Nα λοιπόν που ξεκινάει η Super League για τη σεζόν 2016-17. Με πρώτη όχι την πρώτη αγωνιστική, αλλά την τρίτη, που δεν θα είναι τρίτη, αλλά πρώτη, γιατί τρίτη θα είναι μάλλον η πέμπτη, ενώ κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνει η πρώτη. Δεν ζουν και ο Αμποτ με τον Κοστέλο να το κάνουν σκετσάκι, να περάσει στην ιστορία.

Σεζόν που ξεκινάει με τους τέσσερις μεγάλους του πρωταθλήματος να έχουν σχεδιάσει ομάδες για εκτελεστές. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μπαίνουν στη φετινή μάχη με τέσσερις finisher στην κορυφή της επίθεσης: Όσκαρ Καρντόσο, Μάρκους Μπεργκ, Κλάους Αθανασιάδης και Ούγκο Αλμέιδα.

Το καρέ φτιάχτηκε απ’τις καλοκαιρινές κινήσεις. Ο Μπεργκ ξέραμε πως θα είναι η σταθερά, το θέμα ήταν τι θα έκαναν οι υπόλοιποι.

Ο ΠΑΟΚ ΕΜΕΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ONE-TOUCH ΚΛΑΟΥΣ

Ο ΠΑΟΚ πέρασε τη μεταγραφική περίοδο ψάχνοντας επιθετικό, αλλά τελικά δεν πήρε κάποιον. Στην κορυφή παραμένει βασικός και αναντικατάστατος ο Αθανασιάδης. Πρόσωπο που διχάζει τα τελευταία χρόνια τη Θεσσαλονίκη, με fans και haters.

Νομίζω πως και αυτός που γουστάρει τον Κλάους και αυτός που δεν μπορεί να τον βλέπει συμφωνούν πως μιλάμε για έναν φορ της μιας επαφής, ένα finisher, όχι έναν dribbler, έναν παίκτη που μπορεί με συνέπεια να δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του ή για τους υπόλοιπους.

Ο DEFENSIVE FORWARD ΙΝΤΕΓΕ

Ο Ολυμπιακός κατάλαβε πως ο Ιντέγε είναι ένας defensive forward: τρέξιμο, πίεση, απειλή στην κόντρα, αλλά αδυναμία τόσο να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του, όσο και να τελειώσει με καλά ποσοστά σε μικρούς χώρους κόντρα σε οργανωμένες άμυνες.

Δεν χρειαζόταν να έρθουν τα οδυνηρά παιχνίδια με τη Χάποελ για να γίνουν αντιληπτά όλα αυτά. Αρκούσαν τα μόλις 10 γκολ του Ιντέγε στο περσινό πρωτάθλημα, τα μόλις δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο των αγώνων και τα μόλις δύο σουτ ανά αγώνα που είχε ο Νιγηριανός σε ομάδα που έκανε 27 νίκες σε 29 παιχνίδια.

Ο FINISHER ΚΑΡΝΤΟΣΟ

Οι ερυθρόλευκοι διάλεξαν τον Καρντόσο, έναν κλασικό σκόρερ, έναν προικισμένο finisher. Στα καλά του χρόνια στην Μπενφίκα ο Παραγουανός μπορούσε να προσφέρει και άλλα πράγματα χάρις στην υψηλή τεχνική του, αλλά στα 33 προφανώς και θα υπηρετήσει το ρόλο του finisher που θα περιμένει για να τελειώσει φάσεις, μαζί βέβαια με τα φάουλ που θα εκτελεί.

Ντρίμπλα; Μάλλον δύσκολο όταν πέρσι είχε 0.2 ντρίμπλες ανά αγώνα και 0.5 την προηγούμενη σεζόν.

ΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ ΑΛΜΕΪΔΑ

Η ΑΕΚ ήταν δεδομένο πως θα ψάξει για καλό φορ. Επέλεξε τον Αλμέιδα, ένα θωρηκτό. Ο Πορτογάλος ταλαιπωρήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, με λανθασμένες επιλογές στην καριέρα του και προφανώς η Ένωση θέλει να δει ξανά την παραγωγικότητα του Αλμέιδα της Μπεσίκτας.

Όμως, ακόμα και στα καλά του χρόνια στη Βρέμη ο Πορτογάλος ήταν το βαρύ φορ που τελειώνει τις φάσεις: το 2011 είχε 0.1 ντρίμπλες ανά αγώνα και το 2010 δεν είχε ούτε μία επιτυχημένη ντρίμπλα σε συνολικά 1347 λεπτά συμμετοχής στην Μπούντεσλίγκα.

Ο ΜΠΕΡΓΚ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΙΑ

Τέλος, ο Παναθηναϊκός θα έχει τον Μπεργκ. Τον καλό Μπεργκ τον αδικεί ο χαρακτηρισμός finisher: στα καλά του, που τα είδαμε και την πρώτη του χρονιά στην Ελλάδα, ο Σουηδός δεν ήταν φορ που μόνο εκτελεί, αλλά και παίκτης με ευχέρεια στο να φτιάξει φάσεις για τον εαυτό του.

Κακά τα ψέμματα όμως, γκολ σαν αυτό πχ που σφράγισε τον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ είναι σαν να τα έχει πετύχει άλλος παίκτης, κάποιος που δεν παίζει πια. Ο Μπεργκ πλέον είναι περισσότερο finisher από οτιδήποτε άλλο, εκτός κι αν φέτος στα 30 ετοιμάζει μια απρόσμενη και εντυπωσιακή επιστροφή στα 27 του.

ΣΕΝΤΡΕΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΣΕΝΤΡΕΣ

Κανείς δεν ξέρει πως θα παρουσιαστούν οι τέσσερις επιθετικοί στη σεζόν που ξεκινάει. Όμως, ακόμα και αν όλοι κάνουν καλή χρονιά, είναι μάλλον σίγουρο πως απ’αυτούς περιμένουμε να δούμε τελειώματα, γκολ και όχι πολλά περισσότερα και σίγουρα όχι ντρίμπλες και προσωπικές ενέργειες. Αν συμβούν, θα είναι οι εξαιρέσεις, όχι ο κανόνας.

Τα χαρακτηριστικά των φορ μπορούν να σκιαγραφήσουν και το ποδόσφαιρο που θα δούμε. Καρντόσο, Κλάους, Αλμέιδα και Μπεργκ δεν θα καθορίσουν τα πάντα, αλλά σίγουρα θα επηρεάσουν την εικόνα των μεγάλων ομάδων στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου, στην επίθεση. Και μιας και είναι δύσκολο να περιμένει κανείς πολλές προσωπικές ενέργειες, το ζητούμενο για Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ θα είναι το σωστό "τάισμα" στην περιοχή: λογικά θα δούμε σέντρες, πολλές σέντρες.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ

Το νόμισμα έχει και δεύτερη όψη. Παίκτες με τη σωμοτοδομή του Καρντόσο και του Αλμέιδα μπορούν (αν είναι σε καλή κατάσταση) να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στην επίθεση ως target men, αλλά και να "φτιάξουν" χώρο για τους υπόλοιπους. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως ο Φορτούνης, ο Μάνταλος ή ακόμα και ο Μπακασέτας θα θέλουν να είναι εκεί: να κινηθούν χωρίς μπάλα, να βρεθούν κοντά στην κολόνα της επίθεσης για εκτελέσουν.

Στον Παναθηναϊκό το στοίχημα είναι πως ο πιο κινητικός Μπεργκ θα έχει μεγάλη βοήθεια απ'τον Ιμπάρμπο, που λογικά θα φέρεται περισσότερο ως φορ, παρά ως οτιδήποτε άλλο, ενώ στον ΠΑΟΚ ο Κλάους θα χρειαστεί βοήθεια απ'τους παίκτες στα άκρα.

ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Οι τέσσερις φορ δεν θα αποφασίσουν μόνοι τους την πορεία του πρωταθλήματος. Είναι όμως σίγουρο πως αυτοί που θα ξεχωρίσουν και θα βρεθούν στην καλύτερη ατομική κατάσταση θα δώσουν ένα μεγάλο αβαντάζ στην ομάδα τους, ένα προβάδισμα στην κούρσα του τίτλου.

Εσείς τι λέτε; Ποιος θα σκοράρει περισσότερο;