλλά κι έξω απ'αυτό. Οι ομάδες που έχουν συχνή επαφή με τους τίτλους, μπορούν να τους παίρνουν και οριακά. Ο Δικέφαλος δεν είχε την πολυτέλεια να σκεφτεί έτσι.

Προστέθηκαν πολλές λύσεις, ίσως και παραπάνω απ'όσες χρειάζονταν με μια πρώτη ματιά. Όμως, έτσι δεν κόστισε το γεγονός πως πέρασαν άγραφοι Βέρνμλουμ-Χατσερίντι, πως έχασε τον Μαουρίτσιο τον Μάρτιο, πως Βιεϊρίνια-Μάτος ήταν ντεφορμέ στον πρώτο γύρο, πως ο Πέλκας έχασε την περσινή φόρα, πως τον Ιανουάριο πωλήθηκε ο άνθρωπος που έκανε τη διαφορά στη βαθμολογία που είχε τον ΠΑΟΚ πρώτο και τον Ολυμπιακό δεύτερο.

Οι ενδεκάδες παίρνουν ματς, αλλά τους τίτλους τους παίρνουν οι ομάδες. Το ρόστερ, οι 23-25 παίκτες, όχι οι 11. Σ'αυτό το ρόστερ ο ΠΑΟΚ φρόντισε να έχει ο,τι καλύτερο και περισσότερο μπορεί. "Μπας και στραβώσει κάτι". Και τελικά ο,τι κι αν στράβωσε, η ομάδα του Λουτσέσκου τη βρήκε την άκρη.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΤΟΥ ΚΡΟΪΦ

Τώρα που το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε με τρόπο που κανείς στον ΠΑΟΚ δεν τολμούσε να ονειρευτεί, είναι ξεκάθαρο πως ίδια πρέπει να είναι η συνταγή για την επόμενη σεζόν. Το ότι ο ΠΑΟΚ θα μπει σε αυτήν ως πρωταθλητής και όχι ως διεκδικητής είναι ένας λόγος παραπάνω: η δίψα θα είναι μικρότερη, νομοτελειακά.

Μην διαφωνήσετε, θα σας μαλώσει ο Κρόιφ από εκεί πάνω. "Αφού κερδίσεις κάτι, δεν είσαι πια στο 100%, είσαι στο 90%. Είναι σαν το κουτί με το ανθρακικό μόλις το ανοίγεις, μετά από λίγο δεν έχει άλλο μέσα. Το να κερδίσεις τη δεύτερη σεζόν είναι πιο δύσκολο απ' την πρώτη".

Ο Ολλανδός ήξερε τι έλεγε. Ο,τι κι αν κάνεις, τη στιγμή που σηκώνεις την κούπα χάνεις ένα 10%. Μην έχετε αμφιβολίες πως αυτό το 10% δεν μπορεί να είναι αρκετό για τον Ολυμπιακό να βγει ξανά μπροστά.

ΗΓΕΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ

Ποιος είναι ο μοναδικός τρόπος να πάρεις πίσω αυτό το 10%; Να αλλάξεις ξανά, να συνεχίσει δηλαδή ο ΠΑΟΚ με την ίδια συνταγή του "χρειαζόμαστε κι άλλους, δεν φοβόμαστε την αλλαγή".

Επιπρόσθετος λόγος: ο ΠΑΟΚ μπορεί να βγει στην αγορά και να ζητήσει αριστερό μπακ, έναν ακόμα εξτρέμ, δυο χαφ, ο,τι εκείνος αποφασίσει πως χρειάζεται. Όμως, ηγέτη δεν μπορείς να ζητήσεις. Ο Βιεϊρίνια θα είναι και του χρόνου παρών στην ομάδα και στα αποδυτήρια, αλλά στο χορτάρι δεν θα βρεθεί για να ζητήσει την μπάλα στα δύσκολα και να πάρει αποφάσεις.