“Ήταν χίπις, ήταν διαφορετικός από την υπόλοιπη αδελφότητα του NBA. Είχε γράψει κι ένα βιβλίο που έλεγε πως πήρε LSD. Την πρώτη φορά δεν πήρε τη δουλειά, γιατί είχε ντυθεί χαλαρά. Για να τον προσλάβουν την επόμενη, έπρεπε να τον δασκαλέψουν να ντυθεί διαφορετικά”.

ΤWO OF A KIND

Το 3ο και το 4ο επεισόδιο του Last Dance έχουν πολύ Ρόντμαν. Κι όμως, αυτά τα εισαγωγικά λόγια δεν αφορούν το Σκουλήκι. Ο χίπις, ο διαφορετικός, αυτός που ντυνόταν περίεργα και μιλούσε ανοιχτά για το LSD ήταν ο Φιλ Τζάκσον.

Οι δυο τους συνθέτουν την κορυφαία εικόνα αυτών των δύο επεισοδίων. Δίπλα-δίπλα, να παρακολουθούν κάτι στο βίντεο, με το χέρι του Τζάκσον περασμένο πίσω από την καρέκλα του Ρόντμαν. Το πολύχρωμο κεφάλι του Ντένις με τα ακουστικά στα αυτιά δίπλα στα γκρίζα μαλλιά του προπονητή του.

Το άσπρο t-shirt δίπλα στο λευκό πουκάμισο, με τις trademark τιράντες.

ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Όλο το τρίτο επεισόδιο του Last Dance σκιαγραφεί τον τύπο που λεγόταν Ντένις Ρόντμαν κι όταν στο τέταρτο το focus στρέφεται στον Τζάκσον, παίρνεις όλες τις απαντήσεις. Εννοείται πως ο Τζάκσον θα ήταν αυτός που θα κατάφερνε να συνεννοηθεί με τον Ρόντμαν. Γιατί δεν ήταν ίδιοι, αλλά μοιράζονταν το ίδιο γονίδιο, αυτό της διαφορετικότητας.

Ο καθένας στη δική του νιότη και στη δική του εποχή ήταν αντικομφορμιστής, με δικά του μυαλά, δικό του ντύσιμο. Ναι, ο Τζάκσον δεν δήλωσε ανοιχτά πως είναι αμφισεξουαλικός όπως έκανε ο Ρόντμαν, αλλά δεν είναι λίγο να γράφεις βιβλίο ως παίκτης των πρωταθλητών Νικς και να μιλάς για τις εμπειρίες σου με το LSD.

Όσο εκτός των ορίων ήταν η εικόνα του Ρόντμαν με τα καμικάζι στα χέρια (που σχεδόν μας έφερε όλη τη μυρωδιά των 90s στα ρουθούνια), άλλο τόσο εκτός ορίων ήταν όλη η πορεία του Τζάκσον στο μπάσκετ, με το τρελό πέρασμα από το Πουέρτο Ρίκο. Ακόμα κι όταν έγινε ο Νο1 στο NBA, εξακολουθούσε να είναι ο τύπος με τον βουδισμό, τα ινδιάνικα αντικείμενα, τα δέρματα φιδιών, τα καβούκια της χελώνας, τα λιβάνια. Στα όρια του γραφικού, του περίεργου, του απροσάρμοστου.

Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη μετακίνηση στους Μπουλς, ο Ρόντμαν δεν σηκώθηκε καν να τον χαιρετήσει. Όταν τον ρώτησε αν θέλει να έρθει στο Σικάγο, ο Ρόντμαν είπε “δεν με νοιάζει, ο,τι κάτσει, τι τρέχει”. Πόσοι προπονητές θα συνέχιζαν την προσπάθεια, πόσοι θα έλεγαν “ναι, ας πάρουμε αυτήν την πυρηνική βόμβα”.

Ο Τζάκσον δεν νοιάστηκε. Ήξερε πως το καθαρόαιμο προφανώς και θα σου δείξει ότι δεν μασάει την πρώτη φορά που θα το προσεγγίσεις. Ήξερε επίσης αυτό που λέει για τον Ρόντμαν και ο βοηθός του Τσακ Ντέιλι στους Πίστονς: “δεν βάζεις σέλα στο καθαρόαιμο”. Απλώς κρατάς τα γκέμια, αλλά από μακριά, με ελευθερία.

Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΒΕΓΚΑΣ: ΤΟ PREQUEL ΤΟΥ HANGOVER

Το από μακριά σε κάποιες περιπτώσεις σήμαινε ότι το άφηνες τελείως ελεύθερο. Είναι δεδομένο πως το διασημότερο κομμάτι αυτών των επεισοδίων του Last Dance είναι η περίφημη άδεια 48 ωρών που ζήτησε και πήρε ο Ρόντμαν μεσούσης της σεζόν για να χαλάρώσει.

Χαλάρωση σήμαινε να πάει στο γα….νο το Βέγκας, με την Κάρμεν Ηλέκτρα και να παρτάρει. Όχι για 48 ώρες φυσικά, αλλά μέχρι να έρθουν να τον μαζέψουν. Κυριολεκτικά.

Η αφήγηση ξεκινάει στο τέλος του 3ου επεισοδίου από το πως ο Ρόντμαν ζήτησε την ίδια, με τον Ντένις στο σήμερα να κρατάει το κινητό με βαμμένα νύχια και να βλέπει τον Τζόρνταν να μιλάει για εκείνο το αίτημα.

Ο MJ προειδοποιεί πως ο Ρόντμαν δεν θα γυρίσει και φυσικά έχει δίκιο. Περίπου 88 ώρες αργότερα, σε ένα prequel του Hangover, ο ίδιος ο Τζόρνταν ψάχνει και βρίσκει τον Ρόντμαν στο Βέγκας για να τον φέρει πίσω. Δημοσιογράφος του ESPN έγραψε χθες στο twitter πως η κανονική περιγραφή της κατάστασης που τον βρήκαν με την Κάρμεν Ηλέκτρα είναι για νυχτερινή εκπομπή, δεν μπορούσε να μπει στο ντοκιμαντέρ.

Δεν πειράζει, όλο το σκηνικό δόθηκε απίστευτα και έκλεισε με το φοβερό φινάλε, τον Ρόντμαν στην προπόνηση με τις παντόφλες.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ Η ΤΡΙΓΩΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Στα αμιγώς μπασκετικά, το σημείο που ο Ρόντμαν εξηγεί το πως μελετούσε το σουτ κάθε παίκτη για να ξέρει που θα πάει για το ριμπάουντ είναι εκπληκτικό. Όπως και προφανώς είναι για δικό του ντοκιμαντέρ ο Τεξ Γουϊντερ, ο άνθρωπος πίσω από την τριγωνική επίθεση.

Γιατί ένας σούπερ-σταρ είναι αρκετός για να έχεις καλή ομάδα. Για να πάρεις τίτλο, χρειάζεσαι μια καλή ομάδα γύρω από αυτόν τον σούπερ-σταρ. Και αν θες να χτίσεις δυναστεία, αν θες να αφήσεις εποχή, τότε πρέπει η καλή ομάδα του σούπερ-σταρ να παίζει με έναν δικό της τρόπο. Αυτό ήταν οι Μπουλς, αυτό ήταν και η Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα.

BAD BOYS ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ

Υποθέτω πως ειδικά οι μικρότεροι σε ηλικία θα ξετρελάθηκαν με το στόρι των Πίστονς, με το τεράστιο αυτό εμπόδια που έπρεπε να περάσουν οι Μπουλς για να γίνουν πρωταθλητές. Οι Jordan Rules στην άμυνα, το ανελέητο, απροκάλυπτο και στην ουσία ατιμώρητο ξύλο, αυτή η απίστευτη σωματική δοκιμασία που στην ουσία διέλυε και το μυαλό των αντιπάλων.

Η ιστορία είναι γνωστή. Όταν τελικά οι Μπουλς κατάφεραν να νικήσουν τους Πίστονς στους τελικούς της Ανατολής, τα Κακά Παιδιά του Ντιτρόιτ έφυγαν πριν τελειώσει το ματς, χωρίς να δώσουν το χέρι στους αντιπάλους τους.

Ο Χόρας Γκραντ ήταν πολύ γλαφυρός στον χαρακτηρισμό του. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι γιατί σχεδόν τριάντα χρόνια μετά ο Αζάια Τόμας επιμένει να εξηγεί πως το ίδιο είχαν κάνει και οι Σέλτικς, δεν έγινε κάτι, σιγά το πράγμα, κτλ.

Bad boys και δικαιολογίες δεν πάνε μαζί.

Πάμε και στα έξι αγαπημένα στιγμιότυπα.

1. NEVER LET YOU GO

Κάρμεν, πριν λίγο πήρε τηλέφωνο η Μαντώ. Είπε πως θέλει να της δώσεις πίσω αυτό που φορούσε στη Γιουροβίζιον το 2003.

2. STRANGER THINGS

Υπάρχει ένας πιτσιρικάς που δεν μεγαλώνει, μένει πάντα παιδί. Στα 90s έπαιρνε αυτόγραφο από τον Ρόντμαν, στα 10s είναι ο Will στο Stranger Things.

3. ΕΝΑΣ ΚΡΟΑΤΗΣ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ

Νάτος. Εκεί, αριστερά, στη θέση δίπλα στο παράθυρο. Ναι, αυτός είναι. Δεν τον έχουμε δει, δεν τον έχουμε ακούσει, αλλά υπάρχει. Ο Τόνι Κούκοτς χώρεσε στη γωνία ενός πλάνου και οι πληροφορίες λένε πως θα τον δούμε ως κανονικό μέλος της ομάδας στα επόμενα επεισόδια.

4. ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΡΤΑΚΙ ΕΓΡΑΨΑ ΤΟΥΣ JORDAN RULES

Στα προηγούμενα επεισόδια ο Μάικλ Ντάγκλας έπαιξε τον Πατ Ράιλι. Στα επόμενα δύο είχαμε τον Βαλάντη να παίζει τον Τζον Σάλεϊ, με blackface.

5. ΠΙΕΣΗ

"Σε αυτήν την ομάδα δεν έχουμε να ασχοληθούμε μόνο με το μπάσκετ. Είναι η πίεση από όλες τις μ...ιες. Θα έπαιζα μπάσκετ ακόμα και τσάμπα, αλλά πληρώνεσαι για τις μαλακίες αφού βγεις από το παρκέ. Το μπάσκετ είναι πολύ απλό παιχνίδι, πολύ απλό. Αλλά μόλις βγεις από αυτό το πλαίσιο, από το παρκέ, είναι πολύ δύσκολα".

Αυτά λέει κάποια στιγμή ο Ρόντμαν. Κι αυτό είναι ένα τυχαίο screenshot από την εικόνα που έβρισκε απέναντί του ο Τζόρνταν κάθε φορά που έβγαινε από τα αποδυτήρια, σχεδόν σε όλη την καριέρα του.

6. LOVE IS YOUR FIRST

Το πρώτο πρωτάθλημα είναι γεγονός. Άπειρες φορές την έχουμε δει τη σκηνή, αλλά ακόμα κι ο ΛεΜπρόν είπε χθες πως δάκρυσε όταν την είδε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

The Last Dance ep1-2: Το σύμπαν γύρω από τον Τζόρνταν και το μπούλινγκ στον κοντόχοντρο