ΠΑΟΚ "ερυθρόλευκος", Ολυμπιακός "ασπρόμαυρος"

Στο ίδιο βράδυ ο ΠΑΟΚ πέρασε νικηφόρα απ'το εχθρικό "Κλεάνθης Βικελίδης" και ο Ολυμπιακός άφησε τρεις βαθμούς στο Ηράκλειο, απέναντι στον ΟΦΗ που δεν είχε νίκη μέχρι τώρα στη Super League. Στο ίδιο βράδυ καθρεφτίστηκε το γεγονός πως φέτος τα κλισέ του πρωταθλητισμού έχουν αλλάξει στρατόπεδο.

"Είναι ίσως το μόνο βήμα που δεν έχει κάνει τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΟΚ. Το μόνο τεστ που δεν έχει περάσει, αυτό που στην Αγγλία λένε “ugly win” και στην Ελλάδα λέμε “μάθε να κερδίζεις όπως κι αν είσαι”.

Ίσως και να υπάρχουν φίλοι του ΠΑΟΚ που μέσα στην έχθρα τόσων χρόνων με τον Ολυμπιακό να αναγνώριζαν, ακόμα και να ζήλευαν κάποιες φορές την ερυθρόλευκη ικανότητα για τέτοιες νίκες. Πρωτόγνωρο ή όχι, πλέον τις κάνει και η δική τους η ομάδα".

Απόσπασμα από το κείμενο για το πρόσφατο ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο. Για αρκετούς τότε ήταν άδικη και λανθασμένη η ματιά που ρίξαμε στο χορτάρι: “Οι ερυθρόλευκοι ήταν σαρωτικοί, το 0-1 είναι μαγική εικόνα και εσύ μας λες για δίκαιη νίκη, άσχημες νίκες και σημάδι τίτλου”.

Μπορεί και να είχαν δίκιο.

ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ

Πέρασαν τρεις εβδομάδες από τότε. Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να κερδίζει “no matter what”. Ο Δικέφαλος πέρασε απ’το “Βικελίδης”, με ανατροπή, με τον αντίπαλο να τον φοβάται στο πρώτο ημίχρονο και να χάνει πέναλτι, με την ποιότητα των παικτών να δίνει λύσει στην ομάδα του Λουτσέσκου.

Πέρασαν τρεις εβδομάδες από τότε. Ο Ολυμπιακός μετράει πλέον τρία ματς χωρίς νίκη στη Super League, ηττήθηκε στην Κρήτη από τον ΟΦΗ που δεν είχε νίκη, έχασε ευκαιρίες και δεν σκόραρε απέναντι στη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος.

ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕ "ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ"

Ο ΠΑΟΚ διατηρεί ολοένα και πιο σταθερά την “παραδοσιακά ερυθρόλευκη” ικανότητα για νίκες, ανατροπές, αποτελέσματα που στέλνουν μήνυμα στους υπόλοιπους, που χτίζουν διαφορές, χαρακτήρα, κτλ.

Αλλά η τρομερή ποδοσφαιρική ειρωνεία βρίσκεται αλλού: την ίδια ώρα που ο ΠΑΟΚ κάνει αυτά, ο Ολυμπιακός κάνει τα άλλα: απρόσμενες ήττες εκτός προγράμματος, χαμένες ευκαιρίες, γκέλες στην πρώτη δυσκολία, άσχημα αποτελέσματα σε ντέρμπι.

ΤΑ ΚΛΙΣΕ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑ

Όχι ξαφνικά, όχι απ’τη μια μέρα στην άλλη, αλλά σταδιακά έχει συμβεί, είναι πλέον υπαρκτό και ορατό μπροστά μας: Ο ΠΑΟΚ είναι ερυθρόλευκος και ο Ολυμπιακός ασπρόμαυρος. Όλα τα κλισέ είναι ακόμα εδώ και ισχύουν, μόνο που έχουν ανταλλάξει στρατόπεδα και χρώμα.

Αφήστε τις προκαταλήψεις και τα σλόγκαν τύπου “η ομάδα μου δεν μοιάζει με καμία, πως τολμάς να λες τέτοια πράγματα”. Ναι, εννοείται πως έτσι είναι, όπως επίσης κάθε ομάδα έχει τον χαρακτήρα της και τα περίφημα DNA δεν αλλάζουν έτσι απλά.

Αλλά φέτος το ζούμε κανονικά, το βλέπουμε μπροστά μας από την αρχή της σεζόν, το είδαμε και την τελευταία αγωνιστική. Ο ΠΑΟΚ έκανε μια ακόμη μεγάλη νίκη. Πέρασε από δύσκολη και εχθρική έδρα, παρότι δέχθηκε γκολ στην πρώτη φάση του αγώνα.

ΔΙΠΛΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΙΣΕ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Το διπλό είχε μέσα όλα τα κλισέ του πρωταθλητισμού. Έναν αντίπαλο που προηγείται, αλλά φοβάται και κλείνεται μετά το 1-0. Τη ρέντα που λέει πως το σοφτ (έως ανύπαρκτο) πέναλτι που κερδίζει ο αντίπαλος δεν θα γίνει γκολ, το διακύβευμα θα λυγίσει τον αντίπαλο, θα το βγάλει ο ήρωας τερματοφύλακας.

Πάνω απ’όλα την ποιότητα και το βάθος: Άφαντος στο πρώτο ημίχρονο ο Ζαμπά, αλλά θα μπει ο Ουάρντα και ο ΠΑΟΚ θα μετακομίσει το κέντρο επιχειρήσεων απ’την αριστερή στην δεξιά πλευρά. Πεσμένος σταδιακά ο Πέλκας, αλλά θα μπει ο Καντουρί. Και οι δύο αλλαγές, κάποια στιγμή, θα φτιάξουν τη φάση που μπορούν.

Και θα έρθει ο εκτελεστής να την τελειώσει και να προσθέσει άλλους δύο βαθμούς στη συγκομιδή. Εύκολα ή δύσκολα, ο ΠΑΟΚ το έκανε ξανά, με όλα τα κλισέ μαζί. Και έναν Πρίγιοβιτς που πλέον έχει τέσσερα γκολ στα ντέρμπι με ΑΕΚ και Άρη, που έχει ανοίξει το σκορ στη Λευκορωσία με την Μπάτε.

Ο killer του ΠΑΟΚ είναι ο ίδιος ο ΠΑΟΚ. Δεν συγχωρεί, ξέρει να εκτελεί, κοιτάει μόνο το αποτέλεσμα και τη νίκη. Ο Δικέφαλος έχει βάθος και ποιότητα, έχει βγάλει απίστευτα δύσκολο πρόγραμμα μόνο με νίκες κι η απόδοσή του είναι ακόμα χαμηλά. Πόσο πιο κραυγαλέα να γίνει η αποτύπωση του “ερυθρόλευκος”;

ΗΤΤΑ ΣΕ "MUST WIN" ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός ξεκινάει τη σεζόν χαμογελώντας και με ενθουσιασμό, για να τα χάσει και τα δύο σταδιακά. Οδυνηρή ήττα από τον ΠΑΟΚ σε ματς που ήταν καλός, οδυνηρή ισοφάριση στο τέλος από την ΑΕΚ, σε ματς που διαχειρίστηκε παθητικά και τιμωρήθηκε. Συνθήκες “must win” στο ταξίδι στο Ηράκλειο, αλλά τζίφος.

Η απουσία του τιμωρημένου Φορτούνη ήταν αρκετή για να μοιάζουν όλα χειρότερα. Ο Τουρέ, που θα ήταν χρήσιμος σε παιχνίδι μισού γηπέδο στην επανάληψη, χάθηκε στη μετριότητα του πρώτου ημιχρόνου και αποχώρησε. Ο Λάζαρος έδειξε ξανά σκιά του περσινού και καλοκαιρινού εαυτού του.

Ο ΟΦΗ όχι μόνο προηγήθηκε, αλλά το κράτησε μέχρι το τέλος. Ο Ολυμπιακός κατέφυγε ξανά στη γνωστή πια συνταγή του 4-4-2, αλλά αυτή τη φορά έφερε κορώνα. Γράμματα είχε φέρει όταν η κεφαλιά του Χασάν έγινε γκολ στη Νέα Σμύρνη, τώρα ο Γκερέρο έστειλε την μπάλα πάνω στον Στρέζο. Γράμματα ήταν το σουτ του Νάτχο που έγινε γκολ με τον Αστέρα, κορώνα τώρα η κόντρα πάνω στον Ποτουρίδη.

Οι ερυθρόλευκοι έπαιζαν απέναντι στη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος και έπρεπε να περιμένουν το 91’ για να κάνουν το 3ο και το 4ο σουτ εντός περιοχής, στη διπλή εκτέλεση του Νάτχο. Πόσο πιο “ασπρόμαυρο” από το “θέλατε επιστροφή στις νίκες και χάσατε από αυτούς που δεν είχαν νίκη”;

ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΑΤΣ ΜΕ 4-2-3-1

Φτάσαμε στην 7η αγωνιστική και ο Ολυμπιακός έχει πάρει μόνο ένα ματς με το αρχικό του 4-2-3-1, αυτό με τον ΠΑΣ στο Φάληρο στη δεύτερη αγωνιστική. Σε όλα τα υπόλοιπα (Λεβαδειακός, Αστέρας, Πανιώνιος) αναγκάστηκε να πάει σε 4-4-2, έκανε το ίδιο και στην Κρήτη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Θολωμένη επιθετική σκέψη, ανασφάλεια στα μετόπισθεν, μέτρια αποτελεσματικότητα στις εκτελέσεις. Πάνω απ’όλα, ασθενικό ένστικτο νικητή: τα δύο γκολ στο τέλος με Αστέρα και Πανιώνιο μοιάζουν πια οι εξαιρέσεις.

Την ίδια ώρα, ο ΠΑΟΚ μαθαίνει την προπαίδεια του 3, χωρίς καν να χρειάζεται να κάνει κάτι εκπληκτικό στο γήπεδο.

"Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ"

"Η νίκη δεν είναι κατι περιστασιακό, είναι κάτι συνεχές. Δεν νικας μια φορά στο τόσο, δεν κάνεις το σωστό μια φορά στο τόσο, το κάνεις συνεχεια. Η νίκη είναι συνήθεια. Δυστυχώς το ίδιο και η ήττα". Τα άθανατα λόγα του Βινς Λομπάρντι θα είναι πάντα η καλύτερη περιγραφή του πόσο διαφέρει το "κάνω νίκες" με το "είμαι νικητής". Το πρώτο συμβαίνει "μια στο τόσο", γιατί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, το δεύτερο είναι συνεχές, γιατί είναι ταυτόχρονα και σκοπός και μέσο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως φέτος, σ'αυτό το κομμάτι των επτά αγώνων της Super League τη συνήθεια την έχει ο ΠΑΟΚ και το "μια στο τόσο" είναι ο Ολυμπιακός.