Όταν το 8 "ταΐζει" το 10

Ο Ολυμπιακός ξεκούρασε παίκτες ενόψει Ριέκα κι έκανε επίδειξη βάθους και λύσεων κόντρα στην ΑΕΛ, στέλνοντας το μήνυμα “δεν έχουμε μόνο καλούς, έχουμε και πολλούς”.

Απαραίτητο ένα τόσο μεγάλο ροτέισον; Ας ρωτήσουμε τον Κλοπ, μιας και η Λίβερπουλ δίνει κι αυτή προκριματικά Champions League και την Τρίτη υποδέχεται τη Χόφενχαϊμ.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΡΟΤΕΪΣΟΝ

Ο Γερμανός κατέβασε σήμερα τη Λίβερπουλ απέναντι στην Κρίσταλ Πάλας με τρεις διαφορετικούς παίκτες στην τετράδα της άμυνας, έναν διαφορετικό στο κέντρο, ενώ κράτησε και τον Σαλάχ στον πάγκο. Και μην πει κανείς πως δεν είχε αναγκαιότητα νίκης, μετά το 3-3 της πρεμιέρας με τη Γουότφορντ.

Δεν είναι εύκολη απόφαση, αλλά για τους περισσότερους προπονητές είναι αναγκαία. Ειδικά όταν απαιτούν τρεξίματα και παιχνίδι με ένταση. Τα τρία παιχνίδια την εβδομάδα δεν βγαίνουν χωρίς ροτέισον και δεν έχει νόημα να έχεις μεγάλο βάθος, αν δεν έχεις όλους τους παίκτες ενεργούς.

ΓΕΜΑΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΕΡΓΟ ΡΟΣΤΕΡ

Ο Χάσι φαίνεται απ’την αρχή να διαλέγει διαφορετικό δρόμο απ’αυτόν που διάλεγαν τις περισσότερες φορές ο Σίλβα και ο Μπέντο. Οι δύο προηγούμενοι είχαν στάνταρ επιλογές, που άλλαζαν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Τον Ρομαό πχ πέρσι τον είδαμε μόνο αφού πρώτα πουλήθηκε ο Μιλιβόγεβιτς, μέχρι τότε ήταν σχεδόν ανενεργός. Τώρα στο έξι έχουν παίξει Σιώπης-Ρομαό, υπάρχει ο Ταχτσίδης που είναι τραυματίας και ο Χάσι ξεκίνησε τον Ζντιέλαρ.

Και γιατί να μην το κάνει ο Αλβανός, απ’τη στιγμή που στην ουσία δεν παρέταξε παίκτες νέους ή άγνωστους μεταξύ τους. Μόνο Βούκοβιτς και Μίλιτς έκαναν ντεμπούτο στη Superleague, όλοι οι υπόλοιποι είναι παλιοί και γνώριμοι μεταξύ τους. Το θέμα είναι τι μας έδειξαν με την μπάλα.

ΑΝΑΙΜΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΑΠ’ΤΑ ΑΚΡΑ

Ακόμα μεγαλύτερο απ’το ποσοστό κατοχής του Ολυμπιακού ήταν το ποσοστό των επιθέσεων που έκαναν οι ερυθρόλευκοι απ’τα άκρα. Ελάχιστη κάθετη ανάπτυξη και απειλή απ’τον άξονα, διαρκής στόχευση στα πλάγια. Για να είμαστε δίκαιοι, το παιχνίδι αυτό μοιάζει δουλεμένο, έστω και σε πρώιμο στάδιο.

Ο Ολυμπιακός δεν δίνει την μπάλα σε έναν εξτρέμ και του λέει “παίξε”. Στήνονται συνεργασίες στο πλάι, με περιστροφές των παικτών που φτιάχνουν τρίγωνα για να μπορέσει ο εξτρέμ ή ο μπακ να ανέβει στη γραμμή.

Παρόλα αυτά, οι σέντρες δεν είναι ο Νο1 τρόπος επιθετικής απειλής, πόσο μάλλον απέναντι σε μια καλά οργανωμένη άμυνα ή όταν ο σέντερ φορ είναι ο Ανσαριφάρντ και όχι ο Ιντέγε. Και σίγουρα δεν βοήθησε τον Ολυμπιακό το γεγονός πως οι παίκτες του Χάσι δεν είχαν καλά χτυπήματα μπάλας.

ΤΟ ΚΑΘΕΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ

Καθόλου τυχαία ο Ολυμπιακός ήταν αναιμικός επιθετικά στο πρώτο ημίχρονο. Καθόλου τυχαία απείλησε όταν έπαιξε κάθετα. Κι αυτό έγινε απ’τα πόδια του Ανδρούτσου. Καλό νέο για τους πρωταθλητές πως ο Ανδρούτσος προκύπτει ως η 2η επιλογή για το 8 πίσω απ’τον Οφόε, ακόμα καλύτερα αυτά που προέκυψαν απ’τα πόδια του.

Ο μικρός ήταν αυτός που έπαιξε με τη μία για να βρει μόνο τον Φορτούνη στο δεύτερο δοκάρι στην κεφαλιά του 31’, που ήταν η καλύτερη ευκαιρία του Ολυμπιακού σε σετ παιχνίδι. Κι επειδή μία φορά ίσον καμία, ο Ανδρούτσος το έκανε ξανά, όταν στο 71’ έπαιξε πάλι με τη μία, για να βρει πάλι τον Φορτούνη μόνο του, αυτή τη φορά για σουτ, στη δεύτερη καλύτερη ευκαιρία σε σετ παιχνίδι.

Ενδιάμεσα, ο Ανδρούτσος ήταν αυτός που “έλυσε το γρίφο” της ΑΕΛ, αφού εκείνος άνοιξε εντός περιοχής στον Σεμπά, του οποίου το γύρισμα έφερε το πέναλτι του Φάρκα και το 1-0 απ’τον Φορτούνη.

ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΣΟ ΕΙΚΟΣΙ ΣΕΝΤΡΕΣ

Είναι νωρίς ακόμα για να τον κρίνουμε συνολικά, αλλά ο Οφόε έχει δείξει σκληράδα και πατήματα στην περιοχή, που θυμίζουν τον Κασάμι. Ο Ανδρούτσος όμως δίνει ποιοτικές επιλογές έξω απ’το “κουτί”, λειτουργεί ως δεύτερος playmaker.

Και δύο φάσεις που το 8 “ταϊζει” το 10 εντός περιοχής, αξίζουν όσο 20 σέντρες.

ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ ΟΠΩΣ ΠΕΡΣΙ

Κι αν βγάλουμε έξω το σετ παιχνίδι, στα υπόλοιπα ο Ολυμπιακός θύμισε την περσινή ομάδα στα καλά διαστήματα με τον Μπέντο. Τρέξιμο, πίεση, κλέψιμο, αντεπίθεση, γκολ στην κόντρα.

Το γκολ του Ανσαριφάρντ είναι βγαλμένο απ’τις φάσεις των περσινών ντέρμπι του πρώτου γύρου. Κλέψιμο, άνοιγμα του Φορτούνη στο πλάι, γύρισμα στην περιοχή, μια επαφή και γκολ. Ακριβώς το τέρμα που θα έβαζε κι ο Ιντέγε.

Η διαφορά του Ανσαριφάρντ είναι πως ο Ιρανός μπορεί να λειτουργήσει όπως το έκανε στο 3ο γκολ, να παίξει με τακουνάκι στον χώρο τον Φορτούνη, σε ένα ακόμα γκολ αντεπίθεσης για τον Ολυμπιακό, που αυτή τη φορά είχε ποιοτική αλλαγή σε μικρό χώρο.

Οι ερυθρόλευκοι ξεκούρασαν παίκτες, κράτησαν “ζεστούς” πολλούς ποδοσφαιριστές απ’την αρχή της σεζόν, είδαν Ανδρούτσο-Φορτούνη να πρωταγωνιστούν και τον Ανσαριφάρντ να χαμογελάει ξανά. Πάνω απ’όλα, έστειλαν μήνυμα στους αντιπάλους τους. “Δεν έχουμε μόνο καλούς, έχουμε και πολλούς”.

Photo credits: Eurokinissi