Τέλος καλό για τον Αστέρα, όλα καλά;

Ακόμα και το "τέλος καλό"ακούγεται κάπως στα αυτιά όσων αγαπούν αυτή την ομάδα, όσων έχουν ζήσει τις μοναδικές της επιτυχίες τα προηγούμενα χρόνια. Τέλος καλό για μία ομάδα που μέχρι τον Δεκέμβριο του '15 έπαιζε στους ομίλους του Europa League, ότι... σώθηκε; Και μάλιστα σώθηκε γιατί η ΑΕΚ είχε γραμμάτια να ξεπληρώσει στον Λεβαδειακό αλλά και έναν παίκτη της ποιότητας του Αραούχο; Αυτή δυστυχώς ήταν η χθεσινή πραγματικότητα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα όλης της χρονιάς.

Eίναι ολοφάνεροότι ο Αστέρας γέμισε το ρόστερ του παίκτες που δεν μπορούν να κρατήσουν την ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν μπόρεσαν και το είδαμε μέσα στη σεζόν. Στις μόλις έξι (6) νίκες σε 29 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα. Και προφανώς δεν είναι σε θέση να το κάνουν την επόμενη. Εδώ δέχθηκαν τέσσερα γκολ σερί από μία υποβιβασμένη ομάδα ενώ είχαν προηγηθεί με 2-0 στο 8', σε αγώνα που είχε χαρακτήρα τελικού-παραμονής. Τι να περιμένεις του χρόνου;

Ονόματα και διευθύνσειςγια το ποιοι δεν μπορούν, δεν χρειάζονται. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από αυτό που φαίνεται στο χορτάρι. Και οι άνθρωποι του Αστέρα είμαι σίγουρος ότι πήραν το μάθημά τους ενόψει της επόμενης σεζόν. Άλλωστε αυτή η χρονιά ήταν από μόνη της ένα μάθημα για το πώς όλα μπορούν να καταστραφούν. Και αν τελικά φτάσαμε στο "τέλος καλό", του χρόνου αν παραμείνει η ίδια εικόνα και με περισσότερες ομάδες να πέφτουν, ο εφιάλτης του υποβιβασμού θα γίνει πραγματικότητα. Τέλος.

Μάθημα λοιπόν αυτή η σεζόν.Μάθημα για τα λάθη που δεν πρέπει να γίνουν, αλλά και για τα όποια σωστά έγιναν μέσα στη χρονιά. Ναι, γιατί συνέβησαν και διορθωτικές κινήσεις-οδηγός για το μέλλον. Για παράδειγμα τον Μπαράλες πρέπει να τον αντικαταστήσεις με τον Γιάννου. Και τον Γιάννου με το Μανιά. Έξυπνες, ψαγμένες, ποιοτικές λύσεις. Αντίστοιχα τον Ρόλε πρέπει να τον αντικαταστήσεις με τον Μπερτόγλιο. Και τον Μπερτόγλιο με τον..., αν θες να συνεχίσεις τις υψηλές πτήσεις. Έχοντας παράλληλα πάρει την απόφαση να στηρίξεις τον προπονητή σου.

Άλλωστε ο Αστέραςήταν αυτός τα προηγούμενα χρόνια ήταν η φωτεινή εξαίρεση στον ελληνικό κανόνα που θέλει τους προπονητές να αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Γενικώς ο Αστέρας ήταν η φωτεινή εξαίρεση σε πολλά πράγματα για το πώς φτιάχνεις ανταγωνιστική ομάδα με στοχευμένες κινήσεις. Και η επειδή έχει δύο ανθρώπους στο τιμόνι που συνεχίζουν να του εξασφαλίζουν οικονομική υγεία, ασφάλεια και όραμα, αλλά και φιλάθλους που ταξιδεύουν 1308 χιλιόμετρα για το αστέρι τους, αναμένουμε το πάθημα της φετινής σεζόν να γίνει μάθημα για την επόμενη!

Photo credits: Eurokinissi