Don't show me the money

Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ήρωες. Από ιστορίες που θα σε κάνουν να ξεφύγεις λίγο από την μιζέρια της ενδελεχούς ανάλυσης για το ποιος ευνοήθηκε από ένα ανάποδο πλάγιο ή από επιθέσεις ομάδων σε άλλες μέσω ανακοινώσεων, κύκλων, τετράγωνων και τρίγωνων. Και η ιστορία του Ντουντού Σεαρένσε που γράφεται εδώ και λίγες ημέρες, είναι από αυτές που σε κάνουν να πανηγυρίσεις αυθόρμητα μαζί του όταν στέλνει την μπάλα με δύναμη στα δίχτυα, ανεξάρτητα από τις συλλογικές σου προτιμήσεις.

Η πρόταση της Ατλέτικο Μινέιρο που έφτασε εκείνο τον καιρό στα γραφεία του Ολυμπιακού, ανακούφισε τόσο τους ερυθρόλευκους που απαλλάχθηκαν από ένα βαρύ συμβόλαιο, όσο και τον ίδιο τον παίκτη που δεν μπορούσε να συνεχίσει να αγωνίζεται σ' ένα περιβάλλον που ήταν ανεπιθύμητος. Η επιστροφή του όμως στην πατρίδα, δεν σήμανε την ποδοσφαιρική του αναγέννηση. Ξεκίνησε μεν δυναμικά μέχρι το τέλος της σεζόν, αλλά οι πτήσεις του στην επόμενη κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα. Ακολούθησε η Γκόιας και η Β' Βραζιλίας. Ωστόσο η άνοδος της νέας του ομάδας στην μεγάλη κατηγορία, δεν συνδυάστηκε με μια αντίστοιχη δικιά του πορεία.

Κάπως έτσι, ο παίκτης που το 2009 είχε αξία στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο στα 8.500.000 ευρώ σύμφωνα με το transfermarkt, βρέθηκε πέρσι τον Μάρτη να κοστίζει 250.000 ευρώ!

Και την ώρα που και η Γκόιας έπαψε να τον υπολογίζει στο ρόστερ της, έρχεται η είδηση: Ο Ντουντού στον ΟΦΗ μέχρι το καλοκαίρι. Έκπληξη. Και απορία. Ποιο το κίνητρό του να επιστρέψει στα μέρη μας, έχοντας μια καριέρα που φλερτάρει με το τέλος της; Οι "πάνσοφοι" του ελληνικού διαδικτύου έχουν έτοιμη την απάντηση: Για αρπαχτή. Με την λογική(;) ότι ήρθε για 40.000 ευρώ, θα παίξει καμιά 10αριά ματς. Άρα; 4.000 ευρώ για κάθε συμμετοχή. Όχι άσχημα για μια ωραία αρπαχτή στην πανέμορφη Κρήτη. Και αμέτρητα τα ειρωνικά σχόλια για παλαίμαχο, συνταξιούχο, ένσημα και λοιπά. Κόλλησαν δίπλα και την (τελείως άσχετη) περίπτωση Γκαλέτι και τα επιχειρήματά τους έγιναν στα μάτια τους ατράνταχτα.

Και έρχομαι και "ρίχνω" μια ματιά στον λογαριασμό της τραπέζης του Βραζιλιάνου. Πέρασε από την ΤΣΣΚΑ για 3,5 χρόνια, εκεί που δεν φημίζονται για τα χαμηλά τους συμβόλαια. Ήρθε στη συνέχεια στον Ολυμπιακό και έφτασε να παίρνει κοντά στα 2.200.000 ευρώ το χρόνο. Αν κάνετε τις προσθέσεις θα ζαλιστείτε. Ο τραπεζικός λογαριασμός του Ντουντού είναι εξαιρετικά απίθανο να έχει ανάγκη από 40 χιλιάρικα. Προφανώς ο Βραζιλιάνος έψαχνε ένα λιμάνι για να μπορεί και πάλι να αποπλεύσει προς μια διαδρομή αποδείξεων. Αποδείξεων ότι είναι εδώ. Ότι δεν ξόφλησε. Ότι μπορεί να θυμίσει τον παίκτη για τον οποίον ο Σωκράτης Κόκκαλης ξόδεψε 6.000.000 ευρώ για να τον φέρει στον Ολυμπιακό.

Στον ΟΦΗ δεν περίσσευαν αυτά τα 40.000 ευρώ. Μέσα σε 7 ημέρες όμως έγινε η απόσβεσή τους. Δύο γκολ-νίκες στο πρωτάθλημα, 6 κερδισμένοι βαθμοί, στο +11 από τα μπαράζ. Και άλλο ένα γκολ επισφράγιση της πρόκρισης στα ημιτελικά του κυπέλλου. Αυτός που πήρε την απόφαση στην ομάδα για να έρθει ο Ντουντού, έχει κάθε δικαίωμα να χαμογελά.

Όπως μπορεί να χαμογελά και ο Ντουντού ο οποίος δεν είπε στον μάνατζέρ του ''show me the money'' για να έρθει στον ΟΦΗ. Ήθελα απλά να αποδείξει ότι στα 30 του παραμένει ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει την διαφορά.

Όπως χαμογελώ και εγώ. Γιατί απολαμβάνω όταν ο κάθε φωτεινός παντογνώστης, που παίρνει ένα πληκτρολόγιο για να πετάξει την εξυπνάδα του ή την κακία του, παίρνει στο τέλος και την απάντηση που του αξίζει.

Dudu Cearense bem-vindo de volta!

Τα γκολ του Ντουντού με την φανέλα του ΟΦΗ μπορείτε να τα βρείτε εδώ. Εμένα στο @thkoun