ΑΕΚ, Χιμένεθ και... εκπτώσεις!

Δεν υπάρχει δίλημμα για την ΑΕΚ. Το θεωρώ τουλάχιστον ανόητο να μπαίνουμε σε συζητήσεις για το ποιος εκ των ΠΑΟΚ ή Παναθηναϊκού θα θέλαμε να κατακτήσει την πρωτιά πλέι οφ στα, με το σκεπτικό (ή μάλλον δεδομένο) ότι ο Ολυμπιακός Βόλου δεν θα πάει κόντρα στα συμφέροντά του χτυπώντας το παιχνίδι στην Τούμπα.

Οι ποδοσφαιριστές δεν δικαιούνται να κάνουν εκπτώσεις ή να παρουσιαστούν αδιάφοροι στο ντέρμπι της Τετάρτης. Και η διοίκηση οφείλει να κλείσει την πόρτα στο πρόσωπο οποιουδήποτε εκ των δύο ενδιαφερόμενων επιχειρήσει να την προσεγγίσει με τρόπο (δήθεν) φιλικό. Διότι να είστε σίγουροι, τηλεφωνήματα έχουν ήδη γίνει και θα γίνουν ακόμα περισσότερα τις επόμενες ημέρες...

Στο φινάλε μίας γεμάτης από αντιφάσεις, γκρίνιες, μίση και εσωστρέφεια σεζόν, η ΑΕΚ κατάφερε να φορμαριστεί και να βρει επιτέλους ένα αγωνιστικό πλάνο που την κατέστησε ανταγωνιστική. Δεν της ήταν αρκετό...

Σύμφωνοι, δεν είδαμε σπουδαίο ή σαγηνευτικό ποδόσφαιρο, όμως η ομάδα των τελευταίων έξι αγώνων (δηλαδή του τελικού και των πέντε πρώτων για τα πλέι οφ) πέταξε το αξιολύπητο προσωπείο και απέκτησε μία ταυτότητα η οποία σε έπειθε ότι τα παιχνίδια της (με εξαίρεση το προηγούμενο απέναντι στον ΠΑΟΚ) κυλούσαν όπως εκείνη όριζε.

Η παραμονή Χιμένεθ

Δεν είναι λοιπόν στιγμή για κρίματα και αφορισμούς, όχι από τη στιγμή που η προσπάθεια των ποδοσφαιριστών σε αυτά τα ματς ήταν η καλύτερη δυνατή. Κι επειδή διαβάζω δεξιά και αριστερά ότι ο Χιμένεθ απέτυχε και πρέπει να φύγει επειδή (αν είναι δυνατόν) έκανε το λάθος (το οποίο ήταν όντως λάθος) να πει στους παίκτες του ότι ο Παναθηναϊκός είχε προηγηθεί στο ΟΑΚΑ και αυτό τους έκανε να χαλαρώσουν, ας σοβαρευτούμε λιγάκι κι ας δούμε την πραγματικότητα...

Δίχως τους Μάκο, Καφέ, Μπλάνκο και Λυμπερόπουλο η ΑΕΚ θα έμοιαζε με... θλιμμένη χήρα, όχι πολύ μακριά, μόλις 2-3 μήνες πριν. Το γεγονός ότι ο Χιμένεθ άργησε να βρει έναν τρόπο παιχνιδιού που θα καθιστούσε ανταγωνιστικό το συγκεκριμένο ρόστερ, θα συμφωνήσω ότι είναι ένα επιχείρημα το οποίο (δικαίως) μπορεί να επικαλεστεί κανείς.

Παρακολουθώντας όμως την ομάδα να παίζει, έστω για μισή ώρα, με τέτοιο τρόπο που ανάγκασε έναν καλό αντίπαλο να κλειστεί στο μισό γήπεδο, διαπιστώνοντας ότι ακόμα και ο ξεχασμένος Έντερ εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο με τέτοια αυτοπεποίθηση που λίγο έλειψε να πάρει μόνο του το ματς, χαμογελώντας μπροστά στην τηλεόραση για το πάθος και τη διάθεση που κατέθεσαν οι παίκτες επιζητώντας τη νίκη, έ όχι, δεν μπορώ να αποκαλέσω αποτυχημένο έναν προπονητή επειδή προέκυψε η κακιά στιγμή.

Το καταθέτω για πολλοστή φορά: ο Χιμένεθ πρέπει να είναι ο προπονητής της ΑΕΚ και την ερχόμενη σεζόν. Όχι επειδή έφερε ένα τρόπαιο μετά από εννέα στείρα χρόνια ή διότι παρουσίασε μία ανταγωνιστική ομάδα στα πλέι-οφ, αλλά επειδή αρχίσω να πιστεύω ότι άλλος προπονητής δεν θα τα είχε καταφέρει καλύτερα με το υπάρχον ρόστερ και τις ισχύουσες συνθήκες στη διάρκεια της σεζόν.

Υ.Γ. Ημέρα Supporters η αυριανή, ας ελπίσουμε και ημέρα ελπίδας για τους φίλους της Ένωσης. Είναι ένα σχέδιο που πρέπει να αποδειχθεί υλοποιήσιμο και πρέπει να πετύχει. Περισσότερα θα συζητήσουμε από αύριο...

Βαγγέλης Αρναούτογλου