Για την ακρίβεια, δεν αρκεί η μεγάλη προσπάθεια. Προϋπόθεση για αυτή την “αλλιώτικη Τούμπα” είναι να βρίσκεται ο ΠΑΟΚ κοντά στην επίτευξη ενός μεγάλου στόχου. Πολλώ δε μάλλον την κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 1/3 του αιώνα. Κόσμος και κοσμάκης της λαοφιλέστερης ομάδας στην Β. Ελλάδα μεγάλωσε και μεγαλώνει με αυτόν τον καημό.

Αυτή είναι η μία και μοναδική προϋπόθεση για κάποιον να γίνει γητευτής των "άγριων νιάτων" του ΠΑΟΚ. Γιατί στο παρελθόν, που ο Δικέφαλος έβλεπε την κορυφή από μακριά και τις απονομές από την TV, στην Τούμπα έπεφταν τούβλα - σίδερα - καπνογόνα - παπούτσια - κινητά - γυάλινα μπουκάλια και μερικά κιλά ψάρια.

Υπό την ανοχή της διοίκησης ή -αν θέλετε- την άγνοιά της. Γιατί για να περάσει κάποιος "κάτω από τη μύτη σου" 20 κιλά ψάρια και να τα απλώσει στον πάγκο του φιλοξενούμενου ή συνένοχος είσαι ή δεν έχεις καλή... όσφρηση. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που ξυπνήσει κάποιος ένα πρωί και αποφασίσει να κρεμάσει ένα μηχανάκι (!) στα κάγκελα της εξέδρας. Ετσι, γιατί μπορεί.

Το αν ο Ολυμπιακός έψαχνε αφορμή για να διακοπεί το παιχνίδι ή να μην ξεκινήσει ποτέ, είναι μια άλλη ιστορία. Την ίδια αφορμή μπορεί να έψαχνε και ο ΠΑΟΚ πέρυσι στη Λεωφόρο, όταν το κουτάκι μπίρας χτύπησε τον προπονητή του, Ιβιτς, στο κεφάλι. Το ανησυχητικό για όλους μας είναι ότι στην ανάγκη και τη συνήθεια να αποποιηθούμε των ευθυνών μας, τις μεταφέρουμε αλλού.

Στον Γκαρθία, τον Ιβιτς ή τον Αναστασίου. Και το συνεχίζουμε: Αν ήταν από χαρτί το αντικείμενο ή άδειο το μπουκάλι. Γινόμαστε γιατροί, εισαγγελείς και δικηγόροι για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και να προστατέψουμε μια εταιρία, που η ίδια δεν μπορεί να προστατέψει τον εαυτό της. Θυμηθείτε τι έλεγε ο ΠΑΟΚ στον τραυματισμό του Ιβιτς και τι λέει τώρα στον τραυματισμό του Γκαρθία.

Να αγιάσει λοιπόν το χέρι του οπαδού του ΠΑΟΚ, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα βρεθεί, καθώς ο Ιβάν Σαββίδης όχι μόνο έχει αποδείξει την ευθιξία του σε τέτοια ζημιογόνα -για την ομάδα του- ζητήματα, αλλά είναι και επιθετικός σε αυτές τις περιπτώσεις.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον καταφέρει ο Ντομίνγκες να εκτελέσει κόρνερ, χωρίς να περάσει ξυστά από το κεφάλι του ένα κομμάτι σίδερο.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον μπορέσει ο Νίνης να εκτελέσει ένα κόρνερ χωρίς να πέσει στο κεφάλι του ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον μπορέσει ο Ιβανσιτς να εκτελέσει ένα κόρνερ χωρίς να προσγειωθεί δίπλα του ένα παπούτσι.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον καταφέρει ο Σάχα να μην καεί στην πλάτη από πυρσό.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον καταφέρει ο Νικοπολίδης να έχει το νου του στον αγώνα και όχι στους σουλατσαδόρους πίσω από το τέρμα.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον αποφύγει ο Μάρκο Σίλβα το καπνογόνο.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον καταφέρει να εκτελέσει ένα κόρνερ ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον μπορέσει και διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι στην Τούμπα χωρίς να προσγειωθεί μπουκάλι στο κεφάλι του Μιραλάς.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον μπορέσει ο Τζόρτζεβιτς να πανηγυρίσει χωρίς να καρφωθεί δίπλα του ένα γυάλινο μπουκάλι “Μαλαματίνα”.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον μπορέσει ο Δέλλας να αγωνιστεί χωρίς να εκσφενδονίζονται δίπλα του δεκάδες μπουκάλια.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον δεν πέσει δυναμίτης δίπλα στον Βιγιαφάνιες.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον η φωτοβολίδα ξανακαρφωθεί στον πάγκο και όχι στο κεφάλι του Μίτσελ.

Να αγιάσει το χέρι του μήπως στο μέλλον αλλάξει ο νόμος της Τούμπας και το γήπεδο δεν μετατρέπεται σε κανονική έδρα μόνο όταν ο ΠΑΟΚ κυνηγάει έναν τίτλο. Σκληρό, αλλά αληθινό.

Μαζί με τα χέρια - μαχαίρια των οπαδών, όμως θα πρέπει να αγιάσει και το μυαλό κάποιων. Πολλών. Όλων. Είναι αλήθεια ότι κάποιες αποφάσεις μοιάζουν άδικες, αλλά είναι τέτοιο το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, που πρέπει να φτάσουμε στο σημείο άδικων αποφάσεων. Άλλωστε, όλες οι ομάδες έχουν συμφωνήσει στην αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου. Και ο ΠΑΟΚ.

Photo Credits: Eurokinissi