ΑΕΚ, η νέα μορφή σου

Καταφτάνουν σωρηδόν (σε καθημερινή βάση) στο inbox του SPORT 24 Radio, mail από φίλους οι οποίοι ζητούν σκέψεις και θέσεις μου σχετικά με τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ΑΕΚ και τη διαμόρφωση του ρόστερ ενόψει της σεζόν στη Σούπερ Λίγκα. Δεν τα προσπερνώ, απλώς ο ραδιοφωνικός χρόνος είναι περιορισμένος για γίνει ολοκληρωμένα αυτή η συζήτηση και η εκπομπή («Οι τρεις μπαλαδέρος») δεν αφορά την Ένωση και μόνο. Οπότε θα επιχειρήσω να κάνω μέσω του Sport24.gr τη σχετική καταγραφή. Μία ποδοσφαιρική προσέγγιση και μόνο...

Βάζοντας σε σειρά τα ως σήμερα πεπραγμένα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ΑΕΚ έχει πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα ενίσχυσης. Διατήρησε έναν κορμό 17-18 ποδοσφαιριστών και έχει ήδη προσθέσει επιπλέον 5 στο προϋπάρχον έμψυχο δυναμικό της. Σήμερα είναι 21 Ιουνίου και έχει μπροστά της έναν ολόκληρο μήνα για τις τελευταίες (απαραίτητες ασφαλώς!) πινελιές οι οποίες δεν θα είναι περισσότερες από πέντε, ενδεχομένως να είναι (ελαφρώς) λιγότερες.

Οριοθετώ το μεταγραφικό περιθώριό της σε απόσταση ενός μήνα καθώς δεν είναι απαραίτητο να έχουν αποκτηθεί όλοι μέχρι το πρώτο ραντεβού της 6ης Ιουλίου όταν θα αρχίσει το τρέξιμο στο γκολφ της Γλυφάδας. Το απολύτως ωφέλιμο θα είναι να βρίσκονται άπαντες (ή έστω οι περισσότεροι) στην Πολωνία (στις 20 Ιουλίου), εκεί όπου θα διεξαχθεί το βασικό στάδιο προετοιμασίας και θα γίνει το μοντάρισμα της ομάδας.

Συγκριτικά λοιπόν με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου (με εξαίρεση ίσως τον ΠΑΟ που έχει κάνει κάποια βήματα μπροστά και επίσης διαθέτει κορμό δύο ετών), η ΑΕΚ ούτε βιάζεται, ούτε καινούργιο προπονητή έχει ώστε να απαιτείται προσαρμογή σε νέα δεδομένα, ούτε κοσμογονικές αλλαγές καλείται να κάνει, όπως εν προκειμένω ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ οι οποίοι έχουν πολλά να διαφοροποιήσουν και είναι εύλογο ότι θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να αφομοιώσουν νέες ιδέες.

Τι πήρε και τι ψάχνει

Ξετυλίγοντας το κουβάρι ανά θέση, παρατηρούμε ότι η Ένωση έχει «διπλαρώσει» με ποιοτικές λύσεις τις περισσότερες της ενδεκάδας, βάσει του «4-2-3-1» που θα παίζει και την ερχόμενη σεζόν. Ας ξεκινήσουμε ανάποδα, από την επίθεση. Και αυτό διότι οι πλέον αναγκαίες προσθήκες που απαιτούνται αφορούν στην αμυντική γραμμή της ομάδας. Η θέση του φορ έχει κλείσει, καθώς η προσθήκη του Τζιμπούρ, η βεβαιότητα ότι ο Αραβίδης μπορεί να προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες ως επιθετικός περιοχής και η παραμονή του Κρισάντους, δεν σηκώνουν περαιτέρω ενίσχυση.

Η ΑΕΚ θα περιμένει άλλωστε και τον Μπρέτσεβιτς, θέλει να διαπιστώσει (και ηθικά οφείλει να το πράξει για τον ποδοσφαιριστή που τραυματίστηκε δύο φορές σοβαρά φορώντας τη φανέλα της) αν θα επιστρέψει ικανός να γεμίσει ακόμα περισσότερο τη γραμμή κρούσης με τις... διαφορετικού τύπου υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει συγκριτικά με τους προαναφερθέντες. Ο Ιβάν δεν θεωρεί τον εαυτό του τελειωμένη υπόθεση, θα το παλέψει να επιστρέψει και να δώσει λύσεις.

Πάμε στους τρεις πίσω από τον φορ. Για το αριστερό φτερό της επίθεσης υπολογίζονται ο Μπαρμπόζα και ο Αραβίδης. Ο πρώτος θα πάρει την ευκαιρία να αποδείξει όσα ο ίδιος ισχυρίζεται και σύμφωνα με τα οποία θα του είναι ευκολότερο να προσφέρει αυτά που πραγματικά μπορεί απέναντι σε πιο ποιοτικές ομάδες. Αξίζει άλλωστε να τον δούμε και δίπλα νέους ικανούς συμπαίκτες όπως ο Βάργκας, ο Τζιμπούρ και όποιος άλλος εξτρέμ αποκτηθεί. Ο «Άραβας» θα είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμος για να παίξει εκεί, για να μην πούμε ότι σε συγκεκριμένα ματς που απαιτείται περισσότερο τρέξιμο και πίεση ψηλά στον αντίπαλο, θα είναι εκείνος ο βασικός.

Για το ρόλο του επιτελικού μέσου, ο Μάνταλος είχε και θα έχει τον πρώτο λόγο. Η ΑΕΚ απέκτησε τον Βάργκας για δύο λόγους. Αφενός για να δώσει χρόνο στον «εγκέφαλο» της ομάδας να φτάσει στην απόλυτη αποθεραπεία του χωρίς βιασύνη και αφετέρου διότι είναι διαπιστωμένο ότι ο ταχυπόδαρος χαφ από τη Βενεζουέλα μπορεί κάλλιστα να παίξει το ίδιο καλά ως δεξιός εξτρέμ. Θέση στην οποία αγωνίζεται και ο Πλατέλλας, κατά συνθήκη και ο Γκάλο.

Συμπερασματικά αν θα γίνει άλλη κίνηση για την ενίσχυση της επιθετικής τετράδας, θα πρόκειται για εξτρέμ. Το ιδανικό θα ήταν να μπορεί να ανταποκριθεί και στις δύο πτέρυγες. Αν και η ποικιλία λύσεων που ήδη έχει η ΑΕΚ για την επιθετική τετράδα της, επιτρέπει διάφορές παραλλαγές και αλλαγές ρόλων είτε στην αφετηρία, είτε κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Πληρότητα στα χαφ

Οποιαδήποτε επιπλέον προσθήκη στο χώρο της μεσαίας γραμμής θα αποτελέσει έκπληξη, εκτός αν πρόκειται για τον Ανδρεόπουλο της Κέρκυρας ο οποίος πάντως ακόμα και αν αποκτηθεί, θα δοθεί δανεικός σε ομάδα της Σούπερ Λίγκας προκειμένου να αγωνίζεται. Στην ΑΕΚ των μόλις δύο διοργανώσεων, δύσκολα θα κερδίσει ικανό χρόνο συμμετοχής. Επίσης θα ήταν υπερβολή (αν όχι λάθος κίνηση) η υπερφόρτωση του συγκεκριμένου χώρου (ο οποίος επί της ουσίας αφορά μόλις δύο θέσεις) όταν υπάρχουν ήδη τέσσερις εξαιρετικές λύσεις, συν επιπλέον μίας που έχει τεράστια περιθώρια εξέλιξης.

Και εξηγούμαι: Ο Γιόχανσον ως «κόφτης» δεν έχει αντίπαλο. Ο Κορδέρο θα είναι η εναλλακτική λύση. Δίπλα στον Σουηδό, στο ρόλο που πέρυσι είχε ο Ανάκογλου, θα προτιμηθεί ο Σιμόες, τουλάχιστον αυτό πρεσβεύουν το αρχικό πλάνο και η ποδοσφαιρική λογική, σαφώς και η προϋπόθεση ότι ο Πορτογάλος θα παρουσιαστεί εξίσου αποτελεσματικός και παρεμβατικός στο παιχνίδι της ομάδας όσο κατά την παρουσία του στη Μορεϊρένσε. Στους τέσσερις του «2» μπροστά από τα στόπερ, προστίθεται ως έξτρα λύση ο Άνταμ Τζανετόπουλος ο οποίος όποτε χρησιμοποιήθηκε στο συγκεκριμένο ρόλο, ανταποκρίθηκε εξαιρετικά.

Εδώ που πονάει...

Η ενίσχυση της αμυντικής γραμμής της ομάδας θα αποτελέσει τις επόμενες ημέρες την προτεραιότητα των υπευθύνων του ποδοσφαιρικού τμήματος. Η απώλεια του Μπακάκη επέφερε σοκ αλλά και άμεση ανταπόκριση στην απαίτηση για την απόκτηση ακόμη ενός δεξιού οπισθοφύλακα με επιθετικές αρετές ώστε να υπάρχει μπακ-απ του Γκάλο για όσο χρειαστεί. Η ΑΕΚ κινήθηκε και εδώ έξυπνα καθώς δεν απέκτησε γυρολόγο μίας χρήσης, αλλά τον φέρελπι Βασιλαντωνόπουλο, παίκτη με προοπτική, ταλέντο και μέλλον.

Θέλει άλλους τρεις όμως... Εκτός αν στην πορεία προκύψουν δύο καθώς εξετάζεται η απόκτηση ενός αριστεροπόδαρου κεντρικού αμυντικού με μπόι ο οποίος θα μπορεί να αγωνίζεται και ως αριστερός μπακ. Ο Φιγκερόα είναι ακριβώς αυτή η περίπτωση. Με ενδεχόμενη προσθήκη του, η ΑΕΚ επιτρέπει στον Σοϊλέδη να αναπτυχθεί περισσότερο και έχει την κάλυψη ενός εμπειρότατου παίκτη στην περίπτωση που ο έλληνας ποδοσφαιριστής συνεχίζει να παρουσιάζει συμπτώματα αμυντικής ασυνέπειας. Στην περίπτωση αυτή ανοίγει ο δρόμος και για την παραμονή του Πεταυράκη ως τρίτου ώστε να υπάρχει ακόμα μία λύση.

Άφησα για τελευταίο το ανοιχτό θέμα που είναι σημαντικότερο. Αυτό του τερματοφύλακα. Θεωρώ απολύτως ορθή την επιλογή της μη συνεργασίας με τον Μούλντερ, με το σκεπτικό ότι εφόσον η ΑΕΚ έχει αποφασίσει ότι θέλει άλλον για πρώτο αλλά παράλληλα αυτός να είναι και εκείνος που θα βοηθήσει τον (τρομερά εξελίξιμο και επαρκέστατο σε προσόντα) Ανέστη να εξελιχθεί, τότε θα πρέπει να προχωρήσει σε συμφωνία με έναν έμπειρο και δοκιμασμένο σε ανώτερο πρωτάθλημα γκολκίπερ.

Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω διαθέσιμοι και αρκετός χρόνος ακόμα για να επιλεγεί ο βασικός. Αυτή η μεταγραφή αξίζει να είναι η καλύτερη και ας τραβήξει αρκετά μέσα στο καλοκαίρι. Διότι οι πρωταθλήτριες ομάδες ξεκινούν να «χτίζονται» από σπουδαίους τερματοφύλακες.

* Απορίες, απόψεις, ενστάσεις, τροφές για περισσότερη σκέψη, όλα δεκτά. Προσπάθησα να σκιαγραφήσω την απόλυτη πραγματικότητα και αυτά που πρέπει να περιμένετε ότι θα συμβούν τις επόμενες εβδομάδες.