ΑΕΚ: Ο Αλμέιδα τελείωσε τα βολέματα και τη σιγουριά της ενδεκάδας
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την αλλαγή δεδομένων και παγιωμένων καταστάσεων στην ΑΕΚ καθώς ο προπονητής δεν "κάθεται" πάνω σε ονόματα και καριέρες.
Δικαιοσύνη. Μία λέξη που πρέπει να υπάρχει σε κάθε ποδοσφαιρική ομάδα αλλά είναι δύσκολο να εφαρμοστεί αν ο προπονητής δε διαθέτει την προσωπικότητα και το ειδικό βάρος για να την επιβάλλει. Δεν ευδοκιμεί εύκολα σε μέρη στα οποία οι κακές συνήθειες έχουν παγιωθεί και ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τη δουλειά, υπολείπεται της προσωπικότητας που απαιτείται για να εφαρμόσει κανόνες μη διαπραγματεύσιμους.
Από τις πρώτες ημέρες στη δουλειά με τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, ο Ματίας Αλμέιδα μίλησε για ειλικρίνεια. Του ξεκαθάρισε ότι πάνω από όλα για εκείνον είναι η ομάδα, με σεβασμό στο χαρακτήρα και στις καριέρες όλων. Έπρεπε ωστόσο να λάβει αποφάσεις ώστε αυτό που έχει στο μυαλό του να τηρηθεί χωρίς την παραμικρή έκπτωση. Έτσι πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές κατά τις οποίες η παρουσία ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα θεωρείτο δεδομένη. Και όλα έγιναν με τρόπο ομαλό, μέσα από συζητήσεις και δίχως το παραμικρό περιθώριο για οποιονδήποτε, να αμφισβητήσει οτιδήποτε.
Αυτό το πολυδιαφημισμένο "η ομάδα είναι πάνω από όλους" ακούγεται λογικό και όμορφο όμως δεν είναι τόσο απλό στην εφαρμογή του. Απαιτείται πάνω από όλα σεβασμός και αυτόν ο Αλμέιδα τον δείχνει προς όλους, είτε χρησιμοποιούνται συχνά, είτε παίζουν λίγο, είτε απλώς περιμένουν τη σειρά τους δίχως να έχουν ακόμα συμμετοχή. Και για να τηρηθεί στον απόλυτο βαθμό, θα πρέπει να ισχύει για όλους. Όποιος δεν τον πείθει την προπόνηση ότι είναι όπως ακριβώς θέλει εκείνος, θα πρέπει να συνεχίσει τη δουλειά μέχρι να βρει ένα παραθυράκι για να μπει και να παίξει.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Σκεφτείτε ότι ο Τζιμπρίλ Σιντιμπέ είναι στην ομάδα εδώ και ένα μήνα αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα, ούτε ως αλλαγή. Ο προπονητής δεν θα του χαρίσει λεπτά τα οποία θεωρεί ότι αυτή τη στιγμή δεν δικαιούται, εις βάρος των άλλων, απλά για να τον βάλει να παίξει. Προφανώς και δουλεύει μαζί του περιμένοντας να έρθει η στιγμή που θα τον χρησιμοποιήσει ως βασικό, άλλωστε για αυτό το λόγο αποκτήθηκε.
Δεν θα το κάνει όμως χαριστικά, ούτε θα βιαστεί για να τον εκθέσει αν θεωρεί ότι δεν έχει φτάσει στο σημείο που πρέπει να είναι για να υπηρετήσει επακριβώς το πλάνο του. Όταν λοιπόν θα δούμε τον Γάλλο να παίζει, θα σημαίνει ότι ο προπονητής έχει πιστέψει ότι έφτασε στο βαθμό ετοιμότητας που απαιτείται για να κάνει αυτά που του ζητούνται μέσα στο γήπεδο.
Με τρόπο ορθό δίχως να επηρεάζει τα αποδυτήρια
Δείτε τον Γιόνσον. Σαφώς και βρισκόταν με το σπαθί του μέχρι να τραυματιστεί στην αρχική ενδεκάδα, άλλωστε ήταν από τους μόνιμα διακριθέντες στο δύσκολο ξεκίνημα της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, το οποίο ήταν και προβληματικό από πλευράς εμφανίσεων. Ωστόσο από τη στιγμή που με εκείνον στον πάγκο ο Σιμάνσκι άρχισε να λάμπει και να εξελίσσεται ότι σε ακρογωνιαίο λίθο για τη λειτουργία της ομάδας, ο Δανός θα πρέπει να περιμένει. Κάτι που επίσης ισχύει και για τον Τσούμπερ, για τον οποίον πέρυσι δεν υπήρχε καν συζήτηση να μείνει στον πάγκο, παρόλο που η απόδοση του ήταν για αρκετούς μήνες σημαντικά κάτω του αναμενόμενου.
Πλέον η ΑΕΚ έχει και το υλικό αλλά και τον άνθρωπο στον πάγκο της ο οποίος δεν θα χαρίσει ούτε δευτερόλεπτο σε όποιον δεν τον πείθει ότι θα του προσφέρει τις σωστές υπηρεσίες. Δεν γίνεται κουβέντα για το αν όλοι αυτοί που περιμένουν στην ουρά δουλεύουν σωστά ή όχι στις προπονήσεις. Προφανώς και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους διότι με τον Αλμέιδα προπονητή είναι αδύνατον να λουφάρεις. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι βρίσκονται στην κατάσταση που θα έπρεπε να είναι, ώστε να πάρουν θέσεις άλλων που στην παρούσα φάση αποδίδουν καλύτερα.
Δείτε επίσης τον Πέτρο Μάνταλο. Πόση κουβέντα αλήθεια τα τελευταία χρόνια για τη χρησιμότητά του και το αν θα έπρεπε να είναι μόνιμα βασικός; Πόση ανάλυση γύρω από το γεγονός ότι θα έπρεπε εδώ και χρόνια να υπάρχει επιπλέον ένας παίκτης στη συγκεκριμένη θέση που να τον κοντράρει και να τον βοηθά να γίνεται κι εκείνος καλύτερος; Πλέον έχει χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα και περιορίζεται σε συμμετοχές ως αλλαγή. Κάτι που θα εξακολουθεί να ισχύει όσο ο Αλμέιδα διακρίνει ότι δεν είναι έτοιμος για να του δοθεί ρόλος κάποιου άλλου στο αρχικό σχήμα.
Όλα αυτά δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα. Όλοι οι παίκτες θέλουν να παίζουν, ειδικότερα εκείνοι που έχουν μία σημαντική καριέρα πίσω τους ή δεν έχουν μάθει να περιορίζονται σε ρόλο συμπληρωματικό. Όμως να που που ο προπονητής πετυχαίνει να κρατά τις ισορροπίες και τα αποδυτήρια χαρούμενα μέσα από τη σωστή δουλειά αλλά και την όμορφη εικόνα που η ΑΕΚ παρουσιάζει στο γήπεδο. Και είναι βέβαιο ότι μόλις διαπιστώσει ότι κάποιος από εκείνους που τώρα βρίσκονται πιο πίσω, έχουν καλύψει το χαμένο έδαφος, θα τους ανταμείψει διότι θα έχει πειστεί ότι αυτό θα είναι για το καλό της ομάδας. Μία κανονικότητα που η ΑΕΚ είχε να ζήσει εδώ και πολλά χρόνια.