Ο εφιάλτης της ΤΣΣΚΑ και όσα αυτός προξένησε εντός κι εκτός ΑΕΚ, από τις πολυποίκιλες και ωφέλιμες συζητήσεις των υπαρκτών προβληματισμών μέχρι τα απαξιωτικά και ισοπεδωτικά αναθέματα, έχει πλέον περάσει στη λήθη. Για την ΑΕΚ υπάρχει πλέον ένας νέος ορίζοντας, μια ευκαιρία που ομολογουμένως δεν πρέπει να χαθεί.

Ασφαλώς όλοι στην ομάδα και στον περίγυρό της θα αισθάνονταν πιο άνετα και θα ενίσχυαν την υπάρχουσα αισιοδοξία τους, αν στο ρόστερ βρισκόταν το πρόσωπο του καλοκαιριού, ο Σέρχιο Αραούχο. Ή τέλος πάντων, κάποιος σε κοντινό αγωνιστικό επίπεδο, ένα σημείο αναφοράς που είναι βέβαιο ότι απουσιάζει και το οποίο εκ των ενόντων, δεν έχει βρεθεί έκτοτε. Όμως η πραγματικότητα δεν αλλάζει.

Αυτούς έχει η ΑΕΚ σήμερα και με αυτούς θα επιχειρήσει να κάνει το σημαντικό βήμα προς την πρόκριση αύριο. Με περισσότερη αποφασιστικότητα, με ορθολογισμό που έλειψε και ποδοσφαιριστές στους ρόλους που πρέπει να παίζουν βάσει των ικανοτήτων και χαρακτηριστικών του.

Δεν χωρούν πειράματα, ούτε δεύτερες σκέψεις. Η αμφιβολία είναι εχθρός, περισσότερο από κάθε άλλον, για τον ίδιο τον προπονητή. Ο Χιμένεθ αναμένεται να πράξει τα αυτονόητα. Και πλέον να δει, να διαπιστώσουμε όλοι βασικά, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος για τον κάθε έναν ξεχωριστά.

Η επιστροφή στην ευρωπαϊκή κανονικότητα είναι το απόλυτο ζητούμενο. Ουδείς ονειροπολεί σκεπτόμενος μεγάλες πορείες και σπουδαίες ευρωπαϊκές επιτυχίες, πλην όμως της επίτευξης του λιγότερου δυνατού.

Είναι απαίτηση για την ΑΕΚ να επιστρέψει σε ευρωπαϊκό όμιλο. Από εκεί και πέρα, θα ξεκινήσει ένα όμορφο ταξίδι, με χαμηλότερες προσδοκίες, άρα και λιγότερο άγχος. Και όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται, σπουδαιότερα πράγματα ενδέχεται να συμβούν.

ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΓΚΟΛ

Σημασία λοιπόν σε αυτή τη φάση δεν έχει το ταξίδι. Μόνο ο προορισμός. Η ΑΕΚ πρέπει να φτάσει στους ομίλους του Europa League και να πατήσει με αποφασιστικότητα σε αυτούς. Ασφαλώς δεν παίζει μόνη της, ούτε η Μπριζ είναι ευκαταφρόνητος αντίπαλος. Βέλγους η Ένωση δεν έχει νικήσει ποτέ. Ας μην το κάνει και τώρα, αν είναι να προκριθεί, έστω με δύο ισοπαλίες.

Το οποίο συνεπάγεται όμως ότι πρέπει να βάλει γκολ. Αυτό που δεν έχει βρει ως σήμερα σε τέσσερις ευρωπαϊκές απόπειρες από την ημέρα επανεκκίνησης. Πολύ άσχημο στατιστικό το οποίο κάτι καταμαρτυρεί. Τι ακριβώς;

Την έλλειψη πίστης και μια φοβία που πρέπει πλέον να κλειδωθούν στα αποδυτήρια και το κλειδί να πεταχτεί σε κάποιον υπόνομο του Μπριζ. Η εικόνα της βελγικής ομάδας δείχνει σε όλους ότι δέχεται γκολ από τον οποιονδήποτε. Αν δεν πατήσεις πάνω σε αυτό για να χτίσει την πρόκριση, τότε πλέον είσαι άξιος της μοίρας σου.

Η ΑΕΚ πρέπει να σκοράρει. Και βασικά μπορεί να το κάνει. Αρκεί να το κυνηγήσει αποφασιστικά και μέσα από συνεργασίες εμπιστοσύνης. Σαν αυτές που διαπιστώσαμε στην Πολωνία, αλλά δυστυχώς ξεχάσαμε έκτοτε.

Η επιτυχία προϋποθέτει και ένα ξεκάθαρο σχέδιο. Όχι απόλυτα τολμηρό, αλλά όχι και ακραία συντηρητικό. Τίποτα από τα δύο θα βοηθήσει. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό που μετρά περισσότερο είναι αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να βρεις: Το γκολ.

Αν οι ποδοσφαιριστές εμφανιστούν στο γήπεδο πεπεισμένοι ότι αυτό πρωτίστως αναζητούν (ασφαλώς δίχως να ξεχαρβαλωθούν ανασταλτικά), τότε θα το κάνουν να συμβεί. Αν παρουσιαστεί η ΑΕΚ του "να μη χάσουμε κι ας μη βάλουμε", δηλαδή η ΑΕΚ του 0-0, θα υπάρξει πρόβλημα.

Είναι και το θέμα της ηρεμίας. Της συσπείρωσης. Της γροθιάς στην εσωστρέφεια. Της ένεσης ηθικού, ότι, ναι βρε αδερφέ, κάτι μπορούμε κι εμείς στην Ευρώπη.

Ένα-δύο γκολ, μια σημαντική πρόκριση, μια θέση ανάμεσα σε club που ανοίγουν ορίζοντες, εξαλείφουν τη μίζερη ρουτίνα της εσωτερικής (κατ)ανάλωσης, δημιουργούν προοπτικές εσόδων, βοηθούν στην ποιοτική ενίσχυση. ΑΕΚ η ευκαιρία είναι εδώ και τώρα, όχι πάλι του χρόνου…

Photo credits: EUROKINISSI

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Οι σκέψεις του Χιμένεθ για το Μπριζ

Χιμένεθ: "Να μην αφήσουμε χώρους στη Μπριζ"

Τέλος ο Μπόατενγκ από την Λας Πάλμας!