Στέφανος Αθανασιάδης: Κiller ή χασογκόλης;
Επιθετικός “killer” ή χασογκόλης; Εμβληματικός αρχηγός ή “το παιδί με το ρολόι που την έχει δει”; Περιουσιακό στοιχείο του ΠΑΟΚ ή “αυτός που δεν αξίζει τα 700.000”; Ο Ιβάν Σαββίδης κόλλησε το “πωλείται” στο μέτωπο του Στέφανου Αθανασιάδη και ο Θέμης Καίσαρης αναζητεί και δίνει τις απαντήσεις.
Η διχαστική κουβέντα για τον Στέφανο Αθανασιάδη δεν ξεκίνησε τώρα. Ο 27χρονος επιθετικός συζητιέται και διχάζει εδώ και καιρό. Ίσως από τότε που φόρεσε το περιβραχιόνιο, ίσως από τότε που έφυγε το 14 και έπρεπε να βρεθεί άλλος φταίχτης, ίσως από τότε που υπέγραψε το νέο του συμβόλαιο.
Ίσως από τότε που τον απαξίωνε ο Σάντος λέγοντας στους ρεπόρτερ το 2008 “αυτοί που μου λέτε να βάλω είναι τόσο καλοί που δεν υπάρχουν ομάδες να τους πάρουν δανεικούς”. Ίσως από πάντα, λόγω του στιλ του στον αγωνιστικό χώρο.
Εκεί, στο χορτάρι θα εστιάσουμε, για να ψάξουμε και να βρούμε τελικά κάποιες απαντήσεις. Γιατί το χορτάρι είναι πάντα πάνω απ’όλα κι αν σ’αυτό είσαι όπως πρέπει, τότε είσαι good enough για όλα, περιβραχιόνια, συμβόλαια, ρολόγια και ένα life style καταδικασμένο να σε βάλει στο στόχαστρο.
Κοιτάξαμε τις τελευταίες πέντε σεζόν του Αθανασιάδη. Πέντε γεμάτες σεζόν στον ΠΑΟΚ, βασικός, πρωταγωνιστής, σκόρερ. Εστιάσαμε στους αγώνες της Super League και βρήκαμε όλα του τα γκολ. Και σ’αυτά βρίσκονται όλες οι απαντήσεις.
ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΣΚΟΡΕΡ: ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΑΝΑ ΔΥΟ ΜΑΤΣ
Ο Αθανασιάδης δείχνει απίστευτη σταθερότητα (για κάποιους μετριότητα) στο σκοράρισμα. Σε καμία χρονιά δεν ξεπέρασε τα 13 γκολ στη Super League και μόνο μία (το 2013-14) έπεσε στο μονοψήφιο των εννέα γκολ. Εμείς προφανώς και αφαιρέσαμε τα πέναλτι και εξετάσαμε τα υπόλοιπα τέρματα του Κλάους.
Η καταμέτρηση λέει πως (χωρίς τα πέναλτι) ο Αθανασιάδης κυμαίνεται στο 0.50, δηλαδή στο να σκοράρει ένα γκολ κάθε δύο ενενηντάλεπτα. Σε καμία σεζόν δεν βγάζει μάτια με το να πλησιάζει να έχει ένα γκολ ανά ματς, αλλά και σε καμία δεν πέφτει πολύ χαμηλά. Ο μέσος όρος του 0.44 σημαίνει πως για πέντε χρόνια ο Κλάους είχε κοντά στο ένα γκολ ανά δύο παιχνίδια, μια πολύ καλή επίδοση.
KILLER: ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΑΝΑ ΤΡΙΑ ΣΟΥΤ ΣΤΟ "ΚΟΥΤΙ"
Δεύτερο κριτήριο, η ευστοχία. Ο Αθανασιάδης σκοράρει ως επί το πλείστον με σουτ εντός της μεγάλης περιοχής (80% των γκολ του). Πόσα σουτ εντός περιοχής χρειάζεται για να βρει δίχτυα;
Λίγο πάνω από τρία. Στις πιο “άστοχες” χρονιές του ο Αθανασιάδης ήθελε 4.5 και 4.6 σουτ εντός περιοχής για να βρει δίχτυα, και πέρσι ήταν πιο εύστοχος από ποτέ, με ένα γκολ ανά 2.8 σουτ εντός περιοχής. Μέσος όρος, 3.4 σουτ για να βρει δίχτυα. Ευστοχία πολύ υψηλού επιπέδου, που παραπέμπει σε μεγάλους σκόρερ, με τρομερές επιδόσεις στο σκοράρισμα.
"ΑΝΑΙΜΙΚΟΣ": ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΝΑ ΜΑΤΣ
“Μα, αν χρειάζεται μόλις τρία σουτ εντός περιοχής για να βρει δίχτυα, τότε γιατί δεν έχει περάσει ποτέ τα 13 γκολ στη Super League, πώς γίνεται;” Γίνεται. Γίνεται να είσαι τόσο εύστοχος και ταυτόχρονα να μένεις στα 10-12 γκολ τον χρόνο. Γίνεται όταν απειλείς σπάνια. Ιδού η απόδειξη.
Ο Αθανασιάδης σουτάρει σπάνια εντός περιοχής. Γιατί σπάνιο μπορείς να πεις το γεγονός πως ο μέσος όρος της δεκαετίας λέει πως ο Κλάους έχει λίγο πάνω από ένα(!) σουτ εντός περιοχής ανά 90λεπτο. Επίδοση που παραπέμπει σε μέσο ή σε παίκτη που παίζει στα άκρα. Όχι σε επιθετικό, όχι σε σέντερ φορ που μάλιστα κινείται και σκοράρει κατά κόρον μέσα στο κουτί.
Ακόμα και αν κανείς προσθέσει τις λίγες κεφαλιές και τα ελάχιστα σουτ εκτός περιοχής, ο Αθανασιάδης και πάλι παραμένει “μη απειλητικός”. Τέτοιος είσαι όταν στην ουσία εκτελείς την αντίπαλη εστία μόνο δύο φορές ανά 90 λεπτά.
Τι έχουμε; Έναν παίκτη πολύ εύστοχο όταν εκτελεί, αλλά πολύ "αναιμικό" όσον αφορά τη συχνότητα της εκτέλεσης. Τα βάζει όταν σουτάρει, αλλά δεν σουτάρει πολύ. Πώς γίνεται;
ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΑΦΗ ΤΟ 85% ΤΩΝ ΓΚΟΛ
Κάποιος θα αναρωτηθεί αν παίζει ρόλο η ομάδα, η ποιότητά της, ο τρόπος παιχνιδιού της. Όλα παίζουν ρόλο, αλλά δεν μπορεί να αποδοθεί εκεί το πόσο λίγο απειλεί ο Κλάους. Αν ο Βαγγέλης Μάντζιος τελειώνει σεζόν στον Λεβαδειακό με 2.4 τελικές ανά 90’, είναι μάλλον δύσκολο να αποδοθούν στον ΠΑΟΚ οι δύο τελικές του Αθανασιάδη.
Ο ίδιος ευθύνεται για το πόσο λίγο απειλεί. Πολύ απλά γιατί δεν δημιουργεί ο ίδιος φάσεις για τον εαυτό του, παρά μόνο εκτελεί όταν τον “ταϊζουν” οι υπόλοιποι. Ο Αθανασιάδης έχει πετύχει 41 γκολ με σουτ τα τελευταία χρόνια στη Super League. Απ’αυτά, τα 35 έχουν έρθει με εκτέλεση μιας επαφής. Ο Αθανασιάδης έχει κάνει πάνω από μία επαφή μόλις στο 15% των γκολ του.
ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΝΤΡΙΜΠΛΑ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ
Σε πέντε χρόνια είναι μόλις έξι οι φορές που ο Αθανασιάδης έχει πρώτα κοντρολάρει την μπάλα πριν εκτελέσει. Και ντρίμπλες; Ποιες ντρίμπλες; Σε όλη αυτήν την πενταετία ο Αθανασιάδης έχει βρει δίχτυα μετά από ντρίμπλα μόλις μία φορά: το 2011-12 όταν πριν εκτελέσει πέρασε την μπάλα πάνω απ’τον Μπαντή του Αστέρα Τρίπολης που είχε κάνει λάθος έξοδο εκτός περιοχής.
Μόλις ένα γκολ σε πέντε χρόνια μετά από ντρίμπλα κι αυτή σε τερματοφύλακα και όχι σε αμυντικό! Αυτό λέει τα πάντα για τον Αθανασιάδη. Ικανός να τελειώσει εύστοχα με μία επαφή, αλλά ανίκανος να υποδεχθεί την μπάλα και να φτιάξει μια φάση για τον εαυτό του. Να κατεβάσει, να απαλλαχθεί, να εκτελέσει και να πανηγυρίσει.
ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΤΑ 700.000
Προφανώς και οι λόγοι του "πωλείται" δεν είναι αμιγώς αγωνιστικοί. Ο Σαββίδης δεν αποφάσισε την πώληση επειδή ο Κλάους δεν έχει γκολ φέτος, άλλωστε δεν είναι παλιά η δήλωσή του πως το λάθος του είναι πως δεν πούλησε νωρίτερα τον αρχηγό του ΠΑΟΚ. Όμως, το χορτάρι είναι πάνω από όλα. Αν ο Αθανασιάδης σκόραρε συχνότερα, δεν θα ήταν εύκολο το "πωλείται". Κι αν μπορούσε να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του, αν μπορούσε να σκοράρει και με "δικούς του" τρόπους, τότε δεν θα φαίνονταν πολλά στους "εχθρούς" του τα 700.000 ευρώ τον χρόνο.
Δεν το κάνει, δεν το έκανε ποτέ. Περιμένει στην περιοχή και εκτελεί. Του "αρκεί" το σχεδόν ένα σουτ εντός περιοχής ανά αγώνα, γιατί δεν μπορεί να κάνει και κάτι άλλο. Ένας finisher ικανός να ευστοχήσει με ευκολία, να πετύχει δύσκολα γκολ, αλλά όχι να φτιάξει μια φάση που δεν θα του τη "φέρει" η ομάδα.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ;
Ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να "χωρίσει" με ένα παιδί δικό του, με μεγάλη διαδρομή στον σύλλογο, που πέρασε απ' όλα τα στάδια μέχρι να καθιερωθεί, να ξεχωρίσει, να φορέσει το περιβραχιόνιο. Δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά είναι σίγουρα το τέλος μιας εποχής. Το αύριο ξεκινάει με μία (παλιά) υποχρέωση: να βρει ο ΠΑΟΚ (επιτέλους) έναν πλήρη επιθετικό κορυφής, κάποιον που εκτός από τα ποιοτικά τελειώματα στο "κουτί" (που είχε ο Κλάους) να έχει και γκολ δικά του, να έχει ντρίμπλα και δημιουργία για τον εαυτό του.
Γιατί ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τον Κλάους, δεν είναι δικό του φταίξιμο που ο ΠΑΟΚ δεν απέκτησε ποτέ κάποιον επιθετικό με πλήρες πακέτο.