ΟΚ, ας το πούμε καθαρά από την αρχή: έντεκα αναπληρωματικοί μαζί δεν είναι λογικό, ούτε ποδοσφαιρικό. Έχει νόημα μόνο στο Football Manager, που παίζεις Πέμπτη Europa και την Κυριακή το μεγάλο ντέρμπι με κίνδυνο να απολυθείς.

Έντεκα αναπληρωματικοί μαζί δεν είναι ποδόσφαιρο, δεν είναι ομάδα. Είναι σαν να βάζεις 10-15 μουσικούς να παίξουν μαζί και να προσποιείσαι πως πρόκειται για κανονική ορχήστρα.

Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παιχνίδι αναπληρωματικών τον Σεπτέμβριο, που σημαίνει πως οι περισσότεροι κλωτσάνε για πρώτη φορά μπάλα σε επίσημο παιχνίδι. Πόσο μάλλον όταν πέντε παίκτες (Σα, Μασούρας, Γκιλιέρμε, Ναουέλ και Μάνος) κάνουν επίσημο ντεμπούτο με τη φανέλα της νέας τους ομάδας, ένας άλλος (Κούτρης) παίζει ξανά μετά από πέντε μήνες κι ένας ακόμη (Ανδρούτσος) επιστρέφει από καραντίνα.

"ΟΜΑΔΑ" ΚΑΙ "ΚΥΠΕΛΛΟ"

Τα εισαγωγικά στο “ομάδα” είναι 100% απαραίτητα, για όλα τα παραπάνω. Και ίσως θα έπρεπε να βάζουμε εισαγωγικά και στο “Κύπελλο” απ’τη στιγμή που διεξάγεται σε ομίλους. Κύπελλο με παιχνίδια ομίλων, σαν να λέμε αντιηλιακό για το σκοτάδι. Τόσο αταίριαστο, τόσο παράλογο στα όρια του εξωφρενικού.

Και κάτι τόσο παράλογο είναι το τέλειο πεδίο για κάτι “μη κανονικό”, όπως μια 11άδα αναπληρωματικών, παροπλισμένων, ανέτοιμων, νεοφερμένων, κτλ. Αναμφίβολα ο Μαρτίνς το ήξερε. Και σίγουρα αποφάσισε να το κάνει γιατί δεν είχε άλλη επιλογή: οι παίκτες χρειάζονται ματς “έστω κι έτσι”, οι συζητήσεις για αλλαγές στους βασικούς πληθαίνουν.

Ο ίδιος υπολόγιζε να τους βάλει μετά τη διακοπή του Οκτωβρίου κι απ’την προηγούμενη εβδομάδα νιώθει πως για κάποιους η ώρα θα (πρέπει να;) έρθει νωρίτερα.

ΣΟΛΙΣΤΑΣ ΣΕ ΞΕΚΟΥΡΔΙΣΤΗ ΜΠΑΝΤΑ

Ο,τι είδαμε, θα πρέπει να κριθεί υπό αυτό το πρίσμα. Και σίγουρα αυτός που προσέξαμε όλοι περισσότερο ήταν ο σολίστας αυτής της ξεκούρδιστης μπάντας. Ο Τουρέ ήταν αυτός που είχε πάνω του όλα τα βλέμματα από το πρώτο μέχρι το 58ο λεπτό της παρουσίας του.

Συνθήκες, οι χειρότερες: ποιος σολίστας ψήνεται να βρίσκεται ξαφνικά να παίζει με τους μουσικούς δεύτερης κλάσης, που δεν έχουν καν πρόβες μεταξύ τους; Δεν ήρθε γι’αυτούς ξανά στον Πειραιά, δεν ήρθε για αγώνες χωρίς την παραμικρή σημασία, για αντιπάλους που κι αυτοί δεν καίγονται.

"ΤΙΚΑΡΕ" ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

Όμως, είναι επαγγελματίας και έμπειρος. Το ήξερε πριν καν υπογράψει την επιστροφή του στον Ολυμπιακό πως αυτός θα είναι ο δρόμος. Έτοιμος δεν είναι, δουλειά θέλει, στο πρόγραμμα είναι και ένα τέτοιο ματς. Σημασία καμιά, αλλά χρησιμότητα μεγάλη.

Κι έτσι το είδε ο Ιβοριανός. Σαν κάτι απαραίτητο. Παρά την “ξεκούρδιστη ορχήστρα” γύρω του, ο Τουρέ σόλαρε και είδε την εμφάνιση 100% επαγγελματικά. Και την μπάλα πήρε και την κυνήγησε. Και πάσαρε στον χώρο και έτρεξε να πάρει μπάλες.

Το βασικό που περίμενε κανείς να δει στην πρώτη της επιστροφής του Τουρέ θα ήταν η διάθεση κι αυτό το κουτί το “τίκαρε” ο Ιβοριανός πολύ νωρίς. Τα άλλα τα ξέρουμε, και τι παίκτης είναι και σε τι κατάσταση βρίσκεται και τι χρειάζεται γύρω του.

ΒΑΡΥΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΣ

Ήρθαν στην εκπομπή email που έλεγαν πόσο βαρύς κι αργός είναι. Τέτοιος είναι εδώ και χρόνια.

Ράθυμη εικόνα χωρίς την μπάλα έδειχνε και στα 25, θα ελαφρύνει στα 35; Το ξέραμε, σε παιχνίδια με ένταση ο Ολυμπιακός χωρίς την μπάλα θα παίζει με δέκα. Το θέμα είναι τα παιχνίδια μισού γηπέδου, εκεί που ο Τουρέ θα πάρει την μπαγκέτα έξω απ’την περιοχή και γύρω του θα χρειάζεται δύο πράγματα: ταχύτητα και ομαδική λειτουργία, συγχρονισμένες κινήσεις.

ΣΕ ΤΡΕΧΕΙ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΡΕΧΕΙΣ

Το πρώτο το είχε χθες: Ανδρούτσος, Γκιγιέρμε, Ναουέλ, Μάνος, κτλ, προσπαθούσαν να παίξουν γρήγορα, να καλύψουν χωρούς γύρω απ’τον Τουρέ και να κινηθούν προς την περιοχή χωρίς την μπάλα. Τους έλειπε η ομοιογένεια, το δουλεμένο, ο αγωνιστικός ρυθμός, σε κάποιες περιπτώσεις και η ποιότητα που έχουν οι πρωτοκλασάτοι συμπαίκτες τους.

Δεν τους ήξερε καλά ο Τουρέ, αλλά σε κάποιες φάσεις δεν τον ήξεραν κι αυτοί: στα πόδια θέλει την μπάλα, όχι στον χώρο. Στα πόδια, όπως την ήθελε κι ο Ριβάλντο, για να παίξει τους άλλους στον χώρο. Δεν τον τρέχεις, σε τρέχει, για να φτιάξει κάτι για σένα.

ΟΙ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Αυτά που περιμέναμε τα είδαμε και τώρα μένει ο χρόνος να τον φέρει να παίζει σε “κανονικά” παιχνίδια και τον Μαρτίνς να διαχειριστεί τον πονοκέφαλο. Ο Πορτογάλος δήλωσε χθες πως ήδη προβληματίζεται για την Κυριακή και τον ΠΑΟΚ. Σισέ, Γκιγιέρμε, Νάτχο; Οι θέσεις πίσω απ’την τριάδα των μεσοεπιθετικών και το κέντρο της άμυνας έχουν συγκεντρώσει όλη την κουβέντα μέχρι τώρα και δικαίως.

Ο Τουρέ δεν μπαίνει ακόμα. Όταν μπει, η εξίσωση δεν θα είναι απλή: στην ίδια θέση ο Νάτχο, στα ίδια "καθήκοντα" ο Φορτούνης. Οι ερυθρόλευκοι έχουν θέματα στο αμυντικό transition, κάτι που φάνηκε στη Νέα Σμύρνη, εκεί που ο αγώνας έγινε "πινγκ-πονγκ", με την μπάλα να πηγαίνει πιο γρήγορα προς την εστία του Ολυμπιακού παρά σ'αυτήν του Πανιωνίου.

Εκεί χρειάζεται επειγόντως βελτίωση, όπως χρειάζεται μεγαλύτερη επιθετικότητα στη συμπεριφορά της αμυντικής γραμμής και όχι πίσω βήματα.