Ο δρόμος του Αστέρα προς την καταξίωση
Λίγες ώρες πριν την μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του Αστέρα Τρίπολης, την παρουσία του στον τελικό κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ο Θοδωρής Κουνάδης γράφει για την εκπληκτική πορεία μιας ομάδας που μόνο ως πυροτέχνημα δεν αποδείχθηκε ότι είναι. Πώς δύο επιστήθιοι φίλοι, ο Δημήτρης Μπάκος και ο Γιάννης Καϋμενάκης, οδήγησαν ένα σύλλογο από το... τίποτα σε παράδειγμα προς μίμηση!
Ο Αστέρας Τρίπολης ιδρύθηκε το 1931 αλλά ο αστικός μύθος θέλει ένα φιλικό με τον Παναρκαδικό μετά από 71 χρόνια να αλλάζει τον ρου της ιστορίας του. Ο Γιάννης Καϋμενάκης, με καταγωγή από το νησάκι Κάλαμος Λευκάδας, παρακολουθεί το παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες και αποχωρεί από το γήπεδο αποφασισμένος να συμπλεύσει με τον επιστήθιο Αρκά φίλο του, Δημήτρης Μπάκο, στα νέα του σχέδια.
Ακολουθεί ένα ραντεβού των δύο εφοπλιστών με τους παράγοντες του συλλόγου όπου ακούγεται η θρυλική ατάκα ενός "άρρωστου" Αστεριανού, του Γιάννη Ραμόγιαννη, ο οποίος μόλις τους ακούει να λένε ότι σε λίγα χρόνια η ομάδα θα είναι στην Α' Εθνική, απαντά: " Πάμε να φύγουμε, αυτοί είναι μπανταβοί"! Η διοίκηση τελικά δίνει τα κλειδιά στους Μπάκο-Καϋμενάκη και το νερό μπαίνει στο αυλάκι, έχοντας φτάσει (προς το παρών) μέχρι την Ευρώπη και τον τελικό κυπέλλου.
Ουδείς μπορούσε να φανταστεί την πορεία που θα ακολουθούσε ο Αστέρας όταν τον ανέλαβαν οι δύο επιχειρηματίες. Μέχρι τότε η ομάδα μετρούσε ελάχιστες συμμετοχές στις εθνικές κατηγορίες, χαμένες κάπου στο χρόνο.
Τη σεζόν 1961-1962 η αρκαδική ομάδα αγωνίστηκε ως ιδρυτικό μέλος στο πρώτο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Έπαιξε εκεί και την επόμενη χρονιά για να εξαφανιστεί στη συνέχεια από το χάρτη τον Εθνικών Κατηγοριών. Οι ζυμώσεις στο σύλλογο μέσα από μια σειρά συγχωνεύσεων ήταν συνεχείς έως και το 1978 όπου αναγνωρίζεται από την υπ’ αριθμ. 368 απόφαση του Πρωτοδικείου Τριπόλεως η ομάδα που γνωρίζουμε σήμερα.
Σημεία ζωής στη νεότερή του ιστορία έδωσε στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν και έπαιξε για τρεις σερί σεζόν στην Δ' Εθνική. Ξαναχάθηκε στα τοπικά πρωταθλήματα της Αρκαδίας για να έρθουν δύο φιλαράκια και να τον τοποθετήσουν στην ποδοσφαιρική μας καθημερινή πραγματικότητα.
Με τους Μπάκο-Καϋμενάκη στο πηδάλιο, το καράβι "κατάπιε" τις κατηγορίες σαν κύματα. Πρωταθλητής ο Αστέρας στη Δ' Εθνική το 2005, το ίδιο στη Γ' το 2006 όπως και στη Β' το 2007. Και το όνειρο της Α' Εθνικής έγινε πραγματικότητα!
Ήρθαν για να μείνουν. Και έμειναν.
Ο Αστέρας Τρίπολης δεν είναι η μόνη ομάδα που ανέβηκε τρένο από τα τοπικά πρωταθλήματα στα μεγάλα σαλόνια. Είναι όμως από τις ελάχιστες εξαιρέσεις η οποία δεν αποδείχθηκε πυροτέχνημα.
''Δεν πρέπει να χτίσουμε τα όνειρά μας στην άμμο. Θέλουμε πάνω από όλα να δημιουργήσουμε υποδομές, γήπεδο και εγκαταστάσεις", δήλωνε το 2008 ο Δημήτρης Μπάκος μετά το τέλος μιας ονειρεμένης πρώτης σεζόν για τον Αστέρα στην Σούπερ Λίγκα.
Οι "κιτρινομπλέ" τερμάτισαν στην 7η θέση νικώντας στην έδρα τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ! Τον ''δικέφαλο'' του βορρά τον νίκησαν μάλιστα και στην Τούμπα, ενώ έμειναν ''όρθιοι'' και στο ''Καραϊσκάκης".
"Στόχος μας ήταν να βελτιώσουμε τις γηπεδικές εγκαταστάσεις και να ανέβουμε όσο δυνατό γρηγορότερα τις κατηγορίες. Μετά από πέντε χρόνια ανέβηκε η ομάδα στην Α’ Εθνική. Μας αρέσουν τα δύσκολα. Ο Αστέρας θα προχωρήσει τα επόμενα χρόνια", διαβεβαίωνε την ίδια εποχή ο Γιάννης Καϋμενάκης.
Δρόμος στρωμένος... χωρίς ροδοπέταλα
Σήμερα ο Αστέρας ζει κάτι παραπάνω από ένα όνειρο. Για να τον φτάσουν όμως εδώ οι ιδιοκτήτες του, αντιμετώπισαν πολλές φουρτούνες. Παρόλο την φοβερή πρώτη χρονιά στην Α', η τοπική κοινωνία ήταν απρόθυμη να σταθεί δίπλα στην ομάδα. Ο κόσμος και οι φορείς της πόλης την αντιμετώπιζαν σαν κάτι ξένο με την Τρίπολη.
Η επόμενη σεζόν έφερε τον Αστέρα μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου όπου και "έβγαλε" το λάδι στον Ολυμπιακό. Στο πρωτάθλημα η παραμονή ήρθε σχετικά εύκολα, το 2009-2010 όμως εξασφαλίστηκε η σωτηρία στο φινάλε μέσα σε κλίμα γκρίνιας και δυσπιστίας.
Χαρακτηριστική ήταν τον Μάιο του 2010 η κατάθεση ψυχής του Γιάννη Καϋμενάκη στο arcadia-sports.gr:
"Γιατί να μείνω; Για να μας βρίζουν και να μας κατηγορούν ότι «πουλάμε» παιχνίδια; Γιατί; Επειδή μας νίκησε ο Ολυμπιακός; Μήπως χάσαμε από καμία ομάδα της Γ εθνικής και δεν το κατάλαβα; Ο Ολυμπιακός δε νίκησε 2 φορές τον Παναθηναϊκό; Δεν τον κερδίσαμε τα προηγούμενα χρόνια;
Εγώ ήρθα στην Τρίπολη επειδή ο Δημήτρης (σ.σ. Μπάκος) είναι Αρκάς και μου το ζήτησε.Ο Δημήτρης είναι αδερφός μου! Τον ξέρω 30 χρόνια και τον αγαπάω όσο ελάχιστους ανθρώπους. Αν αύριο το πρωί μου ζητήσει 10.000.000 ευρώ για να βάλει στον Αστέρα, θα του πω να το κάνει. Ό,τι μου ζητήσει!
Νομίζουν ότι έπαψα να στηρίζω τον Αστέρα.Ότι δε με ενδιαφέρει. Λάθος κάνουν. Ξέρεις τι κάνω τώρα; Βλέπω dvd με υποψήφιους ποδοσφαιριστές για τον Αστέρα. Κάθε βράδυ το κάνω! Από τις 12 ως τις 4 τα ξημερώματα, παρακολουθώ 2 αγώνες τη βραδιά!", τόνισε μεταξύ άλλων.
Η απογοήτευση είχε οδηγήσει σε ακραίες σκέψεις όπως τη μεταφορά της έδρας του Αστέρα στην Καλαμάτα ή το Άργος, την συγχώνευση του με άλλη ομάδα, ακόμα και να τον παρατήσουν. Τα πράγματα έφτασαν σε οριακό σημείο μετά τον αρχικό υποβιβασμό του Αστέρα τη σεζόν 2010-2011.
Τελικά οι Αρκάδες παραμένουν στην κατηγορία μετά την μη αδειοδότηση του Ηρακλή και οι δύο εφοπλιστές αρπάζουν την ευκαιρία από τα μαλλιά.
Όραμα για τον... Asteras Tripolis
Μπάκος-Καϋμενάκης σχεδιάζουν την... επανεκκίνηση του Αστέρα με ευρωπαϊκό όραμα, μεταξύ Ντουμπάι, όπου βρίσκονται οι επιχειρήσεις τους και διαμένουν μόνιμα, και της φάρμας τους στους Κολλίνες Αρκαδίας, την ιδιαίτερη πατρίδα του πρώτου.
Σωστές επιλογές, τόσο στο τεχνικό επιτελείο και όσο και στις μεταγραφικές κινήσεις, με προτίμηση την Ισπανία και την Λατινική Αμερική, και ο Αστέρας τερματίζει 6ος στο περσινό πρωτάθλημα και φτάνει μια ανάσα πριν τον τελικό κυπέλλου. Η αδυναμία της ΑΕΚ να εξασφαλίσει άδεια για να παίξει στη Ευρώπη, οδηγεί τους "κιτρινομπλέ" για πρώτη φορά εκτός συνόρων όπου άγγιξαν την είσοδο στα πλέι-οφ του Europa League.
Φέτος το ταξίδι οδηγεί ακόμα παραπέρα. Ο Αστέρας σχεδόν σε όλο το πρωτάθλημα είναι 2ος για να τερματίσει τελικά πίσω από τον ΠΑΟΚ καθώς στις τελευταίες αγωνιστικές έριξε το βάρος στον μεγάλο στόχο: Τον τελικό κυπέλλου. Τον οποίο και πέτυχε στον ιστορικό ημιτελικό της 27ης Απριλίου.
Έχοντας εξασφαλίσει τη δεύτερη σερί του συμμετοχή στην Ευρώπη, διεκδικεί απόψε το πρώτο κύπελλο της ιστορίας του απέναντι στον Ολυμπιακό για να μπει στη συνέχεια στα πλέι-οφ με στόχο την έξοδο στα προκριματικά του Champions League.
O κόσμος ζεσταίνεται και... εκπαιδεύεται
Το κέρδος όμως του Αστέρα και των ιδιοκτητών του είναι η μεταστροφή του κλίματος του κόσμου. Η ατμόσφαιρα στο κατάμεστο "Θεόδωρος Κολοκτρώνης" στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ ήταν ενδεικτική. Οι περίπου 10.000 φίλαθλοι που αναμένεται να βρεθούν στο ΟΑΚΑ με κιτρινομπλέ κασκόλ είναι η συνέχεια.
Το ακόμα πιο ελπιδοφόρο είναι η στάση του κόσμου μέσα στο γήπεδο. Μπορεί το 7.500 θέσεων γήπεδο να μην είναι ''καμίνι'' και οι φιλοξενούμενοι οπαδοί των μεγάλων ομάδων να κερδίζουν πάντα την μάχη της εξέδρας, ωστόσο οι φίλαθλοι του Αστέρα δεν έχουν δείξει δείγματα των κακών συνηθειών των οργανωμένων. Μοιάζουν σαν να... εκπαιδεύονται και αυτοί σε μια άλλη αντιμετώπιση του αθλήματος. Να βελτιώνονται και να προχωράνε μαζί με τον σύλλογο.
Εικόνες που αμαυρώνουν το ποδόσφαιρο και τις βλέπουμε συχνά σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, μοιάζουν ξένες σε αυτό το γήπεδο.
Παράδειγμα μέσα στην κρίση
Ο κόσμος είναι αυτός που θα δώσει το... καύσιμο-κίνητρο για μια ακόμα καλύτερη συνέχεια στους Μπάκο και Καϋμενάκη. Σε δύο ανθρώπους που ήρθαν στον Αστέρα και το ελληνικό ποδόσφαιρο για να δώσουν και όχι να πάρουν. Γιατί αγαπούν την Αρκαδία και την Ελλάδα και όχι την δημοσιότητα.
Και το πιο σημαντικό (ειδικά στις μέρες μας) είναι η οικονομική συνέπεια της ομάδας που χαρακτηρίζεται ως απαράμιλλη. Η χρηματοδότηση της ΠΑΕ συνεχίζεται απρόσκοπτα παρά την οικονομική κρίση καθώς οι ιδιοκτήτες παρουσιάζονται απολύτως συνεπείς στις υποχρεώσεις τους τόσο προς το Ελληνικό Δημόσιο, όσο και στο προσωπικό της εταιρείας. Ο φάκελος αδειοδότησης, μια πονεμένη ιστορία για τις περισσότερες ομάδες, φτάνει από τους πρώτους και πλήρης στα γραφεία της διοργανώτριας αρχής.
Όλα τα παραπάνω με τους δύο εφοπλιστές να είναι ουσιαστικά "άφαντοι" από τα ελληνικά ΜΜΕ. Την ώρα που οι περισσότεροι παράγοντες του ποδοσφαίρου επιδιώκουν την προβολή, αυτοί είναι αφοσιωμένοι στα αγαπημένα τους πρόσωπα και στις δουλειές τους. Ντύνονται απλά, συμπεριφέρονται... φυσιολογικά και ανθρώπινα, χωρίς ποτέ να έχουν προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα. Θα τους δείτε να οδηγούν μόνοι τους τα τζιπ στους... ατέλειωτους χωματόδρομους της φάρμας τους στους Κολλίνες Αρκαδίας. Τον παράδεισό τους όταν έρχονται στην Ελλάδα.
Έχοντας δημιουργήσει έναν σύλλογο που αποπνέει υγεία, συνεχίζουν συνοδοιπόροι στο όραμά τους όπως το εκμυστηρεύτηκε το 2008 ο Δημήτρης Μπάκος: "Με τις οδικές συνδέσεις φιλοδοξούμε η Τρίπολη να γίνει το κέντρο της Πελοποννήσου ποδοσφαιρικά και πολιτιστικά Δεν θα φύγουμε από την Τρίπολη. Εδώ είναι η πατρίδα μας, οι οικογένειες μας, οι φίλοι μας".
Και συνεχίζοντας συμπλήρωσε πως αν ποτέ φύγει από τον Αστέρα θα είναι για να αποσυρθεί στη φάρμα τους στους Κολλίνες...