Ξεκαθαρίζω από την αρχή του κειμένου. Ό,τι θα διαβάσετε δεν αφορά την Τούμπα και τον ηλίθιο που έριξε την ναυτική φωτοβολίδα στον αγώνα του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Αφορά κάθε Τούμπα και κάθε ηλίθιο που βάζει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές στα γήπεδα. Γιατί ΑΥΤΟ έγινε ακριβώς χθες το βράδυ. Και είναι να απορείς εξοργισμένος για την αλλαγή κανονισμού.

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του Sport24.gr: "Με ειδικό πιστόλι εκτοξεύτηκε στο 79ο λεπτό η φωτοβολίδα. Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, αλλά επιβεβαιώνουν και και μαρτυρίες ανθρώπων που την είδαν από κοντά, είναι ναυτικού τύπου (με μικρό αλεξίπτωτο) η οποία μετά την προσγείωσή της στον αγωνιστικό χώρο, πήρε φωτιά.Μία τέτοια φωτοβολίδα μπορεί να πιάσει θερμοκρασία μέχρι και 2300 βαθμούς Κελσίου, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς τι ζημιά θα μπορούσε να προκαλέσει αν πετύχαινε κάποιον από όσους κινούνταν εντός ή περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου εκείνη την ώρα".

Υπάρχει μάλιστα ένα ριπλέι πίσω από την εστία του Ανέστη το οποίο δείχνει την ταχύτητα της φωτοβολίδας και όλη της την πορεία της μέχρι να σκάσει στο γήπεδο. Ένα ριπλέι που προσωπικά με "πάγωσε" όταν το είδα.

Ρε πάτε καλά; Συγγνώμη για την έκρηξη, αλλά πάτε καλά; Τι πάει να πει προειδοποίηση και στη δεύτερη ρίψη διακοπή αγώνα; Τι αλλαγή κανονισμού είναι αυτή; Δεν μιλάμε για ένα πλαστικό μπουκάλι νερό. Δεν μιλάμε για οποιαδήποτε αντικείμενο παρά ένα δολοφονικό όργανο εκείνη τη στιγμή. ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ.

Συγγνώμη, αλλά λέμε στον ηλίθιο: "Οκ, δεν σκότωσες κανέναν. Αλλά σου δίνουμε άλλη μία ευκαιρία μήπως πετύχεις κάποιον". Αυτό ακριβώς λέει ο κανονισμός!

Πείτε με υπερβολικό; Οκ. Αλλά μετά μιλήστε και στους ανθρώπους του Χαράλαμπου Μπλιώνα. Πριν πέντε ημέρες συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την ημέρα που μία τέτοια φωτοβολίδα καρφώθηκε στην καρωτίδα του. Ένα 29χρονο παλικάρι ξεψύχησε στις κερκίδες γιατί απλά ήθελε να δει τον αγώνα της Λάρισας με τον ΠΑΟΚ.

Τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι ομάδες με αυτή την αλλαγή που ζήτησαν και έγινε; Να μην τιμωρούνται με το παραμικρό; Όχι φίλοι μου. Αυτό δεν είναι το παραμικρό. Αυτό είναι δολοφονική απόπειρα και μάλιστα τυφλή. Ακόμα και αν οι πιθανότητες να πετύχεις κάποιον είναι ελάχιστες δεν γίνεται να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες. Γιατί αν το ελάχιστο, γίνει πραγματικότητα θα έχουμε ΝΕΚΡΟ.

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Καμία δεύτερη ευκαιρία σε καμία ομάδα και σε κανένα γήπεδο που ρίχνεται ναυτική φωτοβολίδα. Να κόψουν οι ομάδες τον λαιμό τους, μαζί με την αστυνομία, και να ψάξουν με κάθε λεπτομέρεια τους οπαδούς πριν μπουν στην κερκίδα.

Πριν ένα χρόνο στο Σπάρτα Πράγας-Αστέρας Τρίπολης, που έγινε στη σκιά των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι, μου έβγαλαν στον έλεγχο μέχρι και τα παπούτσια. Όχι, δεν μου έπεσε η αξιοπρέπεια επειδή εκείνη την ώρα ήμουν ένας δημοσιογράφος με διαπίστευση για να κάνω τη δουλειά μου. Κατάλαβα πολύ καλά ότι αυτό γίνεται για την ασφάλειά μου.

Ειλικρινά, αναρωτιέμαι αν αυτή η αλλαγή του κανονισμού έχει πέσει στην αντίληψη του κυρίου Κοντονή. Το 2015 είχε κλείσει τα γήπεδα του Αστέρα, της Καλλονής, του Πανθρακικού γιατί σε συμβούλιο της λίγκας, τσακώθηκαν οι εκπρόσωποι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Και έδωσε τη συγκατάθεσή του σε αυτό εδώ, που έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές; Αν όντως δεν το έχει αντιληφθεί, ελπίζω να παρέμβει άμεσα.

Γιατί την ώρα που στο εξωτερικό το πρώτο πράγμα που ενδιαφέρει είναι η ασφάλεια όσων είναι στα γήπεδα, στην Ελλάδα αλλάξαμε τους κανονισμούς για δεύτερες ευκαιρίες. Και ακούσαμε τον Σιδηρόπουλο να λέει στον Δημητριάδη: "Άλλαξε ο κανονισμός, έχε μου εμπιστοσύνη".

Όχι, δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη!