20 μέρες μαζί, 90 λεπτά ομάδα
Ο Θοδωρής Ρούσσος υποκλίνεται στον Μίτσελ, που κατάφερε μέσα σε 20 ημέρες να φτιάξει μια ομάδα, όχι για να παίξει καλό ποδόσφαιρο, αλλά για να πάρει αποτέλεσμα από την Δευτεραθλήτρια Ευρώπης.
Η εικόνα με τον Λούκα Μιλιβόγεβιτς να καταρρέει από κούραση, χαρά και ανακούφιση στο τέλος του αγώνα με την Ατλέτικο, αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό, την ένταση με την οποία έζησαν παίκτες, προπονητής και κόσμος το παιχνίδι.
Η επιλογή του Μίτσελ να πάρει από πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, μετά τον ιστορικό θρίαμβο, αποδεικνύει ότι ο Ισπανός έχει προετοιμάσει και την επόμενη ημέρα. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ετοίμασε μια παρέα 20 ημερών να γίνει ομάδα για 90 λεπτά στην πρεμιέρα του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Πρωταθλήτρια Ισπανίας.
Αυτό είδαμε στον αγωνιστικό χώρο. Μια ομάδα έτοιμη, όχι να παίξει καλό ποδόσφαιρο, αλλά να πάρει αποτέλεσμα. Κι όταν έρχεται το δεύτερο, ποιος λογαριάζει το πρώτο; Θυμηθείτε πόσο δύσκολα έβγαινε το χειροκρότημα στο τέλος του αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν, όταν ο Ολυμπιακός είχε φάει τέσσερα, αλλά είχε κάνει ένα καλό ημίχρονο...
Είναι πράγματι εντυπωσιακό ότι ο παρανομαστής της νίκης του Ολυμπιακού, είναι οι 8 μεταγραφές στην ενδεκάδα και οι δεκάδες προσθαφαιρέσεις από ένα ρόστερ, που το καλοκαίρι νίκησε 3-0 τη Μίλαν και δεν έχασε από την πρωταθλήτρια Αγγλίας. Σημείωση: Ούτε τότε ήταν έτοιμος.
Είναι επίσης, πασιφανές ότι οι παίκτες δεν βρίσκονται μεταξύ τους ακόμα μέσα στο γήπεδο. Αυτό δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στη νίκη επί της ισπανικής ομάδας, αλλά είναι η μία όψη του νομίσματος. Πριν ο Ολυμπιακός γίνει καλά-καλά ομάδα, θα πρέπει να διαχειριστεί την επιτυχία αυτή. Ας μην ξεχνάμε ότι κανείς δεν αποκλείστηκε από την κλήρωση και κανείς δεν προκρίθηκε με μια νίκη. Περισσότερο δε, όταν αυτή έρχεται απέναντι στην φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και για να μην πάμε μακριά, το 2002 είχε ξεκινήσει με το εκκωφαντικό 6-2 απέναντι στη Λεβερκούζεν, η οποία λίγους μήνες νωρίτερα είχε κοντράρει στα ίσα τη Ρεάλ του Ζιντάν και ακολούθησαν βατερλό, με πρώτο και καλύτερο αυτό από την Μακάμπι Χάιφα, στην κατά τ' άλλα φιλόξενη Κύπρο. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν να αποφευχθούν οι συνειρμοί όταν ακολουθεί το παιχνίδι με την άσημη Μάλμε.
Κακός σύμβουλος η έπαρση, αλλά καλός ο Μίτσελ. Ο Ισπανός δείχνει ικανός να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις, με την ίδια ευκολία που θα το κάνει και στην πρώτη “στραβή”, με την ίδια ευκολία που έκανε ομάδα μια παρέα 20 ημερών.