Παθήματα χωρίς μαθήματα

Το παιχνίδι στο ΓΣΠ απέναντι στον ΑΠΟΕΛ ήταν το δέκατο που έδωσε φέτος ο Αστέρας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σε αυτές τις αναμετρήσεις έχει καταφέρει να πάρει το προβάδισμα εφτά φορές. Πόσες από αυτές έχει κερδίσει; Μόλις δύο. Εδώ έρχεται και κολλάει αυτή η σύμπτωση που όταν επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Και στην περίπτωση των κιτρινομπλέ, μετατρέπεται σε πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα.

Βλέπετε, οι ομάδες χτίζουν την αυτοπεποίθησή τους, φτιάχνουν τη ψυχολογία τους κυρίως με νίκες. Και αυτό το 2/10 έχει βαρύνει την ατμόσφαιρα στην Τρίπολη. Πόσο μάλλον όταν βλέπεις τον Αστέρα να παίρνει το προβάδισμα με Καλλονή, Σπάρτα Πράγας, Πλατανιά και Ξάνθη και να έρχεται ισόπαλος με το ίδιο σκορ: 1-1. Στην Κύπρο όμως ούτε το "Χ" πήρε, καθώς ο ΑΠΟΕΛ γύρισε το παιχνίδι και τον έστειλε στον πάτο του ομίλου. Σε μία αναμέτρηση που ξεκίνησε με ιδανικούς οιωνούς...

Ο Αστέρας πήρε το κέντρο με το 4-3-3 του Στάικου Βεργέτη και έχοντας τον Μπερτόγλιο σε κέφια άνοιξε νωρίς το σκορ με τον Λούι. Οι Κύπριοι έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα, όμως μία δωδεκάλεπτη διακοπή λόγω... συσκότισης έκοψε την ορμή των φιλοξενούμενων. Ατυχία; Συμβαίνουν αυτά. Άλλωστε μετά τη διακοπή, πέρα από το δοκάρι στο φάουλ του Εφραίμ, οι κιτρινομπλέ έδειχναν να κρατούν εύκολα το 0-1 έως τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου.

Ο Αστέρας όμως βρίσκει φέτος τον τρόπο να ισοφαρίζεται με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Στη Μυτιλήνη δέχθηκε γκολ στο 95' από ομάδα που έπαιζε με 9 παίκτες. Με τη Σπάρτα ένα "κρύο" τέρμα την ώρα που δεν απειλούσαν οι Τσέχοι. Με τον Πλατανιά στο καπάκι από το δικό του 1-0, ενώ κόντρα στην Ξάνθη ο Τορμένα αποβλήθηκε με "εγκληματικό" τρόπο και οι Ακρίτες βρήκαν το δρόμο για το 1-1. "Κρύος" δρόμος και αυτός, καθώς- παρόλο το αριθμητικό πλεονέκτημα- δεν απειλούσαν. Μη ξεχάσω και το αυτογκόλ του Γκοϊάν με τον Πανιώνιο, που έβαλε τους Νεοσμυρνιώτες στο παιχνίδι. Πάλι καλά που το σκορ ήταν εκείνη τη στιγμή 2-0.

Στο διαγωνισμό "Πώς θα ισοφαριστούμε", αυτή τη φορά πήρε... άριστα ο Κουρμπέλης και μάλιστα σε κομβικό σημείο. Λίγο πριν την ανάπαυλα άπλωσε το χέρι του εκεί που δεν χρειαζόταν και ο Καβενάνγκι είπε "ευχαριστώ" και έγραψε με πέναλτι το 1-1. Όσο για το δεύτερο γκολ του ΑΠΟΕΛ; Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γράψω ότι ο Αλόκο δεν είναι για το επίπεδο που βρίσκεται αυτός ο Αστέρας. Στο κόρνερ του Στίλιτς επιτηρεί τον Καρλάο, όμως ο σέντερ-μπακ της κυπριακής ομάδας του ξεγλίστρησε σαν επιθετικός κλάσης και 2-1.

Από εκεί και πέρα, όσο περνούσε η ώρα και κουραζόταν ο Μπερτόγλιο, ο Αστέρας έδειχνε όλο και λιγότερο ικανός να απειλήσει τον Βάτερμαν. Μοιραία ηττήθηκε και πλέον είναι με την πλάτη στον τοίχο στον όμιλο μετά και την ισοπαλία της Σπάρτα στο Γκεζελκίρχεν. Στη ρεβάνς με τον ΑΠΟΕΛ (5/11) θέλει ΜΟΝΟ νίκη, ελπίζοντας ότι οι Τσέχοι δε θα νικήσουν τη Σάλκε στην Πράγα. Σε αυτή τη περίπτωση η Σπάρτα θα έχει 5 ή 6 βαθμούς, ο Αστέρας 4 και θα ακολουθήσει ο "τελικός" στη Generali Arena. Υπέρβαση και πρώτο διπλό για να γίνει το παραπάνω ευρωπαϊκό βήμα.

Μέχρι τότε όμως η ομάδα του Στάικου Βεργέτη πρέπει να βρει το δρόμο της και στην Ελλάδα. Τα προβλήματα στην άμυνα είναι δεδομένα- πέρα από την πρεμιέρα με τον Πανθρακικό έχει δεχθεί γκολ και στα 9 επόμενα παιχνίδια. Τουλάχιστον οι επιστροφές των τραυματιών αφήνουν περιθώριο για καλύτερη συγκομιδή στην επίθεση. Ήδη ο Μπερτόγλιο έδειξε στα δύο τελευταία παιχνίδια πόσο έλειψε για ένα μήνα ενώ και ο Λανθαρότε ουσιαστικά δεν έχει παίξει φέτος. Αλλά και ο Παπαδόπουλος τώρα επανήλθε στη διάθεση του Έλληνα τεχνικού που περιμένει ευχάριστα νέα και στα μετόπισθεν με τις επιστροφές των Κοσίτσκι και Γκοϊάν.

Πέρα όμως από... υγεία, ο Αστέρας χρειάζεται και μία νίκη ψυχολογίας. Με μισό-μηδέν; Με αυτογκόλ στο 94'; Με κακή εμφάνιση; Δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή τίποτα περισσότερο από ένα "τρίποντο" αυτοπεποίθησης. Κυριακή (λοιπόν στα Γιάννενα) κοντή γιορτή...