Συμβαίνουν και αυτά και προφανώς για κάθε κακή εμφάνιση, υπάρχει επίσης κατανόηση των δεδομένων. Αλλά δεν είναι και ψέμα να πούμε ότι ίσως αυτή να ήταν η πιο αδιάφορη παρουσία της ΑΕΚ από την ημέρα που ανέλαβε τις τύχες της ο Ματίας Αλμέιδα.

Rotation από τον προπονητή της Ένωσης έχουμε δει πολλές φορές και μάλιστα με πολύ πετυχημένο τρόπο. Απέναντι στον Άρη που είχε ακριβώς την ίδια ενδεκάδα του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ είχε ένα σωρό νέα και φρέσκα πρόσωπα τα οποία, όμως, εμφανώς δεν μπορούσαν να βρεθούν μεταξύ τους.

Η έλλειψη κινήτρου και ρυθμού από την εξέδρα είναι μια επαρκής δικαιολογία για μια ομάδα ρυθμού, αλλά δεν μπορεί να καλύψει το γεγονός ότι σε αντίστοιχο περυσινό παιχνίδι, έστω και με πολύ κόσμο, η Ένωσή είχε επικρατήσει με τρία μηδέν επί του Ολυμπιακού, στηριζόμενη σε ακόμη πιο πειραματικό σχήμα από αυτό που αντιμετώπισε τον Άρη.

Δεν είναι η φετινή ΑΕΚ εκείνη τον ίδιο ταχυτήτων με την περυσινή, αυτό είναι κάτι που το έχουμε όλοι διαπιστώσει και παραδεχτεί. Επίσης θεωρώ λογικό το να υπάρχει στο μυαλό πολλών παικτών η αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής με τον Παναθηναϊκό και η διαχείριση του εαυτού τους.

Για παράδειγμα, ο Αλμέιδα δεν θα χρησιμοποιούσε τον Γκαρσία απέναντι στον Άρη αν η ομάδα μπορούσε να βρει ένα καθαρό σκορ ή έστω να προηγείται με 1-0. Όπως επίσης ήταν πολύ εμφανές ότι αρκετοί ποδοσφαιριστές κινήθηκαν σε πολύ χαμηλότερους ρυθμούς από αυτό που συνήθως χαρακτηρίζει το παιχνίδι τους.

Δεν έχασε βέβαια και κάτι η ΑΕΚ, τον ίδιο με τον Άρη θέλει εν όψει της ρεβάνς. Μια νίκη που θα ισοδυναμεί με πρόκριση. Ούτως ή άλλως, από τη φύση της είναι τέτοια η ομάδα επί των ημερών του Αλμέιδα. Μια νίκη με σκορ ένα 1-0, δεν θα της έδινε διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι της Θεσσαλονίκης.

Από την άλλη είναι εμφανές ότι η εικόνα της απέχει πάρα πολύ από αυτό που βλέπαμε πέρυσι. Δεν έχει ούτε τις εντάσεις, ούτε τις εμπνεύσεις ούτε τις, εντός της αντίπαλης περιοχής, παρουσίες που είχε. Εξαρτάται βέβαια σε ένα σημείο και από τον αντίπαλο. Ο Άρης είχε μία πολύ αμυντική συμπεριφορά, όλοι πίσω από τη μεσαία γραμμή και ταμπούρι. Θα είναι άραγε έτσι και ο Παναθηναϊκός την ερχόμενη Κυριακή;

Το πιο ανησυχητικό όλων είναι ο τραυματισμός του Σιντιμπέ και κατά πόσο θα του επιτρέψει να δώσει το παρών στον αγώνα με τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος. Ο Πήλιος έχει δυνατότητες αλλά είναι πίσω τακτικά, αλλά αν ο Γάλλος δεν μπορέσει να παίξει, άλλη λύση δεν υπάρχει. Τουλάχιστον ο προπονητής ξεκούρασε το βασικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας, αλλά παράλληλα αναγκάστηκε να δώσει ολόκληρο 90 λεπτό στον Πινέδα, χρησιμοποιώντας τον ως δεξί μπακ.

Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση να τον δω βασικό την Κυριακή σε αυτή τη θέση με τον Ρότα να πηγαίνει αριστερά, αν ο Σιντιμπέ δεν είναι έτοιμος. Και αρέσει δεν αρέσει, αν αυτό συμβεί, θα συνιστά μια ξεκάθαρη ανορθογραφία της ομάδας να ενισχυθεί σε μια θέση που ακόμα και η οι ίδιοι μέσα στην ομάδα, παραδέχονται ότι υπάρχει ζήτημα.