Ο Πασχαλάκης πέρυσι έκανε καταπληκτική σεζόν. Οι πρωταγωνιστές του ΠΑΟΚ ήταν αρκετοί και ο καθένας είχε το δικό το διάστημα: ο Πρίγιοβιτς είχε την αρχή, ο Άκπομ μπήκε μετά, ο Βιεϊρίνια στα μεγάλα γκολ του δεύτερου γύρου, ο Πέλκας στο τέλος, κτλ.

Αυτός που ήταν μπροστάρης από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ο Πασχαλάκης, η σεζόν του ήταν ασύλληπτη.

Κι ακριβώς επειδή έκανε μια σεζόν πολύ πάνω από τον μέσο όρο, τώρα έρχεται η ώρα της ισορροπίας. Πέρυσι έκανε τρομερή υπέρβαση, άρα για να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα πρέπει πρώτα να ξύσει τον πάτο. Έτσι έρχεται ο μέσος όρος, όταν το ναδίρ διαδέχεται το ζενίθ.

Αυτό ζει τώρα ο ΠΑΟΚ, το ναδίρ. Από τον Superman στον Nowhere man, που τραγουδούσαν κι οι Beatles. Ο περσινός ήρωας που λάτρευαν όλοι στη φιέστα του πρωταθλήματος είναι πλέον άυλος στην εστία. Οι επιθετικοί δεν τον βλέπουν, η μπάλα τον διαπερνά, τα σουτ βρίσκουν δίχτυα με όλους τους τρόπους, ο,τι πάει μέσα, γράφει.

ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ

Δεν είναι υπερβολή. Το ντέρμπι με τον Άρη ήταν το πρώτο φετινό ματς στη Super League που ο Πασχαλάκης έκανε απόκρουση. Στις πρώτες τρεις αγωνιστικές δεν είχε κάνει ούτε μία. Αλήθεια.

Στην πρεμιέρα με τον Παναιτωλικό, το γκολ των φιλοξενούμενων ήταν το ένα και μοναδικό που πήγε στην εστία του. 1/1. Στη δεύτερη αγωνιστική με τον Πανιώνιο, το γκολ που ισοφάρισε το ματς ήταν το ένα και μοναδικό που πήγε στην εστία του Πασχαλάκη. 2/2.

Στο Περιστέρι, δύο φορές οι γηπεδούχοι βρήκαν εστία και πανηγύρισαν ισάριθμα γκολ. Σύνολο μέχρι το ντέρμπι με τον Άρη: τέσσερα σουτ στην εστία, τέσσερα γκολ, μηδέν αποκρούσεις.

ΤΟ 75% ΤΩΝ ΣΟΥΤ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΣΤΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΚΟΛ

Κι έρχεται ο Άρης και κάνει το 2/4. Βρίσκει δύο γκολ σε τέσσερα σουτ στην εστία, με τον Πασχαλάκη να πραγματοποιεί τις δύο πρώτες αποκρούσεις του: μάζεψε εύκολα ένα αδύναμο μακρινό του Φετφατζίδη στο πρώτο ημίχρονο κι έβγαλε δύσκολα με τα πόδια το κοντινό δυνατό του Ιντέγε στο δεύτερο ημίχρονο. Σύνολο: οκτώ σουτ στην εστία, έξι γκολ, δύο αποκρούσεις του Πασχαλάκη.

Απίστευτο κι όμως αληθινό. Οι αντίπαλοι βρίσκουν δίχτυα στο 75% των σουτ που βρίσκουν εστία και ο Πασχαλάκης πιάνει μόνο ένα στα τέσσερα. Ποσοστό ευστοχία 75%, όσο δηλαδή είναι το διαχρονικό, σταθερό ποσοστό ευστοχίας στα πέναλτι.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ

Ο ΠΑΟΚ εκτελείται από τους αντιπάλους σαν να μην υπάρχει τερματοφύλακας. Ναι, σε κάποιες περιπτώσεις η μπάλα πάει στη γωνία με δύσκολη πορεία, αλλά δεν μπορεί αυτό να είναι μόνιμη δικαιολογία. Δεν μπορείς να μη δεις ευθύνη Πασχαλάκη στην κεφαλιά και το πλασέ του Βέλλιου, στο σουτ του Ιντέγε, ακόμα και σ’αυτό του Ματίγια.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΝΑΛΥΣΗ

Κι όταν η μπάλα βρίσκει δίχτυα, κάθε ένα ριπλέι είναι μια ευκαιρία για να υπέρ-αναλυθούν τα λάθη της άμυνας. Αυτός δεν έκοψε στο κέντρο, εκείνος δεν έκλεισε τη σέντρα, ο τάδε δεν πήρε την κεφαλιά, ο έτσι έχει ένα μέτρο απόσταση από τον παίκτη του, κτλ.

Αν ο τερματοφύλακας το βγάλει, όλα αυτά μικραίνουν. Αν το φάει, όλα ρίχνουν σκιά και μοιάζουν παλάτια.

Παράδειγμα. Όλα πάνε στραβά για τον ΠΑΟΚ στο κόρνερ του Άρη στο ξεκίνημα του ντέρμπι. Ο Μπίσεσβαρ πιάνεται κορόιδο και ο Φετφατζίδης γυρίζει προς την περιοχή ανενόχλητος. Ο Βαρέλα μένει ένα βήμα πίσω από τον Ιντέγε που εκτελεί με το αριστερό.

Όλα αυτά τα εξετάζουμε στα ριπλέι γιατί ο Πασχαλάκης δεν κατάφερε να αποκρούσει, παρότι ο Νιγηριανός του έκανε το χατήρι να εκτελέσει άσχημα, να σουτάρει χαμηλά, ακριβώς πάνω στον τερματοφύλακα. Όλα αυτά αναλύονται, γιατί η μπάλα πήγε στα δίχτυα. Όπως φαίνεται να συμβαίνει σε κάθε σουτ που πάει στην εστία του ΠΑΟΚ φέτος. Είπαμε, τρία στα τέσσερα σουτ που βρίσκουν εστία είναι γκολ.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο Πασχαλάκης δεν είναι καλά. Είναι κοινό μυστικό πως δεν είναι καλά στην προσωπική του ζωή, πως εξωγηπεδικά ζητήματα τον έχουν επηρεάσει. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που βλέπει προσωπικά θέματα να του έχουν χαλάσει το μυαλό, για να το πούμε έτσι.

Το πρόβλημα όμως είναι πως ούτως ή άλλως δεν είναι τερματοφύλακας μυαλού.

Ο ΣΤΑΛΟΝΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΩΝ 11

Ο Πασχαλάκης είναι τερματοφύλακας προσόντων. Ένα τρομερό σώμα, φοβερά ρεφλέξ, δύναμη, ευλυγισία, άλμα, τα πάντα. Σωματικά προσόντα ικανά να κάνουν τον Νικοπολίδη δίπλα του να μοιάζει ερασιτέχνης με κοιλίτσα που κάνει το κέφι του της Κυριακές στον Άγιο Κοσμά.

Με τον ίδιο τρόπο όμως το μυαλό και η αντίληψη του Νικοπολίδη μπορούν να κάνουν τον Πασχαλάκη να μοιάζει με τον Σταλόνε στην Απόδραση των Έντεκα: ο νεοφερμένος που παίζει τη θέση για πρώτη φορά και δεν έχει ιδέα που πρέπει να σταθεί.

Υπερβάλουμε στις εκφράσεις, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτοί είναι οι δύο πόλοι: το ποδόσφαιρο αντίληψης, εμπειρίας, ανάγνωσης του Νικοπολίδη που σωματικά δεν ενθουσίαζε κανέναν και το ποδόσφαιρο του Superman Πασχαλάκη, που έχει το σώμα που μπορεί να κάνει τα πάντα, αλλά όχι το μυαλό που θα πάρει τη σωστή απόφαση.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΑΝ ΤΟΥ ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ

Η δική μου κλίμακα δεν έχει ψηλά στην αξιολόγηση τον τερματοφύλακα τύπου Πασχαλάκη. Δεν θα ήθελα η ομάδα που υποστηρίζω να έχει “Πασχαλάκη” στο τέρμα, πάντα θέλω έναν “Νικοπολίδη”. Όμως, το θέμα δεν είναι η προσωπική μου εκτίμηση, αλλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ.

Το θέμα με τον Πασχαλάκη δεν είναι απουσία σαν του Βιεϊρίνια ή του Μαουρίσιο, που άλλοι παίζουν στις θέσεις τους. Ο ΠΑΟΚ έχει τον ίδιο παίκτη στην ίδια θέση, αλλά με τελείως διαφορετική προσφορά. Πέρυσι ήταν ο απόλυτος ήρωας, φέτος η τρύπα πλησιάζει τις διαστάσεις τις τρύπας του όζοντος.

ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟΣ ΑΡΝΗΤΙΣΜΟΣ

Τι κάνεις; Ένας παίκτης που βοήθησε τόσο στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος δεν μπορεί παρά να στηριχθεί και να τύχει σεβασμού. Όμως, η αλήθεια είναι πως συνολικά στον οργανισμό του ΠΑΟΚ φαίνεται να έχουν χαθεί γρήγορα τα κανονάκια που έδωσε το περσινό νταμπλ.

Ο Δικέφαλος μοιάζει διαρκώς να είναι ένα αποτέλεσμα μακριά από κρίση, σαν να μην πήρε αήττητο πρωτάθλημα πέρυσι. Είναι λες και το πρωτάθλημα το πήραν άλλοι κι αυτοί που παίζουν τώρα δεν γεμίζουν το μάτι σε κανέναν. Δεν ξέρω αν είναι η φυγή του Λουτσέσκου ο μόνος λόγος γι’αυτό το κλίμα, αλλά μου έκανε εντύπωση προς το τέλος του ντέρμπι με τον Άρη.

Το αήττητο έμοιαζε καταδικασμένο να χαθεί, πλησίαζε η πρώτη ήττα μετά τόσο μεγάλο διάστημα, μετά από 38 αγώνες πρωταθλήματος και η γεμάτη Τούμπα ήταν σιωπηλή. Ούτε πάθος, ούτε στήριξη, ούτε φωνές, μόνο μια εκκωφαντική μουρμούρα, ένας ασπρόμαυρος αρνητισμός που θύμιζε παλιές εποχές, τότε που η επιτυχία έμοιαζε ουτοπία για τον ΠΑΟΚ.

Ο Πασχαλάκης δεν έμεινε στο απυρόβλητο, κάτι άκουσε κι αυτός από κοντινή απόσταση.

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ Η ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟ1

Η ισορροπία μοιάζει λεπτή. Η λογική λέει πως ο Πασχαλάκης δεν θα συνεχίζει να είναι τέτοια τρύπα, θα σταματήσει να πιάνει μόνο ένα στα τέσσερα. Μπορεί ίσως και με μια απόκρουση σαν κι αυτές που του αρέσουν να πάρει μπρος και να αρχίσει να κάνει τα περσινά, να βάλει την κάπα του Superman ή έστω το μπλουζάκι του.

Το κακό είναι πως καμία ομάδα δεν αντέχει μουρμούρα και γκρίνια για τη θέση του Νο1. Ο φορ που περνάει ντεφορμάρισμα και δεν σκοράρει με τίποτα μπορεί πάντα να αρχίσει να βρίσκει δίχτυα και να τα αφήσει όλα πίσω του. Ο τερματοφύλακας που γίνεται επίκεντρο κουβέντας είναι δύσκολο να βγει από αυτήν: ακόμα και να συνέλθει, σε κάθε επόμενο γκολ κόσμος και Τύπος αρχίζουν πάλι να συζητάνε.

Η συζήτηση τα διαλύει όλα. Το πρόβλημα είναι πως η κουβέντα για τον Πασχαλάκη δεν είναι η μοναδική αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ. Μαζί με το Νο1 υπάρχει κουβέντα για τις αλλαγές που φέρνει ο Φερέιρα, για το αν ο Δικέφαλος έχει χάσει την ασφάλεια που είχε με τον Λουτσέσκου, οι δηλώσεις του Κρέσπο που δείχνουν πως ανάμεσα στους παίκτες υπάρχει θέμα για το πως αμύνεται φέτος η ομάδα.

Όλα θα φαίνονταν λιγότερο αν ο Πασχαλάκης ήταν ο περσινός Superman, αλλά αυτό ανήκει στο παρελθόν. Ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί κι αυτό το πρωί δεν είναι μακριά από το να φέρει τον Ζίβκοβιτς βασικό. Ο ΠΑΟΚ έχει λύση στον πάγκο, οι φωνές για αλλαγή θα δυναμώσουν αν ο Νο1 δεν φροντίσει άμεσα να βρει κάτι από τον περσινό του εαυτό.

Προκείμενου να κλείσει η τρύπα, ακόμα κι οι ήρωες αντιμετωπίζονται ως κακοί.