Παίκτες πουλημένοι η "Τότεναμ" δεν πεθαίνει

Ο Πετεινιακός, ομάδα της Super League, ξεκινάει το πρωτάθλημα με όνειρα και φιλοδοξίες. Η διοίκηση έχει ανεβάσει τον πήχη ξοδεύοντας το καλοκαίρι κοντά στα 100.000.000 ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας. Οι φίλαθλοι ανυπομονούν να ξεκινήσει η σεζόν. Κάποιο τολμούν να φανταστούν και την κατάκτηση της κορυφής, κάτι που έχει να συμβεί από το 1961. Είπαμε. Ο πήχης ανέβηκε για τα καλά.

Τέλη Μαρτίου και ο Πετεινιακός παλεύει για την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής του συμμετοχής. Τα σχέδια για έξοδο στο Champions League έχουν εγκαταλειφθεί. Τα όνειρα όσων πίστευαν για κάτι παραπάνω μετατράπηκαν σε εφιάλτη. Τα αποτελέσματα με τις ομάδες που βρίσκονται στην πρώτη τετράδα είναι αμείλικτα.

Ο Πετεινιακός έχει μόλις 1 ισοπαλία και 6 ήττες. Και με τι σκορ... 6-0, 5-0, 5-1, 4-0. Διασυρμοί με όλη τη σημασία της λέξεως. Αντοχές, κουράγια, υπομονές των οπαδών του έχουν εξαντληθεί. Η τελευταία αναμέτρηση με ομάδα της τετράδας, είναι και τελεσίγραφο: Νικήστε επιτέλους!

Η εμφάνιση όμως απέναντι στον Κοκκινιακό είναι τραγική. Από νωρίς πίσω στο σκορ. Και στο 75' ο πίνακας αναγράφει "4-0". Οι οπαδοί δεν αντέχουν τη νέα συντριβή. Τα συνθήματα βροχή: "Εεε, οοο, βγάλτε τις φανέλες και φύγετε από 'δω" αλλά και "Παίκτες πουλημένοι, ο Πετεινιακός δεν πεθαίνει"

Κάποιοι αρχίζουν να σπάνε και να πετάνε καθίσματα. Την εμφάνιση τους κάνουν και καπνογόνα. Στον αγωνιστικό χώρο καταλήγουν και αυτά. Μαζί με δυναμιτάκια. Ο διαιτητής διακόπτει προσωρινά τον αγώνα. Πρώτες συστάσεις. Τα πνεύματα κάπως ηρεμούν. Συνέχεια στην αναμέτρηση. Και νέα έκρηξη. Και νέα διακοπή. Οι ομάδες πάνε στα αποδυτήρια.

Πίσω στο γήπεδο η αστυνομία κάνει την εμφάνισή της. Συμπλοκές. Κάποιοι οπαδοί του Πετεινιακού έχουν αποχωρήσει. Άλλοι βάζουν φωτιά σε καθίσματα. Και φεύγουν και αυτοί.

Πέρασε μία ώρα. Η κερκίδα των φιλοξενούμενων έχει αδειάσει. Έχοντας μια διαφορετική όψη σε σχέση με τον ξεκίνημα του παιχνιδιού. Πιο... κατεστραμμένη. Με αυτό το φόντο οι ομάδες γυρίζουν στον αγωνιστικό χώρο και παίζονται τα τελευταία λεπτά.

Σε κάποια άλλη, μακρινή χώρα, οι οπαδοί της Τότεναμ αντιμετώπισαν τα ίδια δεδομένα. Η αντίδρασή τους; Στο εντελώς διαφορετικό άκρο από αυτά που μόλις διαβάσατε. Προτίμησαν από το μίσος, την οργή, την μιζέρια, να το "ρίξουν" στην τρέλα. Τραγούδια, ευφάνταστα συνθήματα, τρολάρισμα.

Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή. Και ακόμα και αν αυτή η γιορτή αφορά την απέναντι κερκίδα, έχεις τον τρόπο να πάρεις μέρος σε αυτήν με τον δικό σου πρωτότυπο τρόπο. Η' σε τελική ανάλυση, να πονέσεις, να κλάψεις, να στεναχωρηθείς. Μέχρι εκεί.

Γιατί μετά το ποδόσφαιρο καταντά αρρώστια. Σαν αυτή από την οποία πάσχουν οι οπαδοί του Πετεινιακού.