Ήταν 20 Οκτωβρίου του 2011, όταν η ΑΕΚ έφυγε ηττημένη (1-3) από τη Μόσχα, παραδίδοντας το αγωνιστικό πνεύμα της στη Λοκομοτίβ. Επρόκειτο για ένα πικρό βράδυ, μετά το οποίο ελάχιστοι ασφαλώς θα περίμεναν ότι η Ένωση θα συμπλήρωνε εννέα γεμάτα χρόνια, δίχως ήττα στο Europa League. Το τέλος αυτού του σερί 12 αγώνων χωρίς να χάσει, ήρθε για την Ένωση με τρόπο σαν και εκείνον στην παγωμένη Ρωσία: με ένα ηχηρό χαστούκι για να ξυπνήσουν μερικοί, μερικοί. Αν γίνεται να ξυπνήσουν βέβαια...

Τα καλοπιάσματα και τα χαϊδολογήματα στις πριμαντόνες, κάποια στιγμή πρέπει να λάβουν κι ένα τέλος. Με το να ''πετάξει'' κακήν κακώς τον Μάρκο Λιβάγια εκτός αγώνα ο Μάσιμο Καρέρα, κάνοντάς τον αλλαγή στην αλλαγή, έστειλε ένα μήνυμα. Ο Κροάτης, για πολλοστή φορά φέτος, έκανε ντρίμπλες χωρίς νόημα στη μεσαία γραμμή, έχασε τη μπάλα, έμεινε κάτω να κοιτάζει τα τρένα να περνούν και η ΑΕΚ δέχθηκε το τρίτο γκολ από τη Μπράγκα. Εκείνος ήταν που κατά τον ίδιο τρόπο έχασε τη μπάλα στο χώρο του κέντρου δίνοντας την ευκαιρία στους Πορτογάλους να πετύχουν στην κόντρα το 2-0.

Θα μου πείτε τώρα (και δίκιο θα έχετε), ο Κροάτης φταίει που η άμυνα ήταν τρύπια, η μεσαία γραμμή πεθαμένη μετά το 60' λόγω κόπωσης καθώς παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι και ο προπονητής σε άλλο γήπεδο, βγάζοντας από το παιχνίδι τον Ανσαριφάρντ για να κρατήσει μέσα τον Ολιβέιρα που έχανε τη μία ευκαιρία πίσω από την άλλη, ενίοτε δείχνοντας και ατομισμό;

Ποτέ δεν φταίει μόνο ένας είναι η απάντηση. Είναι γενικότερο το φαινόμενο, προκαλεί μεγάλες απορίες και εύλογα ερωτήματα για τα αποδυτήρια: τα έχει χάσει ο προπονητής;. Τον έχουν ''καβαλήσει'' οι παίκτες; Είναι τα συμβόλαια που δεν ανανεώνονται ένας βασικός λόγος που ο Λιβάγια και ο Ολιβέιρα πέραν του ότι δεν βλέπονται, υπάρχουν στιγμές που μοιάζουν να παίζουν για την πάρτη τους;

Πάνω που νόμιζες ότι η ΑΕΚ σηκώνει κεφάλι (όχι στο χθεσινό ματς, αλλά γενικότερα), συνειδητοποιείς ότι πάλι δεν μπορεί να πάρει σημαντικά ματς. Χάνει τον τελικό από τον Ολυμπιακό με άθλια εμφάνιση, της πηγαίνουν όλα στραβά στο Περιστέρι, έρχεται ο ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ και από τύχη κρατάει την ισοπαλία και τώρα αυτό με την Μπράγκα! Μια τραγωδία, ένα σκορποχώρι στο δεύτερο ημίχρονο, ένα σύνολο χωρίς ψυχικές αντοχές να γυρίσει ματς, κάτι που ωστόσο ενισχύται (και) από αυτή την πιεστική προσέγγιση εκγύμνασης που καίει σωματικά τον έναν παίκτη πίσω από τον άλλον και κατακρεουργεί αγώνα με τον αγώνα τις πιθανότητες της ομάδας να διεκδικήσει στόχους.

Θα είναι λέει πανέτοιμοι να αντέξουν μέχρι το τέλος... Μα τι να το κάνεις αν σε ένα μήνα από τώρα ίσως μιλάμε ξανά για μια χαμένη σεζόν, προτού καλά καλά αυτή αρχίσει. Η νοοτροπία ορισμένων, είναι θλιβερή και πλέον αυτή η κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί, χρήζει διοικητικής παρέμβασης. Όσο το αφήνεις το θέμα, τόσο διογκώνεται, όσο δεν επεμβαίνεις παίρνοντας αποφάσεις που τελειώνουν ανοιχτές υποθέσεις, τόσο θα λούζεσαι αντίστοιχες συμπεριφορές. Εξηγήσεις πρέπει να δώσει και ο Καρέρα. Γιατί αποφάσισε να τους φτάσει στα κόκκινα;

Η ΑΕΚ πληρώνει ένα συμβόλαιο στον Ολιβέιρα που του αποφέρει 1,2 εκατ. ευρώ το χρόνο και αντί να γίνεται η συζήτηση γιατί ο Πορτογάλος δεν προσφέρει ούτε κατ' ελάχιστο αυτά για τα οποία αμείβεται, κυριαρχεί ως συζήτηση το αν και πότε θα ανανεώσει. Το ίδιο και με τον Λιβάγια. Παλεύουμε όλοι να καταλάβουμε αν είναι καλά ή όχι, αν τον έχουν πιάσει τίποτα ψυχολογικά και εμφανίζεται τόσο κακός επειδή δεν έχει πάρει ακόμα αυτό που θέλει. Συγγνώμη, όμως, η ομάδα τους τα ακουμπάει αδρά για να κάνουν διαφορά, όχι να πετάνε στα σκουπίδια όλες τις ευκαιρίες ή να κάνουν τσαλιμάκια με τη μπάλα στη μεσαία γραμμή. Τους τα σκάει για να πάρει πίσω ηγεσία και ουσία, όχι να τους βλέπει να είναι φαντάσματα σε όλα τα μεγάλα ματς.

Ισχύει για όλους βέβαια... Οι απουσίες είναι μία εξήγηση. Υπάρχει όμως και ένα όριο. Πολλοί στην ΑΕΚ το έχουν περάσει προ πολλού και έχουν πλήρη ασυλία. Δεν εξαιρώ τον Μάνταλο, είναι κακός γενικά, μετά από μία πολύ καλή σεζόν. Σαν να είναι περισσότερο λυπημένος που δεν έγινε η μεταγραφή του και πιο πιεσμένος από ποτέ που φοράει το περιβραχιόνιο.

Αν είναι να τον ανακουφίσει ψυχικά και να τον απελευθερώσει, ας το παραδώσει. Δεν είναι κακό... Πρέπει να την ξαναδούν τη δουλειά στην ομάδα, να χαράξουν κόκκινες γραμμές και να περάσουν στα αποδυτήρια αρχές. Ήδη το τρένο έχει σφυρίξει μία φορά. Στις τρεις καίγεσαι και ας γίνεται αναφορά για το πληρέστερο ρόστερ των τελευταίων ετών, που όντως είναι αλλά με λάθος προσανατολισμό. Ίσως και κατεύθυνση. Όλα είναι υπό συζήτηση...