ΑΕΚ: Οχετός και υπερηφάνεια
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τις αδιανόητες κατάρες και ύβρεις που στιγμάτισαν για πολλοστή φορά παιχνίδι της ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνης. Ύβρεις ακόμα και για γυναικόπαιδα…
Έχει καλά πράγματα να κρατήσει και άλλα, όχι και τόσο καλά να πετάξει η ΑΕΚ μετά το επιτυχές πέρασμα από τη Νέα Σμύρνη. Το πιο ευτυχές όλων σχετίζεται με το χαρακτήρα των ποδοσφαιριστών της, ειδικά εκείνων που "σταυρώθηκαν" κατ’ εξακολούθηση στο συγκεκριμένο γήπεδο, ακούγοντας τα μύρια όσα για τους εαυτούς, τις συζύγους ακόμα και για τα παιδιά τους.
Αυτός ο οχετός της επίσημης (και όχι του οπαδικού όχλου) εξέδρας του Πανιωνίου, οι απεχθείς και αδιανόητες ύβρεις κατά οικογενειών και παιδιών (μαρτυρίες ανθρώπων υπάρχουν για όσα άκουσαν ο Ουζουνίδης και ο Δημητριάδης για τις συζύγους και τα τέκνα τους) , σε κάνουν να απορείς από πού πηγάζουν τέτοιο μίσος και αντιπάθεια για την ίδια τη ζωή. Η περιφρόνηση ωστόσο, είναι ο καλύτερος δρόμος, ειλικρινά νιώθω πολύ καλά που ουδείς από την ΑΕΚ αντέδρασε σε όσα βρώμικα έφταναν στα αφτιά τους…
Ούτε ο Μπακασέτας ο οποίος και φέτος άκουσε τα σχολιανά του (μαζί με μπόλικες κατάρες για την καριέρα του), ούτε ο αρχηγός Πέτρος Μάνταλος που πέρυσι βίωσε το να του φωνάζουν "ψόφο" και να "μην σταθείς ξανά όρθιος", σοβαροί υποτίθεται άνθρωποι σε VIP κερκίδα ελληνικού γηπέδου, ενώ ο ίδιος αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο με κομμένο χιαστό. Πραγματικά γεγονότα, που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, μέσα από μαρτυρίες ποδοσφαιρόφιλων που ήταν παρόντες. Απάνθρωπες εκφράσεις που ακούστηκαν και φέτος, στον ίδιο χώρο, ακόμα και από ανήλικους που συνοδεύονταν από τους γονείς του.
Αυτό που βιώνει η ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη, δεν το συναντά άλλη ελληνική ομάδα σε οποιοδήποτε άλλο γήπεδο της επικράτειας. Μια έχθρα χωρίς φραγμούς και ηθικά όρια, ένα μίσος που δεν τιμά τον ιστορικό σύλλογο του Πανιωνίου και το οποίο γίνεται όλο και πιο αβυσσαλέο χρόνο με το χρόνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η σιωπή και οι νίκες συνιστούν την καλύτερη απάντηση. Η Ένωση το πέτυχε και φέτος, αφήνοντας πίσω της όσους κακόψυχους, να περιμένουν την επόμενη αναμέτρηση εκεί. Να ζουν και να αναπνέουν για να εκστομίσουν αυτά που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους.
Κρατά την περηφάνια της και πετά το κακό πρόσωπό της η ομάδα. Είναι αλήθεια ότι έπαιξε άσχημα, ειδικότερα στο δεύτερο ημίχρονο. Ωστόσο έχει την σημασία του το να νικάς ακόμα και όταν δεν είσαι καλός. Ακόμα και όταν δεν σου βγαίνουν πράγματα στο γήπεδο, όταν δεν νιώθεις καλά σωματικά, δεν έχεις την ίδια αυτοπεποίθηση με προηγούμενα παιχνίδια, δεν δείχνουν εφαρμόσιμες οι εντολές του προπονητή. Τέτοια παιχνίδια, δίχως να είναι ελκυστική στο μάτι, κέρδισε αρκετά η Ένωση και την περυσινή περίοδο. Στο τέλος ήταν η πρωταθλήτρια.
Photo credits: Eurokinissi