Δικαιοσύνη στο ΟΑΚΑ
Ο Θοδωρής Κουνάδης γράφει για το "5 στα 5" του Αστέρα με το διπλό μέσα στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ, το οποίο απέδωσε ένα είδος ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης στους Αρκάδες για τους κόπους τους το τελευταίο διάστημα.
Το ποδόσφαιρο σε βάθος χρόνου θα βρει τον τρόπο να απομείνει δικαιοσύνη. Κάτι θα σκαρφιστεί και στο τέλος της ημέρας θα πάρεις αυτό που αξίζεις. Κάτι που συνέβη και χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο στο 89ο λεπτό. Ο Αστέρας ολοκλήρωσε δύο μαγικές εβδομάδες με 5 νίκες στα 5 παιχνίδια που έδωσε (Γιάννινα, Καλλονή, ΠΑΟΚ, ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ) γιατί πολύ απλά το άξιζε.
Απέναντι στην ΑΕΚ, ο Αστέρας δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή του. Δεν θα μπορούσε άλλωστε καθώς τα συνεχή παιχνίδια είχαν φέρει την ομάδα στο... κόκκινο. Αλλά έκανε τη δουλειά γιατί είχε πλάνο στο χορτάρι του Ολυμπιακού Σταδίου. Είχε σχέδιο, όπως σε κάθε παιχνίδι, αλλά και μία καλοδουλεμένη ομάδα με παίκτες που ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται στο γήπεδο.
Στο πρώτο μισάωρο παρουσιάστηκε συμπαγής και κράτησε μακριά από την εστία του την ΑΕΚ. Σιγά σιγά όμως τα σημάδια της κούρασης έκαναν την εμφάνισή τους και οι γηπεδούχοι έβρισκαν τον τρόπο για να φτάνουν πιο συχνά στην εστία του Αστέρα. Ο Μπαντής όμως ήταν σταθερός, κράτησε το μηδέν για να ακολουθήσει η μεγάλη ευκαιρία του Παπαδόπουλου και η αποβολή-δώρο του Βάργκας.
Παρά το αριθμητικό μειονέκτημά της, η ΑΕΚ μπήκε πιο δυνατά στην επανάληψη. Πίεσε για ένα 20λεπτο αλλά ο Μπαντής ήταν και πάλι σταθερός. Και μετά το 65' ήρθε η στιγμή να αλλάξει το τσιπάκι ο Αστέρας. Μαζεμένες αλλαγές από τον Βεργέτη για να μπουν φρέσκα πόδια στη θέση παικτών που δεν είχαν ανάσες και σύνθημα επίθεσης για να εκμεταλλευθούν την κούραση της απέναντι πλευράς που είχε ένα ποδοσφαιριστή λιγότερο.
Και παρά την εφεύρεση του Κουκουλάκη να ακυρώσει ένα κανονικό γκολ του Δημήτρη Παπαδόπουλου στο 74', η ψυχολογία της ομάδας δεν έπεσε. Η κιτρινομπλέ πίεση συνεχίστηκε και ήρθε η ποδοσφαιρική δικαίωση λίγο πριν το φινάλε του αγώνα για το 5Χ5. Μία ομαδική δικαίωση για τον Αστέρα ως σύνολο αλλά και επί μέρους ατομικές.
Δικαίωση για τον Μπαντή που ξεκίνησε τη χρονιά ως τρίτος τερματοφύλακας και παρά τη γκάφα του στα Γιάννενα, έδειξε χαρακτήρα τόσο στη συνέχεια εκείνου του αγώνα, όσο και στα επόμενα παιχνίδια. Δικαίωση για το Ζησόπουλο που μετά από σκόρπια λεπτά συμμετοχής και σε θέσεις που δεν μπορεί (δεξί μπακ), πήρε θέση δίπλα στον Σανκαρέ και έχει βοηθήσει τα μέγιστα στο "μηδέν" στην άμυνα στα τρία από τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια.
Δικαίωση για τον Παντελιάδη που έμεινε εκτός στα πρώτα 9 παιχνίδια αλλά δεν πτοήθηκε και άρπαξε την ευκαιρία μόλις μπήκε στην 11άδα. Δικαίωση για τον Κουρμπέλη που ταλαιπωρήθηκε πολύ από τραυματισμούς αλλά πλέον είναι βασικός και αναντικατάστατος. Δικαίωση για τον Παπαδόπουλο που δεν τον πήραν από κάτω ούτε οι μεγάλες ευκαιρίες με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, ούτε το ακυρωθέν γκολ στο 74'. Ήταν εκεί που έπρεπε στο 89' για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα.
Δικαίωση αν θέλετε ακόμα και για τον Φούντα. Μπήκε στο τέλος αλλαγή και αποδοκιμάστηκε από τους οπαδούς της ΑΕΚ γιατί πριν δύο χρόνια προτίμησε την ξενιτιά αντί για τη Γ' Εθνική. Λίγο αργότερα όμως είχε μεγάλη συμβολή στο γκολ του Αστέρα. Πείτε το αντί για δικαίωση, γλυκιά εκδίκηση.
Σίγουρα όμως δικαίωση για τον Στάικο Βεργέτη, τον μακροβιότερο τεχνικό ομάδας Σούπερ Λιγκ. Το αρχικό 2/10 δεν του κλόνισε την εμπιστοσύνη του στους παίκτες. Συνέχισε την καθημερινή δουλειά, διόρθωσε και τα δικά του λάθη, ρίσκαρε (όπως στο ημίχρονο με τον ΠΑΟΚ) και είδε το ποδόσφαιρο να τον ανταμείβει με ένα 5Χ5.
Τώρα ο Αστέρας έχει μπροστά του μία διακοπή-βάλσαμο για να... ανασάνει και να ετοιμαστεί για το επόμενο διάστημα σερί αγώνων που μεταξύ άλλων έχει τον "τελικό" στην Πράγα, τις επισκέψεις σε Καραϊσκάκης και Λεωφόρο αλλά και τη Σάλκε στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Επειδή όμως όλα στην Τρίπολη γίνονται βήμα-βήμα, ο επόμενος στόχος είναι το επόμενο παιχνίδι. Νίκη με Ατρόμητο και στο -12 ένας αντίπαλος που πριν την έναρξη της λίγκας ήταν ο βασικότερος για τη μάχη της πεντάδας.