Αλήθεια, είναι τόσο γιγάντια και ανεξέλεγκτη η επιθυμία των φίλων της ΑΕΚ να ζήσουν ημέρες ποδοσφαιρικής θαλπωρής σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που θα αισθάνονται ξανά ως δικό τους σπίτι, που θα δέχονταν να δουν αυτή την ομάδα που βλέπουμε φέτος να παίζει σε αυτό; Ελπίζω πως όχι…

Όντως, περνούν τα χρόνια με την προσμονή και το χειρότερο όλων είναι ότι στο μεσοδιάστημα, έφυγαν και φεύγουν άνθρωποι από τη ζωή δίχως να το απολαύσουν, ανάμεσά τους και νέοι. Από την άλλη, δίχως τη συναισθηματική φόρτιση να αποτελεί παράγοντα, είναι μια καλή συγκυρία που αυτό το σύνολο δεν θα είναι το πρώτο που θα πατήσει το φρέσκο χορτάρι της νεότευκτης έδρας. Πολλοί, ολοένα και περισσότεροι, δείχνουν να μην το αξίζουν.

Τι είδαμε στον Βόλο; Ένα θλιβερό σύνολο να φορά τις φανέλες της ΑΕΚ και να προσπαθεί να παίξει άμυνα για να μην εκτεθεί. Μηδενική επιθετική ανάπτυξη, καταθλιπτική εικόνα στην όποια προσπάθεια για δημιουργία, έλλειψη προσωπικοτήτων επειδή σώνει και ντε ηγέτης της ομάδας πρέπει να είναι ο Μάνταλος που δεν ήταν ποτέ τέτοιος (αλήθεια και επειδή το επιχειρεί τελευταία, έχει ξεχάσει το ίδιο το ποδόσφαιρο από πότε έχει να βάλει γκολ με σουτ έξω ή από το όριο της περιοχής) κι ένα σωρό παίκτες φοβικοί και περιορισμένοι, δίχως προσανατολισμό και θάρρος, φιγούρες συμπόνιας για όσα θα ήθελαν να κάνουν αλλά δεν μπορούσαν. Όχι, δεν εξαιρώ τον προπονητή, κάθε άλλο. Το να χάνεις τόσο εύκολα από έναν νεότερο συμπατριώτη σου τεχνικό, με περιορισμένα όπλα, αποδεικνύει ότι κάτι δεν κάνεις καλά. Όμως εδώ, επιτρέψτε μου το εξής…

ΒΟΛΙΚΟ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΤΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ

Είναι πολύ βολικό για την ΑΕΚ να ρίχνουμε το ανάθεμα στον Χιμένεθ. Πολύ βολικό ακόμα και για να ρίξουμε τη μπάλα στην εξέδρα και να προσπεράσουμε τη στελέχωση του μεταγραφικού τμήματος με τον Ταυλαρίδη και τον Παπαδημητρίου, λες και αποκτήθηκαν με μεταγραφές στελέχη επιτυχημένα από άλλους μεγάλους συλλόγους και δεν πρόκειται για δυο προσθήκες-λαχεία ως συνέχεια της λογικής πειραμάτων που εδώ και χρόνια, οδηγεί την ομάδα σε αγωνιστικά βράχια. Είναι πολύ βολικό να επικεντρωνόμαστε στο ότι κάποιος δεν καταφέρνει να διορθώσει αυτό που παρέλαβε και να μην αντιλαμβανόμαστε ότι επιλέχθηκε ακριβώς για να είναι αυτός που θα (ανα)λάβει όλη τη χλεύη. Το ιδανικό εξιλαστήριο θύμα.

Είναι πολύ βολικό για την ΑΕΚ να είναι εδώ ο Χιμένεθ, να συσσωρεύει γύρω του τη μουρμούρα, να εμφανίζεται αγχωμένος και αμήχανος στην τηλεόραση μετά το τέλος των αγώνων για όσα δεν κατάφερε να κάνει. Είναι πολύ βολικό να λέμε ότι δεν κάνει για την ομάδα, αν και σε αυτό κάθε άποψη είναι σεβαστή και συζητήσιμη, όμως στην ουσία του πράγματος, στέλνει την κουβέντα σε άλλα μονοπάτια από αυτά που θα έπρεπε να βαδίζει. Αποπροσανατολίζει, μηδενίζει, ισοπεδώνει και κρύβει την πραγματική αιτία του προβλήματος, η οποία έχει να κάνει με το πώς η ΑΕΚ διοικείται ποδοσφαιρικά και πόσο αναχρονιστική και μίζερη είναι στον τρόπο λειτουργίας της και στο πολύ περιορισμένο σε αντίληψη της κατάστασης εσωτερικό της.

Είναι πολύ βολικό να υπάρχει αυτός που θα ρίξουν άπαντες στην πυρά, επειδή και ο ίδιος τους δίνει το δικαίωμα και την ευκολία να το πράξουν. Αν κάνει ένα σημαντικό λάθος ο Χιμένεθ, είναι ότι αισθάνεται τόσο καταφερτζής πράκτορας όσο ο Τομ Κρουζ στα mission impossible. Θα έπρεπε να έχει περισσότερο σεβασμό στον εαυτό του και να του αναγνωρίζει ότι δεν πρέπει να παίρνει δουλειές τις οποίες είναι αδύνατον να φέρει εις πέρας. Κι αν δεν έχει εξασφαλιστεί για το καλοκαίρι, αν δεν έχει φροντίσει να "δέσει" την ΑΕΚ με ένα σοβαρό συμβόλαιο υψηλής αποζημίωσης, τότε κακό του κεφαλιού του. Διότι στο τέλος αυτός θα είναι που θα την πληρώσει και η ομάδα θα εξακολουθεί να καθοδηγείται από αυτούς που βαφτίστηκαν ηγέτες, δίχως να είναι.

Photo Credits: Eurokinissi