Ολυμπιακός: Επιτέλους ποδόσφαιρο
Όχι πια μόνο αντεπιθέσεις, σέντρες και μακρινά σουτ. Ο Θέμης Καίσαρης εξηγεί πως ο Λεμονής άλλαξε την ατζέντα και πλέον ο Ολυμπιακός επιτίθεται σωστά και κάθετα.
Από την αρχή του πρωταθλήματος φάνηκε καθαρά. Ανταγωνισμός επειδή όλοι (μπορούν να) γκελάρουν, αλλά ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό με προβλήματα. Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μπορεί να είχαν επί μέρους ζητήματα, αλλά όλοι είχαν το ίδιο ερωτηματικό: μπορούν να καλυτερεύσουν ως ομάδες πρωτοβουλίας;
Σχεδόν όλος ο πρώτος γύρος πέρασε με πάνω-κάτω τις ίδιες συζητήσεις, αλλά πλέον μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως ένας εκ των διεκδικητών δικαιούται να σηκώσει το χέρι και να πει "να, βελτιώθηκα".
Ο Ολυμπιακός με τον Λεμονή μπορεί πλέον να πει πως ως ομάδα πρωτοβουλίας έχει βελτίωση. Ορατή, σαφέστατη. Όχι επειδή πήρε πέντε σερί τρίποντα απέναντι σε Πλατανιά, Λεβαδειακό, Κέρκυρα, Απόλλωνα και Παναιτωλικό. Όχι επειδή σ’αυτά τα ματς έχει πετύχει 17 γκολ, ενώ πριν απ’αυτά είχε 16.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ "ΚΑΘΕΤΟΣ"
Σημαντικές οι νίκες, κάτι λένε τα πολλά γκολ, αλλά περισσότερα λέει ο τρόπος. Το χορτάρι δείχνει ξεκάθαρα πως ο Ολυμπιακός γίνεται ολοένα καλύτερος με την μπάλα απέναντι σε ομάδες που τον περιμένουν.
Η μπάλα δεν πάει πια διαρκώς στα άκρα, δεν βλέπουμε τόσες καταδικασμένες "τυφλές" σέντρες απ’τους ακραίους μπακ ή μακρινά σουτ. Ο Ολυμπιακός πλέον είναι πιο "κάθετος", έρχεται πιο κεντρικά, χτίζει συνεργασίες έξω απ’την περιοχή, προσπαθεί να μπει σε αυτήν απ’τον άξονα, όχι να τη γεμίσει με παίκτες που απλά θα παλεύουν με τους στόπερ για να κερδίσουν τη μονομαχία στη σέντρα.
ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΟΛΛΑ
Αξίζει μια ματιά στο πρώτο γκολ του Φορτούνη στο Αγρίνιο. Δεν ήταν σε αντεπίθεση, ήταν απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Παρόλα αυτά, το δεκάρι του Ολυμπιακό πλάσαρε σε τετ-α-τετ, χωρίς καν να χρειαστεί ντρίμπλα ή ατομική ενέργεια από κάποιον παίκτη. Πως έγινε αυτό;
Ο Μάριν έχει την μπάλα στα αριστερά, αλλά δεν ψάχνει τη συνεργασία στο πλάι. Κοιτάει προς τα μέσα και πασάρει στον Ταχτσίδη, την ώρα που Ανσαριφάρντ - Φορτούνης είναι πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον.
Ο Ταχτσίδης ανεβαίνει με την μπάλα, ενώ το ίδιο κάνει και ο Μάριν. Όχι προς τα άκρα, αλλά κεντρικά. Την ίδια ώρα ο Φορτούνης "ξεκολλάει" απ’τον Ανσαριφάρντ και στην ουσία είναι αμαρκάριστος.
Ο Μάριν είναι έτοιμος να υποδεχθεί την πάσα, ο Μόρας δεν βγαίνει στον χώρο του, μένει "κολλημένος" λίγο έξω απ’τη γραμμή. Και αμέσως, ο Ανσαριφάρντ "κόβει" προς τα αριστερά και πλέον το κενό για τον Φορτούνη είναι τεράστιο.
Το καλό κοντρόλ του Μάριν τον έχει βοηθήσει ώστε να γίνει κάτοχος σε μικρό χώρο. Ο Ανσαριφάρντ είναι κι αυτός μόνος του στ’αριστερά του, αλλά η σωστή πάσα είναι αυτή μπροστά στο τρέξιμο του Μάριν, στο κόψιμο του Φορτούνη σε μια "άδεια" περιοχή.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Κοντρόλ, πλασέ με το αριστερό, γκολ, 1-0. Όχι, δεν είναι εύκολο να το πετυχαίνεις πάντα. Όχι, δεν είναι πάντα απλό, χρειάζεται τεχνική και ακρίβεια σε πάσες, κοντρόλ, κτλ. Αλλά αυτό είναι ποδόσφαιρο.
Όχι "εγκλωβισμός" στα άκρα και παλιομοδίτικα overlap που οδηγούν σε τυφλές σέντρες, σχεδόν δίπλα στην πλάγια γραμμή, για να περάσει μία στις είκοσι.
ΜΕ ΛΙΓΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
Όλη τη σεζόν έχουμε δει τον Ολυμπιακό να αναγκάζεται να ανεβάζει πολλούς παίκτες για να επιτεθεί, γεγονός πως του δημιουργεί αμυντική ανισορροπία, τον κάνει ευάλωτο. Πόσοι παίκτες συνεργάζονται εδώ; Τρεις, συν ένας ο Ανσαριφάρντ, που δεν ακουμπά την μπάλα, αλλά κινείται χωρίς αυτήν.
Ο Πάρντο ακροβολισμένος δεξιά. Ο Κούτρης είναι μεν πάνω απ’τη σέντρα, αλλά ούτε συμμετέχει στην φάση, ούτε ανεβαίνει πολύ ψηλά, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Ομάρ δεξιά. Στο κάδρο δεν υπάρχει άλλος παίκτης, ο Ρομαό παραμένει πίσω.
Συνεργασία λίγων παικτών, αλλά συνεργασία σωστή. Κάθετα, κεντρικά, με κίνηση με μπάλα και χωρίς αυτήν.
ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΚΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΕΤΣΙ
Αρκετές φορές διαβάζω σχόλια που μου λένε "μην γκρινιάζεις τόσο για τις σέντρες και τα μακρινά σουτ, έτσι ανοίγουν οι άμυνες, με σέντρες και σουτ". Αρκετοί μάλιστα προβάλουν σαν επιχείρημα πως τάχα οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν παίκτες για να παίξουν αλλιώς.
Ναι, ο Φορτούνης, ο Μάριν και ο Ανσαριφάρντ μπορεί να μην είναι ο Ντε Μπρόινε, ο Σίλβα και ο Αγουέρο. Αλλά δεν έχουν και απέναντί τους ούτε τους καλύτερους στόπερ, ούτε τίποτα τρομερά δουλεμένες αμυντικές λειτουργίες. Προσόντα έχουν, τεχνική έχουν, γιατί να μην δουλευτούν για να επιτεθούν έτσι;
Μήπως δεν το έκαναν και Αραούχο - Λιβάγια στο διπλό της ΑΕΚ στη Λιβαδειά; Δεν ήταν εμφανές πόσο βελτιωμένη ήταν η εικόνα της Ένωσης χωρίς πολλά σουτ-προσευχές, αλλά με προσπάθεια για κάθετο παιχνίδι;
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Όχι μόνο μπορούν να παίξουν έτσι, αλλά επιβάλλεται και να το προσπαθούν: έτσι δημιουργούνται οι πραγματικά καλές ευκαιρίες και στο φινάλε αυτή είναι η δουλειά τους. Αν το μόνο που ξέρουν είναι σέντρες και σουτ, τότε δεν χρειάζονται προπονητές, τα κάνουν κι από μόνοι τους.
Μόνο που όταν μια ομάδα επιτίθεται τόσο άσχημα, τότε όλοι οι ποδοσφαιριστές φαίνονται χειρότεροι. Και ακριβώς αυτή η εικόνα είναι που δημιουργεί τις παρανοϊκές συζητήσεις τύπου "θέλει φορ γκολτζή, να παίξει ο Τζούρτζεβιτς βασικός ή μάλλον καλύτερα να παίξει 4-4-2".
ΓΙ’ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ
Γι’αυτό παίζει ο Ταχτσίδης (που πάντα έχει αμυντικά θέματα, αλλά ταυτόχρονα παίζει πάντα κάθετα), γι’αυτό φαίνεται ο Μάριν, γι’αυτό έχει ανέβει ο Φορτούνης, γι’αυτό (επιτέλους) αναγνωρίζεται ο Ανσαριφάρντ ως ο κατάλληλος φορ για τέτοιο ποδόσφαιρο.
Αν δεν το προσπαθήσεις, αν δεν το δουλέψεις, δεν τα θα δεις ποτέ να συμβαίνουν όλα αυτά. Κι ο Μάριν θα είναι άψυχος, ο Ανσαριφάρντ χασογκόλης, ο Φορτούνης λίγος, κτλ, κτλ.
Πόσο καλύτεροι φαίνονται τώρα οι παίκτες που συνδυάζονται σωστά, κεντρικά, κάθετα;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΑΣΗ
Και όχι, δεν λέμε βελτιωμένο επιθετικά τον Ολυμπιακό μόνο από μία φάση. Κάθετα έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι και στο δεύτερο γκολ του Φορτούνη στο Αγρίνιο. Κάθετα έβαλαν και το γκολ του Ζιλέ κόντρα στον Λεβαδειακό, όπως και τις άλλες φάσεις σε εκείνο το ματς που έβαλαν τον έρμο τον Ανσαριφάρντ στο μάτι του κυκλώνα.
Το γκολ στο Αγρίνιο είναι μια απ’αυτές τις φάσεις που δείχνουν πως, αφού πέρασαν τα δύσκολα, ο Λεμονής τον έχει βελτιώσει επιθετικά τον Ολυμπιακό. Προσπαθεί, έστω μεσούσης της σεζόν, πρώτα να αποβάλει τις κακές συνήθειες τύπου "η μπάλα στον Κούτρη και τον Φιγκέιρας με πατημένο το κουμπί της σέντρας" και μετά να φτιάξει κάθετες συνεργασίες.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ: Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ
Προφανώς και ο Ολυμπιακός χρειάζεται κι άλλη βελτίωση. Σίγουρα στο αμυντικό κομμάτι, που παραμένει ανοιχτό, και σίγουρα στην επίθεση. Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού πρέπει πρώτα να παγιωθεί και μετά να καλυτερεύσει, υπάρχουν περιθώρια. Σκεφτείτε το εξής απλό: όλα αυτά έχουν γίνει χωρίς να έχει βρεθεί τέταρτος πρωταγωνιστής.
Μάριν, Φορτούνης, Ανσαριφάρντ είναι στο επίκεντρο, αλλά ακόμα ο Ολυμπιακός δεν έχει πάρει πράγματα από Σεμπά, Πάρντο. Ο Καρσελά θα αποχαιρετήσει, μάλλον έχει έρθει η ώρα που θα δούμε τον Μπεν.
Μέχρι να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο Ολυμπιακός για τη συνέχεια, μπορούμε να βάλουμε εδώ μια άνω τελεία και να πούμε πως ο Λεμονής τον βελτίωσε και πως πλέον μπορούμε να μιλάμε με θετική διάθεση για την εικόνα των ερυθρόλευκων με την μπάλα.
Δεν το λες και λίγο.
Photo Credits: Eurokinissi