Αγάπη για την ομάδα
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τον αγώνα του απεργού πείνας που κακώς σχολιάζεται με τρόπους οι οποίοι δεν σχετίζονται με το δικό του σκεπτικό και προκαλούν καχύποπτες αντιμετωπίσεις. Για τα αγωνιστικά, η εικόνα της ομάδας μιλάει από μόνη της.
Μία βόλτα από το οικόπεδο, το «μαγικό» όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν οι φίλοι της ΑΕΚ, θα πείσει τον οποιονδήποτε ότι αυτό που ο Πάρης Βάκης έχει ξεκινήσει, δεν είναι αστείο ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Όσοι λανθασμένα το εκλαμβάνουν ή το αναδεικνύουν ως μοχλό πολιτικής πίεσης ο οποίος εκπορεύεται από την εταιρική υπόσταση αυτής της ομάδας, απλώς δεν έχουν ιδέα.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος πράττει αυτό που επέλεξε επειδή έτσι νιώθει και αισθάνεται ότι βοηθά αυτό που αγαπά τόσο πολύ και τόσα αγνά. Την ομάδα του! Αν σε κάποιους φαίνεται γραφικό, εγώ θα πω απλώς τολμήστε το για 1-2 ημέρες να δούμε αν απαιτείται θέληση και αν αυτή η επιλογή σηκώνει ή όχι πολλή πίστη για να την αποφασίσει κανείς.
Ασφαλώς ο Δήμαρχος της πόλης, αυτός που ο απεργός πείνας καλεί για μία απλή συζήτηση, συνεχίζει να αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη ιστορία ως ένα ανέκδοτο. Οι βρώμικες διαδόσεις ότι ο Βάκης σιτίζεται στα κρυφά _ κάποιες μάλιστα κυκλοφορούν με τόσο ανεύθυνο και συκοφαντικό τρόπο σε ιστοσελίδες, εφημερίδες και φόρουμ που ασχολούνται με άλλες ομάδες _, δυστυχώς μεταφέρονται και εντός των τειχών της Νέας Φιλαδέλφειας.
Ο συγκεκριμένος απεργός πείνας ουδέποτε υπήρξε αναρχικός και δεν απειλεί το πολιτικό σύστημα, ούτως ώστε οι τηλεοπτικοί σταθμοί να σπεύσουν άμεσα για να καλύψουν το θέμα, ειδικά τώρα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Βλέπετε έχουν περάσει μόλις επτά ημέρες και δεν έχουν μυριστεί ακόμα το... αίμα!
Ο Βάκης θα συνεχίσει αυτό που επέλεξε και ήδη ο γιατρός που οικειοθελώς τον παρακολουθεί δηλώνει ανησυχία για όσα βλέπει να έρχονται. Ο απεργός είναι αποφασισμένος, αλλά το (δήθεν) πραγματικό ενδιαφέρον των τηλεοπτικών ΜΜΕ θα αρχίσει να το προσελκύει μετά τη 15η ημέρα, όταν οι δείκτες της υγείας του θα δείχνουν σημάδια απειλητικά. Όμως αυτή η ιστορία δεν είναι τόσο απλή όσο κάποιοι νομίζουν. Και ημέρα με την ημέρα θα λαμβάνει διαστάσεις.
Για όσους δυσκολεύονται να το καταλάβουν θα γράψω το εξής: Ο Βάκης δεν έχει σύμμαχο την ΑΕΚ και δεν προωθείται από εκείνη. Δεν βάζει απέναντί του κάποιο κόμμα, ούτε καλεί τον οποιονδήποτε να ψηφίσει για μία ομάδα ή ένα γήπεδο. Πράττει έτσι επειδή διαπιστώνει, όπως πολλοί ακόμα μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων, ότι απέναντί του στέκεται ένας άνθρωπος ο οποίος λειτουργεί εκτός λογικής και αντιπαλεύει τα όνειρα των πολλών.
Ας πάψουμε να είμαστε καχύποπτοι με το οτιδήποτε και ας αντιληφθούμε ότι δεν είναι όλες οι απεργίας πείνας ίδιες, ούτε απαραίτητα εξυπηρετούν σκοπιμότητες. Όποιος έχει αμφιβολίες, ας περάσει μία βόλτα από το οικόπεδο και ας μιλήσει με το Βάκη. Όταν θα το κάνει, τότε θα δικαιούται να έχει άποψη και να την υποστηρίζει με όποιον τρόπο επιθυμεί.
Δύο λόγια αγωνιστικά...
Η ΑΕΚ ήταν αυτή που έπρεπε στην Κέρκυρα, με γνώμονα τις απουσίες βασικών στελεχών αλλά και της μόλις δεύτερης σε διάστημα δύο ετών ευκαιρίας να αντιμετωπίσει εκτός έδρας ομάδα της μεγαλύτερης κατηγορίας. Θα μπορούσε και έπρεπε να νικήσει, έχει λόγους για να διαμαρτύρεται, όμως αυτό δεν πρέπει να απασχολήσει περισσότερο από όσο μία φευγαλέα σκέψη της στιγμής.
Η πρόκριση δεν θα χαθεί και τα πιο δύσκολα είναι μπροστά της. Είναι ευχάριστο αυτό που της συμβαίνει στο Κύπελλο διότι έτσι θα μετρήσει σωστά δυνάμεις και αδυναμίες. Η όρεξη έρχεται τρώγοντας και από τη στιγμή κατά την οποία οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής θεωρούν ότι μπορούν να φτάσουν ως το τέλος, εμείς δεν έχουμε λόγο να μην τους εμπιστευόμαστε. Περιμένουμε τις αποδείξεις στα γήπεδα...