Το παραμύθι δεν έχει δράκο
Ο Παναθηναϊκός πήρε άριστα σε όλα, εκτός απ'τις επιλογές που θα άνοιγαν το σκορ και ο Ολυμπιακός έφυγε απ'τη Λεωφόρο με το "ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα". Ο Θέμης Καίσαρης σχολιάζει το ντέρμπι και εξηγεί πως θα μετανοιώσει όποιος φάει το παραμύθι.
Όταν μια ομάδα νικάει σε ντέρμπι με 1-0 και κορυφαίος του αντιπάλου είναι ο τερματοφύλακας τότε δικαιούται να μιλάει για δίκαιη νίκη και να τα βάζει με τους παίκτες της που δεν μεγάλωσαν το σκορ. Όταν μια ομάδα ολοκληρώνει ντέρμπι χωρίς ευκαιρία και με μία μόνο τελική, τότε θα πρέπει να αισθάνεται τυχερή που δεν συνετρίβη.
Το σύνθημα για τον Παναθηναϊκό είναι “μπορούσαμε περισσότερα, συνεχίζουμε”. Το αντίστοιχο για τον Ολυμπιακό είναι “ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα”. Ευτυχώς για του ερυθρόλευκους που ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός δεν είχαν ποιότητα/απόδοση ικανή να τους διασύρουν στα τρία ντέρμπι του δευτέρου γύρου, ευτυχώς που η φετινή τους κατακόρυφη πτώση δεν βρήκε απέναντί της μια ομάδα ικανή να τους στερήσει το φετινό πρωτάθλημα.
ΤΑ ΝΤΕΡΜΠΙ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ
Θεωρώ πως αυτά τα τρία ντέρμπι του δευτέρου γύρου λένε εν πολλοίς και την ιστορία του πρωταθλήματος. Σ’αυτά φάνηκε το πόσο προβληματικός είναι ο Ολυμπιακός (και πόσο χειροτέρευσε κι άλλο με την πώληση Μιλιβόγεβιτς), αλλά και το γιατί οι αντίπαλοί του θα τον δουν να σηκώνει το πρωτάθλημα: δεν ήταν αυτοί που θα έπρεπε στην αρχή της σεζόν και ακόμα δεν έχουν βελτιωθεί όσο θα έπρεπε.
Αν το είχαν κάνει, η διαφορά των τερμάτων σ’αυτά τα τρία ντέρμπι θα ήταν μεγαλύτερη απ’το 4-0, θα έδειχναν ακόμα μεγαλύτερη ανωτερότητα. Και καθόλου τυχαία ο Ολυμπιακός τους νίκησε στον πρώτο γύρο, καθόλου τυχαίο στο δεύτερο πολλοί απ’τους κορυφαίους των ντέρμπι είναι αυτοί που ήρθαν τον Ιανουάριο (Αραούχο, Αϊντάρεβιτς, Ενρίκε, Πρίγιοβιτς, Κλωναρίδης, Κουρμπέλης).
ΑΡΙΣΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ
Οι παίκτες του Ουζουνίδη δικαίωσαν στο γήπεδο την αίσθηση που υπήρχε πριν τη σέντρα: μπορούσαν να κάνουν περισσότερα απ’τους αντιπάλους τους, έκαναν περισσότερα, τα έκαναν εξαιρετικά. Στο δικό τους μισό του γηπέδου, στο μεσαίο μπλοκ, στο τελευταίο κομμάτι της επίθεσης ψηλά. Ο Παναθηναϊκός πήρε “εύκολο” άριστα σε όλες τις εξετάσεις, εκτός από μία: την τελική εκτέλεση/πάσα.
Με καλύτερες πάσες θα μπορούσε να βρει κι άλλες καθαρές ευκαιρίες. Στην ουσία αυτό κυνήγησε στο 2ο ημίχρονο όταν “έπεσε” μερικά μέτρα πιο πίσω, αλλά δεν του έλειψε η σωστή κάθετη, η καλή συνεργασία. Με καλύτερη εκτέλεση θα μπορούσε να έχει πάνω από ένα γκολ με τις ίδιες ευκαιρίες, αλλά στο 19’ ο Κλωναρίδης σημάδεψε ψηλά και στο 74’ ο Καπίνο αντέδρασε εκπληκτικά στο πλασέ εξ επαφής του Εμποκού.
Οι δυο του, Κλωναρίδης-Εμποκού, έκαναν ασπρόμαυρη εμφάνιση. Εξαιρετικοί σε όλα, αλλά χωρίς το αποτέλεσμα που θα τους άξιζε. Η κίνησή τους, με ή χωρίς μπάλα, δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ απ’τους αντιπάλους τους, ήταν διαρκώς εκεί που έπρεπε, αλλά φταίνε οι ίδιοι που τελείωσαν το ματς χωρίς γκολ ή ασίστ. Ο Κλωναρίδης δεν θα πρέπει να πέφτει ψυχολογικά για δύο άσχημα τελειώματα, ο Εμποκού θα πρέπει να δουλέψει το τελευταίο του χτύπημα.
ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ, ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ
Ο Παναθηναϊκός κρατάει το μηδέν παθητικό σε τρία ντέρμπι με τον Ουζουνίδη και κυρίως πως του πάει πολύ αυτό το 4-4-2 με τον Βιγιαφάνιες στο πλάι και έναν γρήγορο παίκτη περιφερειακά του Μπεργκ. Σχέδιο έχει, ποιότητα χρειάζεται να προσθέσει σε όλες τις γραμμές: καλές σεζόν κάνουν οι ομάδες και όχι οι ενδεκάδες. Ποιότητα, περισσότερες λύσεις για να μην εξαρτάται η απόδοση (και τελικά τα αποτελέσματα) από απουσίες/φόρμα 2-3 παικτών.
Πόσο μάλλον αν όντως ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει τον Μπεργκ το καλοκαίρι. Ο Σουηδός έκανε εμφάνιση δημιουργού και σκόρερ και μια επίδειξη κλάσης: το βολέ στο 1-0
ΠΕΝΤΕ ΜΑΤΣ ΧΩΡΙΣ ΕΣΤΩ 2 ΣΟΥΤ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Ο Ολυμπιακός δεν κρατάει τίποτα εκτός απ’το γεγονός πως απέφυγε τη συντριβή. Το ότι έκανε μόνο μία τελική το ξέρουν όλοι, το είδαν. Αυτό δεν είναι τίποτα, μπροστά σε κάτι άλλο: ο Ολυμπιακός πλέον έχει πέντε ματς φέτος στη Superleague στα οποία δεν κατάφερε να κάνει έστω δύο (2) σουτ εντός μεγάλης περιοχής. Το ξαναγράφω, πέντε φετινά ματς χωρίς δύο σουτ εντός περιοχής.
Επίδοση που συνδέεται άμεσα με το γεγονός πως ο Ολυμπιακός φέτος στην Ευρώπη αντιμετώπισε κατά σειρά την 150η ομάδα (Χαποέλ Μπιρ Σεβά), την 141η (Αρούκα), την 71η (Γιουνγκ Μπόις), την 82η (ΑΠΟΕΛ), την 117η (Αστάνα), την 122η (Οσμάνλισπορ) και την 46η (Μπεσίκτας) και απέναντι σε αυτές τις ομάδες έκανε μία νίκη στο Φάληρο σε επτά ενενηντάλεπτα. Όποιος
ΟΠΟΙΟΣ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ
Το 1-0 της Λεωφόρου μαζί με τα άλλα δύο ντέρμπι του 2ου γύρου μπορούν να τους παραμυθιάσουν όλους. Ο Ολυμπιακός μπορεί να πιστέψει πως για να μην τον συντρίβουν εξακολουθεί να είναι πολύ μπροστά τους. Και οι αντίπαλοι μπορεί να πιστέψουν πως, αφού τον κερδίζουν “εύκολα” χωρίς πολλά-πολλά, τότε τον έχουν φτάσει και είναι έτοιμοι να τον προσπεράσουν.
Όποιος φάει το “παραμύθι”, θα είναι ο πρώτος που θα το μετανοιώσει του χρόνου. Μέχρι τότε (και μέχρι να έρθουν τα ντέρμπι του Κυπέλλου), Παναθηναϊκοί και ΑΕΚτζήδες δικαιούνται να τα έχουν με Αλαφούζο-Μελισσανίδη για Κετσπάγια-Στραματσόνι και για τις τριάρες του πρώτου γύρου. Γιατί το φετινό πρωτάθλημα θα μείνει στην ιστορία ως αυτό στο οποίο ο Ολυμπιακός άφησε τους άσους για να πιάσει στα χέρια του βαλέδες και οι αντίπαλοι έπαιξαν ρέστα με ακόμα χαμηλότερα ζευγάρια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ