Το ρεσιτάλ του Γκουαρδιόλα στο Μπερναμπέου
Διπλό με ανατροπή στο Μπερναμπέου, με 4-4-2 και δίδυμο στην επίθεση τους Σίλβα-Ντε Μπρόινε. Ο Θέμης Καίσαρης αναλύει το ρεσιτάλ του Γκουαρδιόλα και τη μεγάλη βραδιά της Σίτι.
Πώς το έλεγε ο Ρόμπερτ Ντάουνινγκ στην Τροπική Καταιγίδα; "Never go full retard". Το αντίστοιχο για το ποδόσφαιρο είναι το "never go full Guardiola". Ποτέ δεν κάνεις full Guardiola, εκτός κι αν είσαι ο ίδιος ο Γκουαρδιόλα.
Οι άλλοι προπονητές μπορούν να εμπνέονται από τον Πεπ, να αντιγράφουν και να κλέβουν αυτά που βλέπουν στις ομάδες του, αλλά δεν πρέπει να κάνουν το λάθος να τα υιοθετούν όλα στο 100%: αν δουλεύει στην ομάδα του Πεπ, δεν είναι βέβαιο ότι θα δουλέψει το ίδιο και στη δική σου.
Ο μοναδικός που δικαιούται να κάνει full Guardiola, είναι ο ίδιος ο Καταλανός. Αυτός, ναι, μπορεί να αλλάζει θέσεις στους παίκτες, να παρουσιάζει "περίεργες" διατάξεις, να κάνει πράγματα που μόνο εκείνος και οι παίκτες του καταλαβαίνουν και αφήνουν εμάς να ψάχνουμε τα πως και τα γιατί.
Η ΣΙΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ "ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ" ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ
Η αλήθεια είναι πως ο Γκουαρδιόλα τα άφησε αυτά όταν έφυγε από την Μπάγερν. Στο Μάντσεστερ μπορεί σε κάποια μεγάλα ματς να άλλαξε διατάξεις, αλλά η Σίτι είναι μάλλον η πιο "φυσιολογική" ομάδα της καριέρας του. Κλασικό 4-3-3, οι ακραίοι στην πλευρά με το καλό τους πόδι, πράγματα που δεν τραβούν το μάτι.
Ο Τύπος βάφτισε "false 8s" το δίδυμο Ντε Μπρόινε-Σίλβα στον άξονα, αλλά δεν ήταν δα και κάποια ιδέα που χρειάζεται βιβλίο για να αναλυθεί.
ENA FULL GUARDIOLA ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
Όμως, την Τετάρτη το βράδυ στο Μπερναμπέου, ο Πεπ γύρισε σε εκείνα τα χρόνια των πειραματισμών κι έκανε full Guardiola. Ένα ρεσιτάλ που έδωσε στη Σίτι την πρώτη της νίκη επί της Ρεάλ και έκανε τον ίδιο τον Καταλανό προπονητή τον πρώτο που φτάνει τις έξι νίκες μέσα στην έδρα της Βασίλισας. Ας δούμε τι ήταν αυτό το full Guardiola.
Το πρώτο σοκ ήταν η επιλογή της ενδεκάδας. Στον πάγκο έμειναν Αγουέρο, Στέρλινγκ, Νταβιντ Σίλβα, Φερναντίνιο. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’αυτό που ακολούθησε μετά από τη σέντρα.
Η Σίτι αμύνθηκε με 4-4-2, που ακόμα κι αυτό ήταν είδηση, αφού οι ομάδες του Πεπ σπάνια στήνονται έτσι πίσω από την μπάλα. Αλλά, η δεύτερη ματιά στις θέσεις των παικτών προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη.
4-4-2 ΜΕ ΣΙΛΒΑ-ΝΤΕ ΜΠΡΟΪΝΕ ΔΙΔΥΜΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ
Στο κέντρο της μεσαίας γραμμής ήταν το δίδυμο Ρόντρι-Γκιντογκάν, στα δεξιά έπαιζε ο Μαχρέζ και στα αριστερά(!) ο Γκαμπριέλ Ζεσούς. Δίδυμο στην επίθεση μπροστά από τη μεσαία γραμμή; Ο Ντε Μπρόινε με τον Μπερνάρντο Σίλβα!
Κάποτε ο Πεπ έκανε τον Μέσι false nine και τώρα είχε έρθει η στιγμή που θα έπαιζε με δύο false nine: τον Σίλβα και τον Ντε Μπρόινε.
Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ 2011: ΝΑ ΤΕΝΤΩΘΕΙ Η ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΑΜΥΝΑ
Η κίνησή του μου θύμισε τον ημιτελικό του Champions League το 2011 στο ίδιο γήπεδο. Τότε η Μπαρτσελόνα πήγε στο Μπερναμπέου να αντιμετωπίσει τη Ρεάλ του Μουρίνιο λίγο μετά τον τελικό του ισπανικού Κυπέλλου: σε εκείνο τον τελικό η Ρεάλ νίκησε με 1-0 στην παράταση και ο Μουρίνιο είχε μπλοκάρει την Μπαρτσελόνα με ανελέητο "ξύλο" στο κέντρο, στο χώρο έξω από τη μεγάλη περιοχή.
Η απόφαση του Πεπ στο επόμενο ματς στο Μπερναμπέου ήταν πει σε Πέδρο και Βίγια να παίζουν πάνω στη γραμμή όταν η Μπαρτσελόνα είχε την μπάλα. Κυριολεκτικά. Οι Καταλανοί αναπτύσσονταν και οι δύο ακραίοι κυριολεκτικά έπαιζαν πάνω στις πλάγιες γραμμές, τις πατούσαν, ήταν εκτός παιχνιδιού και ανάπτυξης.
Ο στόχος της οδηγίας ήταν να "τεντωθεί" όσο γίνεται η αμυντική τετράδα της Ρεάλ και το κέντρο της, να δοθεί έτσι μια λύση στην πολυκοσμία, να φύγει η Μπαρτσελόνα από το "ναρκοπέδιο". Το κόλπο έπιασε και μετά ο Μέσι ανέλαβε να δείξει ποιος είναι και πέρασε μόνος του όποιον βρήκε μπροστά του για το τελικό 0-2.
ΔΥΟ FALSE NINE ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΑΪΝΟΙ
Μέσι είναι ένας, οπότε ο Πεπ το πήγε ακόμα παραπέρα και έπαιξε με δύο false nine, αφού ήξερε πως δεν έχει παίκτη να υπηρετήσει μόνος του αυτόν τον ρόλο. Έστειλε δύο επιτελικούς μέσους στην επίθεση κι έφτιαξε ένα τετράγωνο "ελέγχου" στο κέντρο του γηπέδου. Ρόντρι-Γκιντογκάν στη σέντρα και μπροστά τους Ντε Μπρόινε-Σίλβα.
Όπως ο ίδιος ο Γκουαρδιόλα εξήγησε μετά το χθεσινό ματς, η σκέψη πίσω από την απόφαση μοιάζει αρκετά με εκείνη του 2011: "Παίξαμε χωρίς κανονικό στράικερ στην κορυφή εξαιτίας του τρόπου που αμύνεται η Ρεάλ. Είναι τόσο επιθετικοί στο κέντρο μπροστά από την άμυνα κι όταν συμβαίνει αυτό πρέπει να μεγαλώσεις το πλάτους του γηπέδου. Θέλαμε όσο το δυνατόν περισσότερες διαγώνιες κινήσεις".
ΓΙ’ΑΥΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΖΕΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΑΓΟΥΕΡΟ
Γι’αυτό πήγαν στα άκρα ο Μαχρέζ και (κυρίως) ο Ζεσούς. Ώστε να μπορούν να έρθουν σε θέση εκτέλεσης με διαγώνιες κινήσεις από το πλάι, που δεν θα μπορεί να ελέγξει η άμυνα της Ρεάλ. Και γι’αυτό έμεινε στον πάγκο ο 31χρονος Αγουέρο: γιατί δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει σ’αυτά που ζήτησε ο Πεπ από τον 22χρονο Ζεσούς, που έπρεπε να έχει δυνάμεις να καλύπτει αμυντικά στα αριστερά και ταυτόχρονα να φτάνει στην περιοχή από το πλάι.
Ξέρω πως η ιστορία του αγώνα μπορεί να ειπωθεί κι αλλιώς. "Τίποτα δεν του βγήκε, πάλι έκαναν λάθη και βρέθηκαν πίσω στο σκορ, μπήκε ο Στέρλινγκ και το γύρισαν". Ναι, αλλά θα είναι άδικο να ειπωθεί έτσι η ιστορία.
ΟΚΤΩ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΟ ΖΕΣΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΧΡΕΖ
Η αρχική σκέψη του Γκουαρδιόλα βγήκε 100% στο χορτάρι, γιατί σε θέση εκτέλεσης ήρθαν αυτοί που ήθελε. Στο 21’ ο Ντε Μπρόινε κατέβηκε χαμηλά, έβγαλε τον Ζεσούς στην πλάτη της άμυνας και ο Κουρτουά έσωσε τη Ρεάλ στην πρώτη μεγάλη φάση του αγώνα. Στο 55’ ο Μαχρέζ πήρε το σήκωμα του Γκιντογκάν από χαμηλά, βγήκε μόνος του και ανάγκασε ξανά τον Κουρτουά να αποκρούσει.
Οι δύο παίκτες που ο Γκουαρδιόλα έστειλε στο πλάι τελείωσαν το ματς συνολικά οκτώ τελικές προσπάθειες, ενώ ο Ζεσούς έκανε φοβερά πράγματα και στην αμυντική δουλειά: ο Βραζιλιάνος ήταν ο πρώτος της Σίτι στις ανακτήσεις κατοχής με 8!
ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Όλα αυτά έγιναν στο 0-0, πριν ο Οταμέντι μπλέξει τα μπούτια του με τον Ρόντρι και χαρίσει το τετ-α-τετ στον Ίσκο για το 1-0. Για μια ακόμα φορά σε νοκ άουτ η Σίτι χάρισε με λάθος γκολ στον αντίπαλο, για μια ακόμα φορά οι λεπτομέρειες ήταν εναντίον της, αφού έχασε νωρίς με τραυματισμό τον Λαπόρτ.
Όμως το σχέδιο συνολικά δούλευε, η Σίτι ήλεγχε το ματς, οι παίκτες της ένιωθαν καλά στο γήπεδο. Τους βοήθησε και το γεγονός πως αυτή τη φορά ο Γκουαρδιόλα δεν μπήκε εμμονικά να επιβάλει τους κανόνες του από το πρώτο λεπτό, όπως πάμπολλες φορές έχει προσπαθήσει να κάνει σε όλες τις έδρες.
Άφησε στην αρχή την μπάλα, σιγά-σιγά άρχισε να ισορροπεί την κατοχή και να κερδίζει μέτρα. Δεν μπήκε στο ματς με το πόδι στο γκάζι, δεν έδωσε από την αρχή τη φουλ ένταση που κάποιες φορές του γυρίζει μπούμερανγκ στα μετόπισθεν.
Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΕΡΛΙΝΓΚ ΗΤΑΝ ΤΟ ΡΟΥΑ-ΜΑΤ
Και στο 73’ ήρθε η ώρα του Στέρλινγκ. Βγήκε ο Σίλβα, ο Στέρλινγκ πήγε στα αριστερά και ο Ζεσούς ανταμείφθηκε για την προσπάθειά του στον δύσκολο ρόλο στο πλάι και πήρε τη θέση του φορ. Μέχρι να προσαρμοστεί η Ρεάλ στην είσοδο του Άγγλου και τη μετατόπιση του Βραζιλιάνου, το ματς ήρθε τούμπα.
Στο 78’ ο Στέρλινγκ έτρεξε στα αριστερά, ο Ντε Μπρόινε πάτησε περιοχή και ανάμεσα σε πέντε αντιπάλους έστριψε το σώμα του κι έβγαλε μια "τυφλή" σέντρα που μόνο αυτός, ο καλύτερος επιτελικός μέσος στον κόσμο, μπορούσε να βγάλει. Ο Ζεσούς εκτέλεσε με το κεφάλι ως κανονικός φορ πια, την ώρα που ο Ράμος έκανε τον Γουϊλιαμ Νταφόε στην αφίσα του Πλατούν.
Το πόδι ήταν πλέον στο γκάζι, η Ρεάλ δεν ήξερε τι να κάνει, ο Ζεζούς πήρε κι άλλη κεφαλιά λίγα δευτερόλεπτα(!) αργότερα μετά το 1-1, η μπάλα έφυγε άουτ. Στο 82’ ο Στέρλινγκ πήρε το πέναλτι από τον Καρβαχάλ, ο Ντε Μπρόινε είχε πλέον γκολ και ασίστ για πρώτη φορά σε παιχνίδι Champions League. Κερασάκι, ο Ζεσούς να αδειάζει τον Βαράν και να κερδίζει την κόκκινη από τον Ράμος.
H ΣΙΤΙ ΦΩΝΑΞΕ "ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ"
Η Σίτι νίκησε τη Ρεάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της και το έκανε με ανατροπή, μέσα στο Μπερναμπέου. Σε μια εποχή που ο σύλλογος βρίσκεται (όχι άδικα) στο επίκεντρο σκανδάλου και έχει μπροστά του το φάσμα διετούς αποκλεισμού από την Ευρώπη, η ομάδα του Γκουαρδιόλα έστρεψε πάλι τα μάτια του ποδοσφαιρικού πλανήτη εκεί που πρέπει: στο χορτάρι και σε όσα συμβαίνουν μέσα στις τέσσερις γραμμές.
Με full Guardiola, με τακτικές "τρέλες" που στην πραγματικότητα έχουν 100% ποδοσφαιρική λογική, η Σίτι για πρώτη φορά σε όλα αυτά τα χρόνια φώναξε "είμαι εδώ και εκτός από ταλέντο έχω πια και χαρακτήρα". Προπονητή που παίρνει τολμηρές αποφάσεις, παίκτες που τις υπηρετούν και σύνολο που μετά από τόσα χρόνια έχει σφυρηλατηθεί και δεν μασάει από αναποδιές.
ΩΘΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ
Εννοείται πως το ζευγάρι δεν έχει κριθεί, υπάρχει ακόμα η ρεβάνς. Όμως η Σίτι είναι μπροστά σε μια απίστευτα σημαντική πρόκριση, που μπορεί να της δώσει την ώθηση για να πάει επιτέλους μέχρι το τέλος. Ειδικά αν υπολογίσει κανείς πως είδαμε τον Γκουαρδιόλα αρκετά διατεθειμένο να αντιμετωπίσει με υπομονή και σύνεση αυτά τα ματς.
Με τις ιδέες του, αλλά χωρίς το πόδι στο γκάζι, χωρίς την "ψύχωση" με την ταυτότητα του "πρέπει να παίζουμε ως ανώτεροι σε όλα τα ματς, σε όλες τις έδρες, σε όλα τα διαστήματα των αγώνων". Μια τέτοια Σίτι, είναι λόγος να τρομάζουν οι υπόλοιποι.
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: