Αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω, είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται κατά κόρον, πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως κλισέ, ωστόσο υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις και απτά παραδείγματα, στα οποία ταιριάζει γάντι! Αυτό του Νίκου Κωστένογλου, είναι τέτοιο, είναι αυτό ακριβώς: Το παράδειγμα του αφοσιωμένου και ταγμένου στην ιδέα στρατιώτη.

Ενός ανθρώπου, μόνιμα αφοσιωμένου στην ΑΕΚ, ενός αληθινά ταυτισμένου με την ομάδα ποδοσφαιράνθρωπου, ο οποίος έλαβε στα χέρια του την "καυτή πατάτα" στην πλέον κρίσιμη στιγμή και πέτυχε ώστε τη ομάδα να σταθεί όρθια μετά τη λαίλαπα της προηγούμενης κατάστασης, η οποία επέλεξε ως προπονητή τον Καρντόσο. Στην πορεία, τα λάθη και οι παντελώς άστοχες και αντιποδοσφαιρικές επιλογές του περασμένου καλοκαιριού, το κακό κλίμα, τα δύσκολα αποδυτήρια, ασφαλώς και δικές του αστοχίες, «λύγισαν» και εκείνον.

Τον στρίμωξαν και τον έφεραν προ απροόπτων και μιας ανεξέλεγκτης αποδυτηριακής κατάστασης, η οποία ξέφυγε επειδή πολλοί παίκτες τον αντιμετώπισαν εξ αρχής περισσότερο ως φίλο ή με συμπάθεια και χαρά για έναν άνθρωπο συνεννόησης, παρά ως τον προπονητή που εκτός από δικός τους άνθρωπος, θα έπρεπε μαζί να είναι και άτεγκτος. Η μπάλα χάθηκε, η ανάγκη για εκ νέου αναζήτηση προπονητή δημιουργήθηκε, ο Κωστένογλου εμφανίστηκε στο εδώλιο για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που άφησαν πίσω τους εκείνοι που έφυγαν και την προκάλεσαν.

Πλέον το παιχνίδι μοιάζει να έχει χαθεί, ο προπονητής γνωρίζει ότι η ομάδα είναι στη φάση αναζήτησης του επόμενου, όμως δεν το βάζει κάτω. Δεν παραπονιέται, δεν μοιρολατρεί, απεναντίας προσπαθεί να πείσει άπαντες ότι τίποτα δεν έχει χαθεί και ότι πρωτίστως οφείλουν να παλέψουν για την ομάδα και τους εαυτούς τους.

Το μεγαλείο ψυχής και η αγάπη του Κωστένογλου για την ΑΕΚ, δεν αμφισβητούνται, δεν βρίσκονται εύκολα. Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, τρίτη τα τελευταία ένδεκα χρόνια, η συγκυρία τον εμφάνισε στον πάγκο της ομάδας με προσωρινότητα, ως έναν εφήμερο αντικαταστάτη. Ουδέποτε πήρε την ευκαιρία να οικοδομήσει κάτι δικό του, κάποιο καλοκαίρι, αντιθέτως μόνιμα (κατα)κρίνεται για όσα παρέλαβε από τις ανορθογραφίες και τις κακοτεχνίες των προηγούμενων. Είναι άδικο αυτό που συμβαίνει, σε μεγάλο βαθμό όμως παρουσιάζει και τη μοίρα του Έλληνα προπονητή στον τόπο του, όταν τον καλούν οι μεγάλες ομάδες.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟΥ ΡΟΣΤΕΡ

Η εύρεση του κατάλληλου επόμενου προπονητή, δεν αφορά μόνο στην αγωνιστική βελτίωση του συνόλου, τομέας που ασφαλώς αποτελεί προτεραιότητα για την Ενωση. Η ομάδα πρέπει να αποκτήσει μια διαφορετική, πιο αποδοτική αγωνιστική ταυτότητα, αυτό είναι κάτι που ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ιλια Ιβιτς, γνωρίζει καλά και αποδέχεται, ωστόσο στο πακέτο του επόμενου προπονητή, θα πρέπει να διαπιστώνονται κι άλλες ικανότητες.

Με βασικότερη όλων τη σωστή διαχείριση του ρόστερ και την αξιοποίηση των παικτών, βάσει των δυνατοτήτων τους και των όσων πραγματικά μπορούν να κάνουν μέσα στο γήπεδο. Αυτός ο κατήφορος που η ΑΕΚ ακολουθεί δίχως φρένο στα τελευταία ματς και η αδυναμία της να εκμεταλλευτεί διαδοχικές ευκαιρίες ώστε να μειώσει τη διαφορά από την κορυφή της βαθμολογίας, έχουν δημιουργήσει μία άνευ προηγουμένου απαξίωση και αποδόμηση του έμψυχου δυναμικού τους.

Αν ρωτήσεις δέκα οπαδούς της ομάδας, οι εννέα θα σου απαντήσουν ότι πρέπει να φύγει το 80% των παικτών που αυτή τη στιγμή ανήκουν στην ΑΕΚ. Ωστόσο αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη και επικίνδυνη, χώρια που συναινεί στην κάθετη πτώση της χρηματιστηριακής αξίας των παικτών της ομάδας, σε μια περίοδο που ο σύλλογος διαπιστωμένα θα ήθελε να προχωρήσει σε 1-2 ακριβές πωλήσεις.

Αρκετοί ποδοσφαιριστές της Ενωσης είναι πραγματικά καλοί, αλλά δεν παίρνουν την κατάλληλη βοήθεια από τον ίδιο τον οργανισμό και τις κατά καιρούς αποφάσεις του. Ένας ικανός προπονητής θα αναδείξει τις αρετές τους και ασφαλώς, μερικοί ακόμα πιο ποιοτικοί συμπαίκτες θα συμβάλουν ώστε να υπάρξουν καλύτερες συνεργασίες και κατ΄επέκταση νικηφόρα αποτελέσματα. Ο Ίβιτς είναι μπροστά στην πιο καίρια απόφαση ώστε η προαναφερθείσα συνθήκη να καταστεί εκ νέου εφικτή και η ΑΕΚ να γυρίσει ξανά τον διακόπτη με φορά προς την ομαλότητα.

Photo Credits: Eurokinissi