Το Μουντιάλ των στημένων
Δεν είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο των αυτογκόλ. Είναι το Μουντιάλ με τα πολλά γκολ από στημένες φάσεις και τα λίγα γκολ στην κανονική ροή του αγώνα. Ο Θέμης Καίσαρης εξηγεί το γιατί.
"Το αυτογκόλ είναι πρώτος σκόρερ στο Μουντιάλ ρε φίλε, το είδες, λολ, κι εμείς παίζουμε στο στοίχημα τους φορ". Ναι, το αυτογκόλ είναι πρώτος σκόρερ, αφού πέντε τέτοια έχουν σημειωθεί στους πρώτους 17 αγώνες της διοργάνωσης.
Όμως, η είδηση αυτών των πρώτων 17 αγώνων δεν είναι τα αυτογκόλ: είναι τα λίγα γκολ στην κανονική ροή του αγώνα, είναι τα πολλά γκολ από στημένες φάσεις και πέναλτι.
Θα το διαπιστώσατε κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών, αλλά είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε να ρίξετε μια ματιά. Ιδού.
Μέχρι στιγμής έχουν μπει 42 γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μόλις 17, δηλαδή το 40%, έχουν έρθει στην κανονική ροή του αγώνα. Απίστευτα χαμηλό ποσοστό, που δίνει στα 12 γκολ από στημένες φάσεις το 29%, στα δέκα πέναλτι το 19% και στα αυτογκόλ το υπόλοιπο 12%.
Τι συμβαίνει; Αρχικά τα πέναλτι είναι πολλά και είμαστε καθ’οδόν για τα περισσότερα στην ιστορία των Μουντιάλ. "Φταίει το VAR", θα πουν κάποιοι, και ισχύει γιατί έχει "βοηθήσει" σε τέσσερα απ’τα δέκα πέναλτι που έχουν υποδειχθεί.
Το πέναλτι είναι αρκετά, τα αυτογκόλ το ίδιο, αλλά το θέμα εξακολουθεί να είναι άλλο. Λίγα γκολ στην κανονική ροή του αγώνα, αρκετά από στημένες φάσεις: τέσσερα απευθείας φάουλ, οκτώ από εκτελέσεις κόρνερ-φάουλ.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΓΚΟΛ ΣΤΟ OPEN-PLAY;
Το πράγμα προφανώς είναι αλληλένδετο. Ξεκινάμε απ’τα λίγα γκολ στη ροή του αγώνα. Απ’τη μία, οι ομάδες που έχουν το όνομα και την ισχύ, αλλά όχι τον τρόπο να ανοίξουν οργανωμένες άμυνες στο open-play.
Πόσες τέτοιες είδαμε; Η Ισπανία ήταν τέτοια, έφτιαξε ευκαιρίες, πέτυχε δύο γκολ στο open-play, αλλά βέβαια ήταν σε αντεπίθεση και με μακρινό σουτ. Η Γαλλία δεν έφτιαξε τίποτα, η Αργεντινή βρήκε ένα από προσωπική ενέργεια του Αγουέρο κι αυτό ήταν, η Ουρουγουάη είδε τον Σουάρες να τα σπαταλάει.
Η Βραζιλία βρήκε γκολάρα με μακρινό σουτ, αλλά στην ουσία τελείωσε το ματς με μία ευκαιρία στο open-play, αυτή του Παουλίνιο στο 11’. Η Γερμανία έφτιαξε αρκετά, αλλά δεν σκόραρε, ενώ και η Αγγλία τελικά βρήκε γκολ από δύο κόρνερ, με τις 13(!) απ’τις 18 τελικές της να είναι από στημένες φάσεις.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Ποιος σκόραρε τελικά στην κανονική ροή του αγώνα; Οι Ρώσοι έχουν πέντε απ’τα 17 open-play γκολ (στον πιο αδύναμο όμιλο στην ιστορία του Μουντιάλ) κι οι Βέλγοι άλλα τρία με τον Παναμά. Τα υπόλοιπα; Αντεπιθέσεις ή λάθη, όπως του Μεξικού, της Δανίας, της Σενεγάλης, της Πορτογαλίας στην γκάφα του Ντε Χέρα. Ατομική ποιότητα και προσωπικές στιγμές, όπως του Νάτσο, του Μέρτενς, του Κουτίνιο, του Τσερίσεβ, του Ντζιούμπα.
Είναι εμφανής η δυσκολία να μπουν γκολ με συνδυασμούς απέναντι σε οργανωμένες άμυνας. Η πλειοψηφία είναι αντεπιθέσεις, ατομικές ενέργειες. Αυτοί που έχουν την μπάλα, δυσκολεύονται. Τόσο γιατί οι ίδιοι δεν είναι τόσο καλοί σ’αυτό, αλλά και τόσο γιατί οι άμυνες δεν είναι απλή ιστορία.
ΟΙ ΑΜΥΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ
Σαουδική Αραβία ήταν μία. Οι υπόλοιπες μικρές ή μεσαίες, έχουν οργάνωση και σχέδιο. Οι Εθνικές είναι χειρότερες ομάδες απ’τους συλλόγους, γιατί δεν έχουν χρόνο να δουλέψουν. Όμως σ’αυτόν τον λίγο χρόνο είναι πιο εύκολο να φτιάξεις αμυντικό σχέδιο, παρά επιθετικό.
Αυτοί που αμύνονται το κάνουν σχετικά καλά και ταυτόχρονα "πατάνε" πάνω στη δυσκολία των "αφεντικών" να παράξουν απέναντι σε πολυπρόσωπη άμυνα. Ένα κι ένα κάνουν δύο, κάπως έτσι ορθώνεται το τείχος, που τελικά πέφτει με ατομικές ενέργειες και στημένα.
ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΤΟΥΡΝΟΥΑ
Και τα γκολ από στημένα γιατί είναι τόσα πολλά; Πρώτον, γιατί κι αυτό είναι ένα απ'τα πράγματα που προλαβαίνουν να δουλέψουν οι ομοσπονδιακοί. "Χρόνο/τρόπο για επιθετική λειτουργία δεν έχουμε, οπότε πάμε, άμυνα, αντεπίθεση, στημένα".
Η Γαλλία στα πρώτα τρία κόρνερ που κέρδισε με την Αυστραλία είχε τρεις διαφορετικούς εκτελεστές και τρεις διαφορετικές στοχεύσεις στην περιοχή. Φανταστείτε πόσο βασίζονται σε αυτά οι ομάδες που δεν έχουν το υλικό και το ταλέντο των Γάλλων και πασχίζουν να βγάλουν απ’τη μύγα ξύγκι σε τουρνουά μιας χούφτας αγώνων.
Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ VAR ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Το δεύτερο που παίζει ρόλο για τα γκολ από στημένες φάσεις είναι το VAR. Κόσμος και Τύπος το συζητάνε για τα πέναλτι, αλλά η βασική επιρροή είναι αυτή που έρχεται σε δεύτερο επίπεδο: δεν είναι μόνο αυτά που δίνονται, είναι κι αυτά που δεν γίνονται.
Τα τέσσερα πέναλτι που δόθηκαν χάρις στο βίντεο μπορεί να τα μετρήσει κανείς. Τα τραβήγματα στην περιοχή που δεν έγιναν δεν μπορούν να μετρηθούν. Ελάχιστοι ρισκάρουν τις αγκαλιές και τα σπρωξίματα.
Κάποιοι θα τιμωρηθούν (Νιγηρία με αντίπαλο την Κροατία, κάποιοι θα περάσουν έτσι όπως η Τυνησία πάνω στον Κέιν), αλλά για σκεφτείτε το. Λίγες δεν είναι αυτές οι περιπτώσεις για 17 ματς; Με την ύπαρξη του VAR όλοι οι προπονητές το έχουν πει στους παίκτες: προσοχή, μην το παρακάνετε, θα τα βλέπουν όλα.
Αυτό και μόνο αρκεί για να κάνει τους αμυνόμενους έστω και λίγο πιο μαλθακούς. Στην ουσία μόνο ένα εξόφθαλμο, κραυγαλέο τράβηγμα έχει φέρει πέναλτι, που θα το έφερνε και χωρίς VAR, αλλά το μήνυμα έχει περάσει προς όλους.
ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ
Αρέσει ή όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα της 1ης αγωνιστικής (συν το ένα ματς της Ρωσίας). Από εδώ και πέρα; Τα πέναλτι μάλλον θα συνεχίσουν να είναι αρκετά, ενώ για τα αυτογκόλ προφανώς και δεν μπορεί να υπάρχει πρόβλεψη.
Η εκτίμηση είναι πως τα γκολ από στημένες φάσεις θα συνεχιστούν για τους λόγους που εξηγήσαμε. Το ζητούμενο είναι αυτά στην κανονική ροή του αγώνα. Εκεί η απάντηση θα δοθεί πρώτα απ’τους μεγάλους: απ’τη βελτίωση τους θα εξαρτηθεί η αύξηση των γκολ στο open-play απέναντί σε οργανωμένες άμυνες.
Γιατί κάτι μας λέει πως αυτά των αντεπιθέσεων θα συνεχιστούν και θα αυξηθούν, κυρίως γιατί θα τα δούμε στην πορεία κι απ’τους μεγάλους.
Photo Credits: AP Photo/Frank Augstein
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: