ΑΕΚ, φερ' τα όλα Τούμπα

Τα γεγονότα είναι πάντοτε αυτά που σου δείχνουν ποιος ήσουν και που έφτασες. Πόσο ψηλά βρέθηκες και σε ποιο σημείο ξέπεσες. Τον Ιανουάριο του 2017, η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα πνιγμένη στην εσωστρέφειά της, αποτέλεσμα των διαδοχικών λαθών στο θέμα του προπονητή.

Σε τέτοιο βαθμό που ήταν δυσδιάκριτες οι ποδοσφαιρικές αξίες. Άπαντες στο ποδοσφαιρικό τμήμα, βίωναν την περίοδο της απαξίωσης. Ακόμα και οι πολλοί που τώρα αποδεικνύουν πόσο αξίζουν.

Δεκατέσσερις μήνες μετά, διάστημα πολύ μικρό αν κάποιος συλλογιστεί αμιγώς ποδοσφαιρικά, αντιλαμβανόμενος τι σημαίνει η λέξη ομάδα και πόσο δυνατοί πρέπει να είναι όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας, η μετάλλαξη της ΑΕΚ αξίζει μνημόνευσης μέσω συγγραφής βιβλίου...

Το ποδοσφαιρικό 2017-18, Τάσο Μπουλμέτη όρεξη να έχεις! Σύμφωνοι, υπερβάλλω... Όμως είναι αληθινά μια τόσο όμορφη αλλαγή, ενδεχομένως απρόσμενη για πολύ κόσμο, σε αυτόν το βαθμό που συντελέστηκε.

Η Ένωση είναι ξανά ελκυστική στο μάτι. Παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, παραγάγει πολλές καθαρές φάσεις για γκολ σε κάθε ματς, σε σημείο να σπαταλά ασύλληπτες ευκαιρίες.

Τέτοιες που (δεν θα το πάω μακριά, αλλά μόλις 1-2 χρόνια πριν) ζήτημα είναι αν έβρισκε μαζεμένες 3-4 σε μια ολόκληρη σεζόν. Φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε ενόψει του (κάθε) επόμενου αγώνα, ποιος θα είναι αυτός που θα κλωτσήσει αυτό που δεν χάνεται, αυτό που θέλει προσπάθεια για να συμβεί. Να φανταζόμαστε το πως θα το καταφέρει, τι άλλο θα συμβεί...

Δέκα φορές να βάλεις τον (εξαιρετικό μολαταύτα και χθες) Γαλανόπουλο να μη βρει τη μπάλα σε εκείνη τη φάση του δευτέρου ημιχρόνου εντός της μικρής περιοχής του Πανιωνίου, και τις δέκα θα αποτύχει! Κι όμως, φτάσαμε στο σημείο να ομιλούμε για τέτοιες αγωνιστικές ιστορίες.

Όταν τον Ιανουάριο του 2017, η ΑΕΚ έμοιαζε μια ομάδα τελματωμένη, η οποία σου προκαλούσε οίκτο και μαζί τη βεβαιότητα ότι δεν θα προλάβαινε καν τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τον Μάρτιο του 2018 μετράς τις ώρες για να τη δεις να παίζει.

ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΣΠΕΚΟΥΛΑ

Η ΑΕΚ του Χιμένεθ δεν ηττήθηκε στο Μιλάνο, στη Βιέννη, στο Μπριζ... Πήρε διπλό στην Κροατία και το έχασε μέσα από τα χέρια της στο Κίεβο. Τελείωσε τον Ολυμπιακό μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης» και θα φοβηθεί στην Τούμπα να παίξει για τη νίκη;

Άραγε αυτό το έχουν στο μυαλό τους εκείνοι που την εξισώνουν με τον Ολυμπιακό και τις πρακτικές του λες και ευθύνεται εκείνη που ο αστείος της εξέδρας του ΠΑΟΚ, πέταξε το ρολό της ταμειακής; Κούνια που τους κούναγε!

Θα μου πείτε είναι οι ίδιοι που όταν έβλεπαν τον Ίβιτς να αποχωρεί με το καροτσάκι από τη Λεωφόρο, θεώρησαν ότι ο καιρός δεν έχει γυρίσματα. Μιλούν σήμερα για γελοιοποίηση του Γκαρσία, όταν ο πρώην προπονητής τους, υπέβαλε τον εαυτό του σε μια διαδικασία που δεν είμαι βέβαιος ότι την ήθελε.

Ή ότι είναι περήφανος για εκείνη σήμερα. Δεν παίρνω το μέρος κανενός Γκαρσία. Δεν με ενδιαφέρει βασικά. Αυτό που απλά διαπιστώνω είναι ότι αυτές οι δύο ομάδες, μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους σε πρακτικές και επικοινωνιακή πολιτική. Μα τόσο πολύ πια...

Για τη νίκη θα παίξει η ΑΕΚ και μόνο γι αυτή. Κι αν ο ΠΑΟΚ τη νικήσει στα ίσια, όντας καλύτερος και όχι όπως δύο φορές στο πρωτάθλημα χάρη στις υποδείξεις του Σιδηρόπουλου ή όπως πέρυσι στο Κύπελλο με το γκολ οφσάιντ που κανονικά θα έπρεπε να γίνει μπλουζάκι με σλόγκαν «κάλυπτα κι εγώ τον Ενρίκε», τότε μαγκιά του. Η Ένωση θα το αναγνωρίσει και θα προχωρήσει στο επόμενο ματς. Όπως ακριβώς πράττει σε όλη τη σεζόν.

Το σύνολο του Ισπανού το αξίζει αυτό το πρωτάθλημα. Αν θα το κατακτήσει, δεν το γνωρίζω. Όμως ουδείς δικαιούται να το μειώνει ή να το καθιστά εκ προοιμίου ευνοημένο για βλακείες άλλων. Ουδέποτε, όπως και να έχει, η ΑΕΚ μίλησε σε όλη τη διάρκεια της σεζόν για κάτι άλλο, πέραν του ποδοσφαίρου. Και με αυτό και μόνο με αυτό θα ασχοληθεί και στην Τούμπα. Για να τους τα φέρει όλα τούμπα...

Photo credits: eurokinissi