Ολυμπιακός: Δεν βγαίνει η πράξη

Το γκολ του Μάνου στο 90’ γλίτωσε τον Ολυμπιακό από τέταρτο αγώνα χωρίς νίκη στη Super League και τον Μαρτίνς από σκληρή κριτική. Όση κι αν είναι η φετινή στήριξη στο πρότζεκτ, δεν θα ήταν εύκολα αποδεκτή μια δεύτερη απώλεια βαθμών απέναντι σε ομάδες που δεν έχουν ακόμα νίκη στο πρωτάθλημα.

Η αποστολή του Μαρτίνς ήταν και είναι ακόμα εξ ορισμού δύσκολη. Του έχει ζητηθεί να φτιάξει ομάδα σχεδόν από το μηδέν, με ένα νέο σύνολο παικτών, με ταυτόχρονη απαίτηση για αποτελέσματα, νίκες, πρωταθλητισμό.

Κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ινδίες. Ακόμα κι από το Δελχί να ήταν ο Μαρτίνς, θα ήταν σχεδόν απίθανο να τα καταφέρει όλα αυτά μαζί. Η αλήθεια είναι όμως πως ανεξαρτήτως των δυσκολιών και των ατυχιών, ο Πορτογάλος έχει σκέψεις που κάνουν τα πράγματα χειρότερα.

Το φετινό αφήγημα είναι πως ο Ολυμπιακός δεν έχει το εύκολο γκολ. Ο Ανσαριφάρντ είναι στην Αγγλία και ψάχνει τρόπο να πάρει άδεια και να παίξει, Χασάν-Γκερέρο τα χάνουν, ο Φετφατζίδης το ίδιο και η φετινή κατάρα είναι οι χαμένες ευκαιρίες.

ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΚΟΛ, ΛΕΙΠΟΥΝ ΚΙ ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ

Ναι, αλλά όχι. Μεγάλο κομμάτι της αφήγησης έχει βασιστεί και δικαίως στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, εκεί που ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ για να μείνει στο μηδέν. Εκεί ναι, όντως υπήρχε πληθώρα δημιουργίας και έλλειμμα εκτέλεσης.

Όμως το ένα ματς δεν αρκεί για να πούμε πως το μόνο που συμβαίνει στον Ολυμπιακό είναι παίκτες που χάνουν τα άχαστα. Ποιες είναι οι ευκαιρίες που έχασαν οι ερυθρόλευκοι στα 180 λεπτά απέναντι στον ΟΦΗ και τον Απόλλωνα, ομάδες που δεν είχαν νίκη πριν παίξουν με την ομάδα του Μαρτίνς;

Μια κεφαλιά του Γκερέρο και ένα πλασέ του Φετφατζίδη, αυτά είναι τα άχαστα δύο αγώνων απέναντι σε ομάδες από το τελευταίο ράφι της Super League; Αυτή είναι η πληθώρα των ευκαιριών που χάθηκαν και στέρησαν από τον Ολυμπιακό δύο εύκολες νίκες;

Ή για να πάμε και λίγο πιο πίσω, ποιες είναι οι φοβερές ευκαιρίες που χάθηκαν με τον Πανιώνιο και τον Αστέρα;

Τα τραβηγμένα μαλλιά με τον ΠΑΟΚ έχουν δημιουργήσει τη λανθασμένη αίσθηση πως το μόνο που λείπει είναι το γκολ, ενώ η πραγματικότητα είναι πως λείπει και η δημιουργία, η απειλή.

ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟ

Να το πάμε και ένα κομμάτι παραπέρα. Ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα έχει πάρει μόνο ένα ματς με το αρχικό του σχέδιο, αυτό με τον ΠΑΣ. Μόνο σε εκείνο το χορταστικό 5-0 είδαν οι φίλοι της ομάδας τους ερυθρόλευκους να κερδίζουν με το πλάνο με το οποίο μπήκαν στον αγώνα.

Τι έγινε στις άλλες νίκες; Με τον Λεβαδειακό στην πρεμιέρα η αλλαγή σε 4-4-2 έγινε στο 46' για να έρθει το τελικό 1-0. Με τον Πανιώνιο και τον Αστέρα ξανά χρειάστηκε η είσοδος του δεύτερου επιθετικού κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου για να έρθει νίκη στις καθυστερήσεις. Ε, με τον Απόλλωνα από το "κανένας φορ" πήγαμε στο "ένας", για να το βάλει ο Μάνος.

Ενδιάμεσα, το έργο έχει επαναληφθεί ακόμα και στον αγώνα Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό στο Φάληρο, όταν και πάλι ήρθε 2ος επιθετικός (Μάνος) από τον πάγκο για να έρθει το 1-0.

ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΤΑ ΤΥΧΗ ΤΡΙΠΟΝΤΟ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Το χορτάρι δεν λέει στον Μαρτίνς μόνο "είσαι άτυχος, δεν το βάζουν". Του λέει και πως είναι τυχερός που έχει πάρει τρεις νίκες στο τέλος, ειδικά αυτήν με τον Απόλλωνα, που ήταν το πιο κατά τύχη τρίποντο της σεζόν μέχρι τώρα.

Του λέει πως το αρχικό σχέδιο συνήθως δεν αρκεί, πως η πράξη δεν βγαίνει. Και για να βγει κόντρα στον Απόλλωνα, χρειάστηκε οι παίκτες του Μαντζουράκη να πουλήσουν την μπάλα και να φάνε αντεπίθεση, η μπάλα να κοντράρει στον Μάνο και να του στρωθεί τέλεια χωρίς πάσα, ενώ νωρίτερα ο επόπτης είχε πάθει βέρτιγκο στη φάση του Ναδάλες.

Προφανώς και δεν φταίει ο Μαρτίνς που δεν έχει διαθέσιμους Χασάν και Γκερέρο, ούτε που και οι δύο μοιάζουν να υπολείπονται του Ανσαριφάρντ. Όμως, είναι σαφές πως στα τέλη του Οκτωβρίου ο Ολυμπιακός ακόμα ψάχνει πράγματα που θα έπρεπε να έχει βρει.

Χρειάζεται παίκτες να συμμετέχουν στο τελείωμα των φάσεων, αλλά και στη δημιουργία. Η καλύτερη ευκαιρία απέναντι στον Απόλλωνα χάθηκε από τα πόδια του Φετφατζίδη. Ποιος του την έφτιαξε;

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Ο ΝΑΤΧΟ

Ο Νάτχο και πάτησε περιοχή και είχε τη δυνατότητα να επιλέξει το σωστό και να δώσει στον συμπαίκτη του ένα τετ-α-τετ. Υποδέχθηκε με κλειστό κοντρόλ ανάμεσα σε τρεις παίκτες, έπαιξε κάθετα στον Λάζαρο, συνέχισε το τρέξιμό του για να πάρει την πάσα του Φορτούνη, έδωσε με τη μία στον Φέτφα.

Με τον ΟΦΗ ο Ισραηλινός ήταν αυτός που είχε τα δύο σουτ εντός περιοχής στην ίδια φάση στις καθυστερήσεις. Και προφανώς θυμάστε πως αυτός βρέθηκε ξανά εκεί για να δώσει τη νίκη με τον Αστέρα.

Πράγματα που δεν πρόκειται να δώσουν ποτέ ο Μπουχαλάκης με τον Καμαρά. Ναι, δεν είναι "δουλειά τους", σωστά. Μόνο που παίζουν και οι δύο μαζί, πράγμα που σημαίνει πως στο δίδυμο στον άξονα δεν υπάρχει παίκτης με απειλητικά μέτρα με την μπάλα, με ποιότητα/παρουσία στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

ΠΟΤΕ ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Δίδυμο runner/passer είναι το Καμαρά/Μπουχαλάκης: όχι κάτι λανθασμένο ή γενικώς ανορθόδοξο, αλλά σίγουρα όχι κάτι συμβατό με τις ανάγκες που έχει τώρα ο Ολυμπιακός. Το περίεργο είναι πως αυτό το δίδυμο χάλασε, μπήκε μέσα ο Γκιλιέρμε, το δίδυμο επανήλθε ξανά και ο μόνος που έχει μείνει σταθερά εκτός εξίσωσης είναι ο Νάτχο.

Ο Ισραηλινός έχει παίξει σε έξι ματς πρωταθλήματος και σε όλα έχει μπει ως αλλαγή, δεν έχει ξεκινήσει ποτέ βασικός. Με πρόβλημα στην εκτέλεση, με έλλειμμα στη δημιουργία και στα πατήματα στην περιοχή, η απορία είναι εύλογη.

ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΠΡΑΞΗ

Με δίδυμο Μπουχαλάκη-Καμαρά, τον Λάζαρο ντεφορμέ, χωρίς φορ ή χωρίς φορ με εύκολο γκολ, με ακραία μπακ χωρίς ποιότητα για να φτιάξουν κάτι εν στάσει, με όλες αυτές οι συνθήκες, η πράξη δεν βγαίνει. Αν ο αντίπαλος οργανωθεί καλά πίσω απ’την μπάλα, ο Ολυμπιακός επαφίεται σε ατομικά κέφια, στο λάθος, στη στιγμή.

Για να βγει η εξίσωση δεν χρειάζεται μόνο η επιστροφή του Χασάν (που έχει φανεί πως μάλλον μπορεί να είναι ο πιο απειλητικός), αλλά και να μπει σ' αυτήν ο Νάτχο, που σίγουρα έχει αδικηθεί. Δεν είναι μόνο ποιοτικός και καλός παίκτης, είναι και αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να μην λέει ο αντίπαλος "παιδιά, πάμε γερά, κλείνουμε τον Φορτούνη".

Δεν θα φτιάξουν όλα μονομιάς, αλλά αυτή τη χρονική περίοδο οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν με τίποτα την πολυτέλεια να αφήνουν εκτός τα όπλα τους.