Πήραν παίκτες, οε-οε-οε

Ο κόσμος αρέσκεται να φωνάζει “πάρτε παίκτες οε-οε-οε” και αυτή τη φορά όντως συνέβη. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ πήραν παίκτες. Το “οε-οε-οε” δεν το βάζουμε ακόμα, θα το προσθέσει το μέλλον.

Το χορτάρι θα δείξει ποιες κινήσεις θα βγουν και θα δικαιολογήσουν πανηγυρισμούς και ποιες θα καταγραφούν ως “άσφαιρα” στο τέλος της σεζόν. Μέχρι τότε, πάμε να κάνουμε έναν απολογισμό του φετινού καλοκαιριού και του τρόπου που κινήθηκαν οι τέσσερις μεγάλοι.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Η ΛΕΞΗ ΚΛΕΙΔΙ ΗΤΑΝ ΤΟ "ΕΤΟΙΜΟΙ"

Πολλοί θα το έχουν ξεχάσει, αλλά ο Μαρινάκης το είχε πει στο συνέδριο των οργανωμένων: “Θα πάρουμε 4-5 παίκτες, έτοιμους και καλούς”. Η λέξη κλειδί ήταν το “έτοιμοι”. Ο Ολυμπιακός φέτος άλλαξε λογική, είναι εμφανές.

Ο Ζιλέ στο 6, ο Οφοέ στο 8-10, ο Καρσελά στα άκρα, ο Εμενίκε στην επίθεση, ο Βούκοβιτς στο κέντρο της άμυνας. Γνωστοί στον προπονητή, παιγμένοι, με παραστάσεις. Ούτε “ψαγμένοι” άγνωστοι “μπας και βγουν και πουληθούν”, ούτε αστέρια με περισσότερο παρελθόν παρά μέλλον. Ο Μίλιτς δεν γεμίζει το μάτι στα αριστερά, αλλά θα τον δούμε κι αυτόν.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ DEAL ΤΟΥ ΡΕΤΣΟΥ

Το μεγάλο κόλπο βέβαια έγινε στο κέντρο της άμυνας. Ο Ρέτσος ήταν φευγάτος εδώ και αρκετές εβδομάδες και η πώληση δεν είχε να κάνει με το αν ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε το εισιτήριο και τα λεφτά των ομίλων του Champions League.

Οι "ερυθρόλευκοι" πάλεψαν πολύ το ποσοστό μεταπώλησης, αλλά δεν κατάφεραν να το αποκτήσουν και στο τέλος είπαν “ναι” στα 22 που έδινε η Λεβερκούζεν για να τους πείσει να ξεχάσουν το 10%-20% που ζητούσαν.

Μια πώληση-ρεκόρ που δεν μοιάζει με τις άλλες: ο Ρέτσος δεν είναι ούτε “παιδί που έφεραν οι μάνατζερ για να το πουλήσουν”, ούτε “έπαιξε κι απέκτησε υπεραξία στη βιτρίνα του Champions League”. Είναι 19, είναι απ’την ακαδημία της ομάδας, έφυγε μετά από μόλις 40 παιχνίδια με την πρώτη ομάδας.

Η ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΧΕΛΣ

Το ρεκόρ του Ρέτσου έφερε κι άλλο ένα. Τα επτά εκατομμύρια που δόθηκαν για τον Ένχελς είναι τα περισσότερα που έχει δώσει ο Ολυμπιακός για παίκτη επί ιδιοκτησίας Μαρινάκη και σίγουρα η πιο μεγάλη επένδυση της δεκαετίας.

Δεν τα δίνει για μεγάλο όνομα (όπως είχε κάνει με τον Ριέρα), δεν τα δίνει για παίκτη στην επίθεση (όπως είχε κάνει με τον Ιντέγε), αλλά για 22χρονο στόπερ. Φέτος ήρθαν έτοιμοι, αλλά δεν θα μπορούσε να μην έρθει και ένας μικρός με μεταπωλητική αξία κι ο Ένχελς έχει ακριβώς τις προδιαγραφές του παίκτη που, αν μείνει υγιής, μπορεί να κάνει διαφορά και να εκτινάξει την τιμή του.

Και ναι, ερωτηματικά υπάρχουν για τον Βούκοβιτς, ναι, ίσως θα έπρεπε να έρθει κι άλλη μία καλή λύση για το κέντρο της άμυνας, αλλά τέτοιες σκέψεις δεν αλλάζουν το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έδωσε επτά εκατομμύρια για στόπερ, ενώ πριν δεν έδινε ποτέ πάνω από 2-3.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ

Ο Παναθηναϊκός τα άλλαξε αναγκαστικά όλα. Ο Ουζουνίδης από προπονητής έγινε Football manager και Σπύρος Σούλης μαζί. Οι πράσινοι έπρεπε να αποχωριστούν σούπερ-σταρ (Μπεργκ) και αρχηγό (Ζέκα) χρόνων, περσινές λύσεις (Εμποκού, Κλωναρίδης), να μετράνε και το ευρώ και να βρουν λύσεις.

Το μεγάλο κόλπο έγινε με τον Μουνιέ, τον οποίο είχαν χάσει και τελικά κατάφεραν να αποκτήσουν. Μαζί με αυτόν, ο Παναθηναϊκός πάει να μπει στη μάχη με εντελώς νέα ομάδα απ’τη μέση και μπροστά: ο Σιλά στο 6, ο Χίλιεμαρκ στο 8, ο Μουνιέ στα αριστερά και Τσάβες-Λουτσιάνο στην επίθεση.

Οι νέες προσθήκες δημιουργούν ένα σχετικό βάθος (αφού δεν υπάρχει και Ευρώπη), αφού για το κέντρο της μεσαίας γραμμής θα υπάρχουν και οι Κουρμπέλης, Λουντ, Τζανδάρης και για την επίθεση οι Καμπέσας, Μολίνς και Άλτμαν.

ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΧΗΜΕΙΑ

Το θέμα είναι πως μέχρι να επιστρέψει ο Βιγιαφάνιες (που αργεί ακόμα), ο Παναθηναϊκός πρέπει να χτίσει συνεργασίες χωρίς τον βασικό του δημιουργό , χωρίς το μηχανάκι της μεσαίας γραμμής και με παίκτες που τώρα ενσωματώνονται, ενώ έχει χάσει και το σημείο αναφοράς τόσων χρόνων, δηλαδή τον Μπεργκ.

Με δύο ισοπαλίες και μηδέν βαθμούς δεν υπάρχουν περιθώρια για απώλειες και είναι απολύτως κρίσιμο κάποιοι απ’τους νεοφερμένους (ειδικά ο Μουνιέ) να βγουν μπροστά νωρίς, να αρχίσουν να προσφέρουν με το καλημέρα. Κυρίως γιατί ο Τσάβες δεν δείχνει να έχει και πολλές ομοιότητες με τον Μπεργκ.

ΠΑΟΚ: ΕΦΤΙΑΞΕ ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ΜΕ ΝΤΕΜΑΡΑΖ

Ο ΠΑΟΚ δεν είχε τα θέματα του Παναθηναϊκού, αλλά κι αυτός αποφάσισε να τα κάνει όλα στο τέλος. Ντεμαράζ στο φινάλε που έφερε τον Δικέφαλο να κάνει κάτι που είχε ανάγκη χρόνια: μια ξεκάθαρη λύση σε κάθε σημείο της ραχοκοκαλιάς.

Τον Ιανουάριο έφερε το 9 στο πρόσωπο του Πρίγιοβιτς, το καλοκαίρι έπρεπε να γεμίσει τις θέσεις πίσω του. Ξεκίνησε με το 1 στο πρόσωπο του Ρέι, συνέχισε με το 10 και τον Ελ Καντουρί, μετά έφερε το 8 και τον Μαουρίσιο και στο τέλος έφερε και τον Σαμπράνο για το κέντρο της άμυνας.

Ξεκάθαρες λύσεις-αφεντικά σε όλον τον άξονα, απ’το τέρμα μέχρι την επίθεση. Χρόνια λέω πως το προσχέδιο υπάρχει απ’την εποχή των Κοντρέρας, Τσιρίλο, Γκαρσία, Βιτόλο, Ίβιτς, Μουσλίμοβιτς. Αυτοί ήταν οι κολώνες, αυτοί τα στήριζαν όλα.

Ο ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ

Κερασάκι βέβαια η επιστροφή του Βιεϊρίνια. Σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός κύκλου. Ο Πορτογάλος ήρθε ως ταλέντο, φτιάχτηκε στον ΠΑΟΚ και έφυγε γιατί λεφτά δεν υπήρχαν και έπρεπε να γίνει μια πώληση για το FFP. Επιστρέφει ως πρωταθλητής Ευρώπης, γιατί τώρα λεφτά υπάρχουν, όχι για να τα κάνει όλα μόνος του, αλλά ως η έξτρα κίνηση που ζεσταίνει τους πάντες.

Σημαντικό το βάθος που προσφέρουν Τσίμιροτ, Κάτσε, Σάχοφ, Κάμπος, Μπίσεσβαρ, Πέλκας, ερωτηματικό το γεγονός πως ο Πρίγιοβιτς δεν έχει ξεκάθαρη λύση πίσω του. Ερωτηματικό όχι αρκετό για να έχει δικαιολογίες ο Λουτσέσκου: πλέον η μπάλα είναι στο δικό του γήπεδο, το ρόστερ του προσφέρει πολλά όπλα.

ΑΕΚ: ΕΜΑΘΕ ΑΠ’ ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ

Η ΑΕΚ τελείωσε το καλοκαίρι δείχνοντας πως έμαθε απ’την περσινή σεζόν. Πέρυσι πόνταρε στον Αλμέιδα, έναν σέντερ φορ παλαιού τύπου, που συν τοις άλλοις δεν είχε και την απαιτούμενη αγωνιστική κατάσταση να προσφέρει.

Για αναπληρωματικό είχε άλλο ένα τέτοιο κορμί, τον Πέκχαρτ, και ως εγχώρια κίνηση είχε έρθει ο Μπακασέτας, ο ποδοσφαιριστής του ενός προσόντος. Τι ποδόσφαιρο μπορείς να παίξεις με τέτοιους παίκτες μπροστά;

ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΗ, ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗ

Φέτος το έργο άλλαξε. Ο Λιβάγια στην επίθεση, ο Γιακουμάκης με τον Κλωναρίδη οι εγχώριες κινήσεις και το μεγάλο κόλπο ήταν φυσικά η επαναφορά του Αραούχο, έστω και με δεύτερο δανεισμό. Πιο γρήγοροι παίκτες, πιο σύγχρονοι, σίγουρα καλύτερα εργαλεία απ’τα περσινά ώστε η ΑΕΚ να μην παρουσιάσει ξανά το εκτρωματικό πρόσωπο που είχε με Κετσπάγια-Μοράις.

Ο Κονέ τρίτος Έλληνας για να τρέξει την μπάλα από χαμηλά μαζί με Λάζαρο-Μάνταλο, καλές κινήσεις μοιάζουν Λόπες και Τσόσιτς, ενώ ο Γαλανόπουλος κάνει πιο γρήγορο το κέντρο και καλό θα είναι όλοι αυτοί να στείλουν τον βαρύ Γιόχανσον στην άμυνα και τον Αϊντάρεβιτς στις τριτοτέταρτες επιλογές. Εκεί που ο Τσιγκρίνσκι κι η ατομική του κατάσταση θα είναι το πρώτο και βασικό ερωτηματικό της σεζόν.