ΑΕΚ πως σε κατάντησαν...

Το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ενός έτους εξευτελίζεται σε τέτοιο βαθμό και στοχοποιείται ως ο απόλυτος υπεύθυνος αυτής της μίζερης κατάστασης, δεν μπορεί παρά να αποτελεί ακόμα μία απόδειξη ότι στην ομάδα αυτή βασιλεύει το... παράλογο!

Σύμφωνοι, ο πρόεδρος της «εξάρας» από τον Ολυμπιακό δεν το χάνει το παράσημο της πιο ταπεινωτικής ήττας στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Θα τον κυνηγά σε όλη τη ζωή του και θα αποτελεί το μόνιμο εφιάλτη του τα βράδια. Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία... Δεν κοιμάται ήσυχος!

Αλλά αν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ κι αν ο Αδαμίδης αποτελεί το πρόσωπο-κόλαφο,τον υπεύθυνο της πρωτοφανούς κατρακύλας της, τον καταστροφέα των κιτρινόμαυρων ονείρων, τότε έχω την εντύπωση αφενός ότι κοροϊδευόμαστε κι αφετέρου ότι κάποιος/κάποιοι την έχουν γλυτώσει πολύ φθηνά...

Ήταν 6 χρόνια σε... λήθαργο;

Την ώρα που ο Πέτρος Παππάς αναζητεί τον τρόπο απεμπλοκής του και ο Νίκος Νοτιας ενθυμείται τους... α-μέτοχους ζητώντας τους να βάλουν λεφτά ώστε να εξασφαλίσει η ομάδα την ύπαρξή της για τους επόμενους δύο μήνες (και μετά βλέπουμε), ο πρόεδρος της Ερασιτεχνικής εγκρίνει (ή πλέον δεν μπορεί να την συγκρατήσει) την αφετηρία ενός νέου εμφυλίου κατά δύο ανθρώπων (και των υφισταμένων τους) που τουλάχιστον δεν την άφησαν μόνη ποτέ (όπως άλλοι μας υπόσχονταν με δακρύβρεχτα τραγουδάκια).

Κάποιοι άλλοι την ίδια στιγμή παραμένουν... άβρεχτοι! Λες και η ΑΕΚ οδηγήθηκε στο σημείο μηδέν από τη μία ημέρα στην άλλη, λες και δεν προηγήθηκαν καταστροφικές διαχειρίσεις προηγούμενων διοικήσεων, λες και η πορεία Ιούνιος 2004 - Μάρτιος 2010 δεν υπήρξε ποτέ. Τη φαντασιωθήκαμε εγώ κι εσείς...

Λες και από την εποχή Ψωμιάδη, η ΑΕΚ έπεσε εξαετή σε χειμερία νάρκη και ξύπνησε από αυτή τον Μάρτιο του περασμένου έτους με πρόεδρο τον Αδαμίδη, να διαχειρίζεται τα «ψίχουλα» (για το μέγεθος αυτής της ομάδας) που του παρείχαν δύο μεγαλομέτοχοι που εξαπατήθηκαν από τους πρώην συμπαίκτες τους οι οποίοι (ο ένας μετά τον άλλον) πηδούσαν από το καράβι.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν ξεχνώ, ούτε παραγνωρίζω τα σπουδαία επιτεύγματα της διοίκησης στο ίδιο διάστημα. Αλίμονο... Ούτε τις πρώτες νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε το πρωτάθλημα που χάθηκε στα χαρτιά (έστω κι αν τα γήπεδα κατακτήθηκε μάλλον... κατά λάθος αφού δύο μήνες πριν ο τότε πρόεδρος, έχοντας απολύσει τον Φερέρ, αναφώνησε... MEA CULPA σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε με σκοπό να δικαιολογήσει τα αγωνιστικά χάλια της ΑΕΚ).

Από την άλλη όμως ποιος μπορεί αλήθεια να μην αποδεχθεί ότι από τις συγκεκριμένες χρήσεις έγιναν λάθη που διατήρησαν την εταιρία υπερχρεωμένη και οδήγησαν τους βασικούς μετόχους στην έξοδο με τη δικαιολογία ότι... κουράστηκαν να πληρώνουν τα σπασμένα. Τα σπασμένα ποιανού; Του Αδαμίδη;

Να φύγουν. Και γιατί να κάθονται;

Το είχα αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο μου. Μπροστά στο δίλημμα «Παππάς-Νοτιάς ή Πρωτοδικείο», επιλέγω το δεύτερο. Αφενός διότι όντως, δεν της αξίζει της ΑΕΚ να ανήκει σε ανθρώπους που είτε θέλουν να απεμπλακούν, είτε δεν θέλουν να βάζουν τα χρήματα που απαιτούνται για το μέγεθός της.

Κι αφετέρου γιατί ακόμα κι αν αύριο το πρωί επενδύσουν άλλα 30 εκατ. ευρώ (όσα δηλαδή έχουν βάλει οι δυο τους την τελευταία επταετία), η πολυεπίπεδη αρρώστια που κατατρώγει τα σωθικά της ΑΕΚ θα τους καταστήσει και πάλι ανεπαρκείς. Η ακόμα και προδότες...

Αν θέλετε την ευθεία και ντόμπρα τοποθέτησή μου, ναι συμφωνώ ότι ο Παππάς και ο Νοτιάς δεν είναι οι άνθρωποι που κάνουν για την ΑΕΚ και το ποδόσφαιρο γενικότερα. Διότι δεν τους αρέσει, δεν τους εμπνέει και τους κάνει να λυπούνται για όσα έχασαν. Στο καλό λοιπόν...

Αυτό όμως δεν θα με κάνει ποτέ να γίνω αισχρός απέναντί τους, να τους χαρακτηρίσω απρεπώς ή να μη τους αναγνωρίσω ότι προσέφεραν. Όταν μάλιστα άλλοι νόμιζαν ότι έπαιζαν επιτραπέζια Μονόπολι με τα χρήματά τους και με τραγικές αποφάσεις οδήγησαν την ΠΑΕ σε τέλμα, καταφέρνοντας μάλιστα με έντεχνο τρόπο να διατηρήσουν την έξωθεν καλή μαρτυρία τους απέναντι σε αρκετό κόσμο. Τουλάχιστον είναι πολλοί πλέον κι αυτοί που καταφέρνουν να δουν και πέρα από την πλάνη εκείνου του συστήματος.

Σε κάθε περίπτωση, καθένας το βλέπει όπως θέλει. Και μπορεί από μέσα του να σιχτιρίζει ή να αποδίδει ευθύνες κατά δοκούν. Ας κρατήσουμε όμως και μία αξιοπρέπεια. Υποτίθεται ότι η ΑΕΚ πρεσβεύει το κάτι διαφορετικό. Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο νιώθω αυτό που αναδίδει είναι (επιεικώς) αποκρουστικό...