Ας ξεκινήσουμε από τα σοβαρά… Αυτά τα γήπεδα είναι καρμανιόλες, νεκροταφεία για καριέρες. Να βρει το κουράγιο ο Χούμπτσεβ, να σηκωθεί και να συνεχίσει. Όπως θα το κάνει και ο Λόπες, το θύμα μιας άλλης "παλιοκατάστασης" στο Γεντί Κουλέ. Είναι και αυτός ένας πολύ καλός λόγος να μην έρχονται στην Ελλάδα παίκτες της προκοπής.

Πάμε τώρα στα λιγότερο σημαντικά, αλλά μαζί και τόσο ενοχλητικά για τον κοινό νου. Αυτή τη φορά, ο προπονητής της ΑΕΚ, ως δικαιολογία επικαλέστηκε τον αγωνιστικό χώρο. Όπως τότε που ως ο Ουζουνίδης του Παναθηναϊκού, "έφαγε" τέσσερα από τη Λαμία, αλλά του έφταιγε το χιόνι. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, χιονίζει μόνο για εκείνον που χάνει. Για τον άλλον, έχει λιακάδα.

Ντροπή δεν είναι μόνο να υπάρχουν γήπεδα σε τέτοια κατάσταση. Ντροπή είναι να επικαλείται ο προπονητής της πρωταθλήτριας, τα όσα είπε. Την πήρε ομάδα νικήτρια και την έχει φέρει σε μια κατάσταση μπάχαλο. Να μην βλέπεται… Να σε εκνευρίζει με την ατολμία, την αδράνεια, το θλιβερό ποδόσφαιρο. Και στο τέλος να σου λέει… " Ε, εντάξει, στο τέλος θα μπορούσε να νικήσει η ΑΕΛ, ήταν ένα παιδικό ατομικό λάθος". Τα δικά του λάθη ποια είναι; Γιατί αποφεύγει να μιλήσει γι αυτά; Μέχρι το λάθος του Μπάρκα, μεσολάβησαν 94 λεπτά, μιας ΑΕΚ που σε έκανε να θέλεις να κλείσεις την τηλεόραση. Ποιος ευθύνεται γι αυτή την εικόνα αλήθεια;

Ασφαλώς η μη αποτελεσματική (να μην πω κακή) δουλειά, φαίνεται πλέον πολυεπίπεδα. Ο Λυμπερόπουλος "φαγώθηκε" να απομακρύνει τον (προπονητή τερματοφυλάκων) Καμπόλη, με τον οποίο ο Μπάρκας είχε παρουσιάσει αλματώδη εξέλιξη στο περυσινό δεύτερο μισό της σεζόν, για να δώσει τη δουλειά στον Μιχαϊλίδη. Από τότε, οι τερματοφύλακες της ΑΕΚ, αντί να κάνουν βήματα εμπρός, παρουσιάζονται ολοένα και πιο προβληματικοί. Η εικόνα έχει μιλήσει από μόνη της σε κάμποσα παιχνίδια. Ακόμα και στη μία εμφάνιση του Τσιντώτα στο πρωτάθλημα, μπορούσες να δεις ότι είχε κακές αποφάσεις.

Ευτυχώς για την ΑΕΚ, απέναντί της ήταν ο Μπαργκάν, αυτός που ο νυν τεχνικός διευθυντής Λυμπερόπουλος προσπαθούσε να φέρει στην ομάδα την περίοδο της Β' Εθνικής, έχοντας μάλιστα την εντύπωση ότι μέσα από την Ένωση, θα πάρει μεταγραφή για ομάδα του εξωτερικού. Ότι να' ναι… Ένας παίκτης με κλάση και υποφερτή αποτελεσματικότητα, θα είχε στείλει την απερχόμενη πρωταθλήτρια για "τσάι" και τον Ουζουνίδη, πιθανότατα εκτός ΑΕΚ. Ας θυμηθούμε τι ίσχυε και πέρυσι, τέτοιο καιρό… Όταν ο Χιμένεθ σήκωνε όλο το βάρος στις αποτυχίες. Τώρα για όλα, πρέπει να φταίει ο Μελισσανίδης. Δεν είναι έτσι κύριοι…

Ο καλός, ικανός, καταφερτζής προπονητής, στα δύσκολα φαίνεται. Όταν εμφανίζει νέους τρόπους δράσης, αλλάζει τις διατάξεις αποτελεσματικά, προσπερνά τις απώλειες και εμφανίζει νέους ήρωες. Όταν η δουλειά πήγε να χαλάσει, ο Χιμένεθ είχε την προσωπικότητα να "ξεσηκώσει" τα αποδυτήρια, να "κουκουλώσει" τις απώλειες των Μάνταλου, Γιόχανσον και Τσόσιτς και να χτίσει ομάδα που πέραν του πρωταθλήματος, κατέγραψε ρεκόρ ευρωπαϊκό που ουδείς φανταζόταν.

Σε τι έχει σφάλει ο Μελισσανίδης; Στις επιλογές του. Η σεζόν 2017-18, εκκίνησε με τεχνικό διευθυντή τον Μαϊστόροβιτς, τεχνικό τον Χιμένεθ, προπονητή τερματοφυλάκων τον Καμπόλη, να μην πιάσουμε θέματα σκάουτινγκ και χαρακτηριστούμε εμπαθείς, παρόλο που και εκεί έχουν παρθεί αποφάσεις με λάθος κριτήριο και κόμπλεξ. Το έχω γράψει ξανά, όταν έχεις σφιχτή οικονομική πολιτική, πρέπει να διαθέτεις επίσης, πρόσωπα ευέλικτα και αποτελεσματικά. Ικανά και ανοιχτόμυαλα. Να μη φοβούνται τα ρίσκα και τις αποφάσεις. Να έχουν έτοιμες λύσεις όταν ο ίδιος διαθέτει 2 εκατ. ευρώ, αλλά δεν τα θέλει ο Ραντόγια που μας τον είπε ένας μάνατζερ.

Να ακούν τους ανθρώπους που υπάρχουν στο τμήμα σκάουτινγκ, για να μην χάνονται περιπτώσεις όπως αυτή του Εντομπελέ. Η ΑΕΚ υστερεί τρομερά σε αυτό το κομμάτι και αν δεν αλλάξει άμεσα το οργανόγραμμα και την κατεύθυνσή της, θα συνεχίσει να το βρίσκει διαρκώς μπροστά της.