Αεράμυνα για γλέντια
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για το υπερ-ατού της ΑΕΚ που τείνει να εξελιχθεί σε εκατόμβη και βρίσκει τις εξηγήσεις για την αμυντική τραγικότητα της «Ενωσης».
Υπάρχουν οι αριθμοί που λένε αλήθεια, αλλά και εκείνοι που τεχνηέντως την αποκρύπτουν. Εν προκειμένω, για την ΑΕΚ μιλώντας, το μόλις 8 τέρματα παθητικό έως τον αγώνα του «Γ. Καραϊσκάκης», ήταν ένα σπουδαίο κεκτημένο. Αυτό έλεγαν όσοι δεν έβλεπαν ότι τα 6 από αυτά τα 8 γκολ, η ΑΕΚ τα είχε δεχθεί από τους Ολυμπιακό (εντός), ΠΑΟΚ (εντός - εκτός) και Ατρόμητο (εντός). Δηλαδή, στα πιο απαιτητικά ματς του πρωταθλήματος.
Κάπως έτσι κρύβονται τα προβλήματα κάτω από το χάλι. Τα οποία αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο, όταν αφαιρούνται από την εξίσωση κομβικοί παίκτες, είτε λόγω διοικητικών αποφάσεων (Λαμπρόπουλος), είτε εξαιτίας κάκιστων ποδοσφαιρικών εκτιμήσεων από το μεταγραφικό επιτελείο (αναφέρομαι στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε ανάγκη για απόκτηση στόπερ και αριστερού μπακ το Γενάρη).
Φτάσαμε στα τέλη του Φεβρουαρίου, για να παίζει η ΑΕΚ με κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους (όπως επί του πρακτέου αποδεικνύεται) εντελώς αταίριαστους Οικονόμου και Τσόσιτς, οι οποίοι εκτός των άλλων, τελευταία επιδίδονται σε διαγωνισμό για το ποιος θα κάνει την πιο χοντρή γκάφα, να έχει κολλημένο (και δίχως τρόπο για να πάρει ανάσα) σε ρόλο αριστερού μπακ τον Μπακάκη και εγκλωβισμένο τον Γκάλο σε μια κατάσταση να έχει πρώτα το νου του στα μετόπισθεν και όχι στο πως θα δημιουργήσει, εκεί δηλαδή που είναι το δυνατό σημείο του.
Αν μπορεί να γίνει και χειρότερα; Εύκολα! Αυτή η τετράδα, θα παίξει και την Τρίτη κόντρα στον Ατρόμητο, λογικά και το Σάββατο κόντρα στον Αρη (ματς στο «Βικελίδης»). Πόσες πιθανότητες υπάρχουν για να μην συμβεί αυτό; Ελάχιστες! Ο Τσιγκρίνσκι είναι εκτός προπονήσεων εδώ και καμιά δεκαριά μέρες και ξέρουμε όλοι τι σημαίνει αυτό, όταν μιλάμε για τον Ουκρανό.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν ο Σβάρνας που θεωρήθηκε από το αρμόδιο επιτελείο, ότι είναι έτοιμος να μπει στα παπούτσια του Λαμπρόπουλου, αλλά δεν έχει παίξει ούτε σε ένα ματς στο πρωτάθλημα και ο νεαρός Γιαννούτσος, τον οποίο εξ ανάγκης ο Χιμένεθ εμφανίζει ξανά σε αποστολές ή στη 18αδα, αλλά είναι κοινό μυστικό ότι δεν είναι έτοιμος (αγωνιστικά, τακτικά και πνευματικά), να πάρει χρόνο συμμετοχής στην τελική ευθεία μιας σεζόν που όλα ήδη έχουν πάει στραβά.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι η μετάβαση από αυτό που ο Ουζουνίδης ήθελε να παρουσιάσει (και το οποίο εν τέλει δεν είδαμε) σε αυτό που ο Χιμένεθ ξέρει να κάνει, ως ένας προπονητής που «χτίζει» από την άμυνα και σε αυτήν βασίζει την αποτελεσματικότητα και τη μετάδοση εμπιστοσύνης σε όλο το σύνολο, εκτός από δύσκολη είναι και άκρως επικίνδυνη. Το χειρότερο όλων είναι ότι ουδείς εκ των Χουλτ ή Λόπες αναμένεται να επιστρέψουν άμεσα, ώστε να «μακιγιάρει» κάπως την κατάσταση.
Σε αυτές τις χρονικές περιόδους, οι ομάδες που έχουν στόχους υψηλούς, είθισται να φορτσάρουν, να βγάζουν ενέργεια, να επιχειρούν με ορμή και πίστη, όχι να αγκομαχούν, να ασθμαίνουν και να επιχειρούν να αλλάξουν πράγματα. Η ΑΕΚ είναι δεδομένα ότι δεν έχει δυνάμεις για να κάνει τα πρώτα, ωστόσο διόλου εύκολο είναι επίσης, να βρει μια κανονικότητα.
Ο Χιμένεθ ξέρει να κερδίζει στοιχήματα με ποδοσφαιριστές ( είδατε σήμερα τον Μπογέ) αλλά προφανώς και δεν έχει τη δυνατότητα να ταιριάξει παίκτες που δεν βρίσκονται μεταξύ τους και να καταστήσει λειτουργική μια αμυντική γραμμή από αθλητές που έχουν ξεζουμιστεί, με το χρόνο να πιέζει, τις προπονήσεις να γίνονται αναγκαστικά σε ρυθμούς χαλαρούς για να μην εμφανιστούν νέα μυϊκά θέματα και τις εναλλακτικές λύσεις να θεωρούνται ανεπαρκείς. Αυτό που κάνει είναι να λέει… και μη χειρότερα, μην χάσω και κάποιον από αυτούς που απέμειναν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: