Δώδεκα ημέρες στο νέο έτος και ήδη έχουν συμβεί αρκετά πράγματα στην ΑΕΚ, από τα οποία εξάγονται και αντίστοιχα συμπεράσματα. Για εκείνους που θέλουν αληθινά να δουν και δεν κρύβουν τις πολλές αφορμές για προβληματισμό κάτω από το χαλί της ομολογουμένως σημαντικής προσθήκης του Κρστίτσιτς και της ανακουφιστικής επανενεργοποίησης του Μπακασέτα, η ομάδα βαδίζει σε ένα μονοπάτι μετάβασης και διαδοχικών τεστ για την επάρκεια στελεχών της τα οποία κατέχουν κομβικούς ρόλους.

Το μείζον θέμα είναι αυτό του προπονητή. Το πως φτάσαμε στο σημείο, ο τεχνικός που αποκαλούσε την ΑΕΚ «ανερχόμενη ευρωπαϊκή δύναμη» και με περίσσεια σιγουριά για τον εαυτό του υποσχόταν ότι «θα ανεβάσουμε την ομάδα ένα επίπεδο, με πιο επιθετική προσέγγιση», να παίζει τη Δευτέρα στα Γιάννενα ένα ματς οριακό για το μέλλον του, έχει την αριθμητική εξήγησή του: στα 28 επίσημα παιχνίδια με τον Ουζουνίδη στον πάγκο της, συμπεριλαμβάνονται 15 αγώνες χωρίς νίκη (6 ισοπαλίες και 9 ήττες). Αν αυτός ο αριθμός είχε καταγραφεί κατά την περίοδο της άδικης και παράλογης αμφισβήτησης προς τον Χιμένεθ (με τις τόσες απώλειες λόγω σοβαρών τραυματισμών), θα είχε γίνει επανάσταση!

Η επιλογή του Μελισσανίδη να τον διατηρήσει στον πάγκο της ομάδας, την περίοδο που ο Χιμένεθ ήταν (και παραμένει) διαθέσιμος, απέχοντας ένα τηλεφώνημα από την επιστροφή του, εξηγείται ως εξής: α) αναγνωρίστηκε στον προπονητή η επίτευξη του μεγάλου στόχου της εισόδου στους ομίλους του Champions League, άρα και η είσπραξη 20 εκατομμυρίων ευρώ. β) του αναγνωρίστηκε επίσης η δυσκολία εφαρμογής του (όποιου) τακτικού πλάνου του, δίχως την πραγματοποίηση των δύο μεταγραφών που περίμενε το καλοκαίρι.

Την ίδια ώρα ωστόσο, η έκφραση της κιτρινόμαυρης κοινής γνώμης στα μέσα κοινωνικής διαδικτύωσης σχετικά την παρουσία του Ουζουνίδη στον πάγκο της ομάδας, είναι εκκωφαντικά αρνητική. Στον επίσημο λογαριασμό της ΠΑΕ στο Facebook, μετά το παιχνίδι με τον Κισσαμικό, το 95% των (εκατοντάδων) σχολίων ζητούσε την απομάκρυνσή του. Θα μου πείτε, είναι αυτός σοβαρός λόγος για να αποφασίσει μια διοίκηση την αντικατάσταση ενός προπονητή; Είναι, δεν είναι, απαντήστε μου εσείς ποιος τεχνικός στον κόσμο κατάφερε να αντιστρέψει τέτοιο εις βάρος του κλίμα; Ούτε ο Μουρίνιο!

Ο «ΧΑΡΟΣ» ΤΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για αυτή την περίφημη στήριξη, η οποία διαχρονικά στο ποδόσφαιρο, αν είχε μορφή σε κόμικ, θα ήταν ο χάρος με το δρεπάνι! Πως ακριβώς εννοούμε ότι μια διοίκηση στηρίζει έναν προπονητή; Αν για παράδειγμα η ΑΕΚ ηττηθεί τη Δευτέρα στα Γιάννενα με κακή εμφάνιση, θα τεθεί ή όχι θέμα αποχώρησης του Ουζουνίδη; Η απάντηση είναι εύκολη: Θα τεθεί 100%.

Ποια στήριξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αληθινή; Η εξής: «Ελάτε εδώ κύριε Ουζουνίδη, σας πιστεύουμε, δεν μένετε απλά μέχρι το καλοκαίρι, αλλά σας κάνουμε συμβόλαιο μέχρι το 2020 και δεν θα μας ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα, παρά να χτίσετε μια νέα ομάδα για την επόμενη σεζόν». Γίνεται αυτό στην ΑΕΚ; Ποτέ! Όχι μόνο επειδή το απαγορεύει η πανίσχυρη δύναμη ενός κλισέ (ο προπονητής τρέφεται από τα αποτελέσματα) αλλά και διότι οι ίδιοι οι διοικούντες κάθε άλλο παρά βέβαιοι είναι ότι στόχευσαν σωστά το περασμένο καλοκαίρι.

Αυτό που ο προπονητής της ΑΕΚ καλείται να πετύχει, είναι μια συγκλονιστική ανατροπή. Όλα είναι εις βάρος του... Ο κόσμος (τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία εκείνων που εκφράζονται δημόσια, σε social media και στον Sport24 Radio) τον έχει τοποθετήσει απέναντι, η εικόνα της ομάδας είναι κάκιστη εδώ και καιρό, παίκτες που πέρυσι παρουσίασαν βελτίωση, φέτος βρίσκονται σε κάμψη, τα αρνητικά αποτελέσματα είναι πολλά, τα αποδυτήρια δεν εμπνέονται κι αυτό αποτυπώνεται με την απάθεια και την έλλειψη νεύρου που η ομάδα παρουσιάζει. Έχει ένα βουνό να ανέβει. Αν φτάσει στην κορυφή θα έχει ομολογουμένως πετύχει το ανέλπιστο και θα συνιστά την εξαίρεση επιβεβαίωσης του κανόνα.

ΧΑΡΑ ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

Τι μάθαμε από τον ίδιο το νεοαποκτηθέντα Νέναντ Κρστίτσιτς; Η απόκτησή του ήταν μια δουλειά που προχώρησε για την ΑΕΚ ο αποχωρήσας Βλάντιμιρ Ματιάσεβιτς, αλλά δυστυχώς για την ομάδα, δεν ευδοκίμησε το περασμένο καλοκαίρι. Την είχε φέρει όμως στα μέτρα της Ένωσης, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί το Γενάρη. Πάνω που αναρωτιόμασταν τι έκανε στο γρήγορο πέρασμά του από την πρωταθλήτρια ο πρώην αθλητικός διευθυντής, δόθηκαν και οι απαντήσεις. Ρόλο προτού αποχωρήσει, είχε και στις επαφές για τον Σαμπανάτζοβιτς. Άρα κάτι πρόλαβε να κάνει ο άνθρωπος όσο ήταν εδώ.

Στη συνέχεια, ακούσαμε από τον Τάσο Μπακασέτα να ευχαριστεί τον Βασίλη Δημητριάδη, προφανώς επειδή ήταν ο άνθρωπος κλειδί στην ιστορία της παραμονής του, αυτός που καθημερινά ήταν δίπλα του στα Σπάτα και τον στήριζε, προφανώς και εκείνος που έστησε τις γέφυρες της επαναπροσέγγισης μιλώντας με τον Μελισσανίδη. Ασφαλώς πρόκειται για ένα εξαιρετικά χαρμόσυνο γεγονός, είναι ποδοσφαιριστής σε εξαιρετική ηλικία και ολοένα πιο επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας. Θα ήταν ευχής έργον να συμβεί το ίδιο με τον Λαμπρόπουλο και τον Σιμόες.

Και πάνω που σκέφτεσαι αυτά, έρχεται και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Το σημείο που λες, τουλάχιστον ας μείνουν αυτοί που τους ξέρουμε καλά και προσφέρουν σταθερά στην ομάδα, από το να παρθεί ρίσκο για νέες αστοχίες και ατελέσφορες μεταγραφικές προσπάθειες που κατ' εξακολούθηση έχει να επιδείξει το αρμόδιο επιτελείο με επικεφαλής τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Λυμπερόπουλο. Κάλιο πέντε και στο χέρι που λένε...