Πρόκριση καθρέφτης

Ο βασικός τίτλος των φετινών προκριματικών για τον Ολυμπιακό είναι απλός κι εύκολος. Αποστολή εξετελέσθη. Το περσινό κάζο δεν γινόταν να επαναληφθεί και γι’αυτό φέτος όλα έγιναν αλλιώς.

Το πάθημα του “σιγά μη χρειαζόμαστε μεταγραφές για να περάσουμε αυτές τις ομάδες” έγινε μάθημα και ο φετινός Ολυμπιακός ήταν καλύτερα προετοιμασμένος, πιο προσηλωμένος στον στόχο.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΥΣΚΟΛΟ

Κι αν πήρε ένα μάθημα απ’τα φετινά προκριματικά αυτό είναι πως το έργο θα είναι πάντα δύσκολο. Ακόμα και φέτος που οι ερυθρόλευκοι προσπάθησαν και τα έκαναν καλύτερα, κινδύνευσαν. Πήραν με αίμα και ιδρώτα τη νίκη στο Φάληρο, στις καθυστερήσεις, με ανατροπή. Τα χρειάστηκαν στη ρεβάνς, παρότι προηγήθηκαν. Κι όλα αυτά απέναντι στη Ριέκα, απέναντι σε ένα μέγεθος ανίκανο να τρομάξει τον Ολυμπιακό.

Τώρα που πήραν το εισιτήριο για τους ομίλους και το έκαναν με δύο νίκες στα Play-offs δεν είναι κακό να το σημειώσουν. Σ’αυτό το επίπεδο, σε ευρωπαϊκά νοκ-άουτ, το χορτάρι φροντίζει να τα καθρεφτίσει όλα. Θα φανείς καλύτερος και πιο ασφαλής στο κέντρο αν στον Ρομαό έχεις προσθέσει Οφόε-Ζιλέ. Αλλά θα κινδυνεύσεις εκεί που πονάς, θα έχεις πρόβλημα στο αριστερό άκρο της άμυνας αν εκεί έχεις έναν παίκτη που δεν μπορεί να σταθεί αμυντικά όπως πρέπει. Όλα θα φανούν και το θέμα είναι μην σταθείς άτυχος και πληρώσεις τις αδυναμίες σου, χωρίς να καρπωθείς αυτά που κάνεις καλά.

ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΚΛΕΨΙΜΟ

Ο Ολυμπιακός στην Κροατία είδε την μεσοαμυντική του σκληράδα να του δίνει το γκολ του Μάριν. Πίεση του Καρσελά, κλέψιμο, άνοιγμα του Οφόε στον Μάριν, πλασέ και 0-1. Θα μπορούσα κάλλιστα να περιγράφω τα δύο γκολ που ήρθαν εντός περιοχής στην πρεμιέρα με την ΑΕΛ. Θα μπορούσα να περιγράφω την πίεση που έφερε το κλέψιμο και το πρώτο γκολ του Μπεν στο Βελιγράδι.

Ή ακόμα και τα γκολ που κέρδισαν τα τρία ντέρμπι του πρώτου γύρου για τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Οι ερυθρόλευκοι το έκαναν καλά και την προηγουμένη σεζόν και είναι σαφές πως αποτέλεσε όπλο τους στο φετινό ξεκίνημα. Θα περιμένουμε να δούμε τι ομάδα θα χτίσει από εδώ και πέρα ο Χάσι και τι ποδόσφαιρο θα ζητήσει απ’τους παίκτες του.

Αλλά στα προκριματικά και το ένα παιχνίδι της Superleague είδαμε τον Ολυμπιακό να βρίσκει πολλά στις αντεπιθέσεις, στις φάσεις μετά από κλέψιμο πάνω απ’τη σέντρα και σ’αυτές με μακρινή μπαλιά από χαμηλά. Όχι πολλά απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, αλλά γι’αυτό υπάρχει χρόνος από εδώ και πέρα.

Ο ΑΗΤΤΗΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΧΑΣΙ

Είναι σαφές πως ο Χάσι ήθελε πίεση και σκληράδα. Φάνηκε απ’τις επιλογές στα πρόσωπα, φάνηκε απ’τις εντολές για πίεση κι απ’τον τρόπο που χειρίστηκε τα δύο εκτός έδρας παιχνίδια με Παρτιζάν-Ριέκα. Ο Αλβανός ήρθε στον Ολυμπιακό αήττητος στα εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια της καριέρας και έκανε δύο νίκες στα δύο πρώτα του παιχνίδια στον πάγκο των ερυθρολεύκων. Προφανώς και κάτι κάνει καλά σ’αυτά, προφανώς και τα προσεγγίζει με έναν τρόπο που του δίνει το δικαίωμα να φεύγει αλώβητος.

Κόντρα στη Ριέκα τους ήθελε όλους, και τον Ζιλέ και τον Ρομάο και τον Οφόε. Επιπλέον, ζήτησε και είδε τους Καρσελά και Μάριν να κατεβαίνουν χαμηλά, να ντουμπλάρουν και να συμμετέχουν κι αυτοί στην ανασταλτική προσπάθεια. Είδε ένα γκολ να προέρχεται απ’αυτήν τη διάθεση, αλλά ταυτόχρονα είδε πως δεν ήταν αρκετή.

Παρά τους τρεις χαφ, παρά τη διάθεση των Μάριν-Καρσελά, δεν ήταν όσο ασφαλής θα έπρεπε.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Πρώτα γιατί ο Κούτρης είχε ξανά πρόβλημα στο ένας μ’έναν και λανθασμένες, κακές τοποθετήσεις. Τόσο που το δεκάλεπτο απ’το 50’ μέχρι το 60’ έφερε δύο αλλαγές. Ο Χάσι έβαλε τον Φιγκέιρας γιατί δεν μπορούσε να παραμείνει αδρανής σε ένα τόσο εμφανές πρόβλημα και ο Κεκ έβαλε τον Κβρζιτς γιατί δεν μπορούσε να βλέπει άλλο τον Γκοργκόν να πετάει στα σκουπίδια τις όποιες ελπίδες της Ριέκα για να ξαναμπεί στο παιχνίδι της πρόκρισης.

Δεύτερον γιατί ο Βούκοβιτς έδειξε ξανά “έξω απ’τα νερά του” μακριά απ’την περιοχή. Τα συζητήσαμε κι όταν αποκτήθηκε, ο Σέρβος είναι “πύργος” περιοχής, με κυριαρχία ψηλά, αλλά όχι παίκτης που αισθάνεται καλά ψηλά, που θα "κολλήσει" στον αντίπαλο όπως ο Ρέτσος ή θα κατεβάσει την μπάλα ως αφεντικό.

ΕΝΑ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ

Για ομάδα που έπαιξε με σκληρή τριάδα στο κέντρο, που έμεινε πίσω κι άφησε κατοχή στον αντίπαλο, που είδε όλους τους παίκτες να προσπαθούν πίσω απ’την μπάλα, είναι πολλές και καλές οι φάσεις που δέχθηκε ο Ολυμπιακός. Με τον Ρέτσο να βγάζει την μπάλα απ’τη γραμμή στο 13’, τον Καπίνο να έχει τη μεγάλη απόκρουση του 54’ και τον Ματέι να βγαίνει μόνος του στο 79’, ένα καμπανάκι θα πρέπει να χτυπήσει. Ειδικά αν προσθέσει κανείς τις φάσεις των Κροατών και στον πρώτο αγώνα στο Φάληρο

ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΕ DO OR DIE

Το τέλος του αγώνα βρήκε τους παίκτες του Ολυμπιακού να πανηγυρίζουν έντονα, με μεγάλα χαμόγελα σε όλη την αποστολή. Δεν νίκησαν την Ατλέτικο ή τη Γιουβέντους, δεν πήραν κάποιο σπουδαίο διπλό στο Λονδίνο, αλλά όποιος θεωρήσει μικρό πράγμα το “do or die” για την είσοδο σε όμιλο Champions League θα κάνει πολύ μεγάλο λάθος.

Ας κοιτάξει με τι δράμα προκρίθηκε απόψε η Σεβίλλη ή η Μάριμπορ για να το σκεφτεί διαφορετικά. Κι ας καταλάβει πως μια τέτοια πρόκριση δεν την παίρνεις αν δεν την αξίζεις και αν δεν είσαι προετοιμασμένος γι'αυτήν. Πόσο μάλλον αν μιλάμε για τον Ολυμπιακό, που τα νοκ-άουτ δεν του πάνε εδώ και χρόνια.

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Και ο Χάσι και οι παίκτες έκαναν τον καθήκον τους, έστειλαν τον Ολυμπιακό εκεί που θέλει να ανήκει. Η διοίκηση απ’την άλλη έστειλε στα φετινά προκριματικά μια ομάδα ανώτερη και καλύτερα προετοιμασμένη απ’την περσινή. Ο καθρέφτης του χορταριού απάντησε με σαφήνεια και είπε “ναι, αυτή είναι μια ομάδα που αξίζει το εισιτήριο για τους ομίλους”.

Τώρα η διοίκηση θα πρέπει να κοιτάξει αυτά τα ματς και να απαντήσει: “αυτή είναι μια ομάδα που μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά στο πολύ ανώτερο επίπεδο των αγώνων του ομίλου;”