Έχοντας παίξει πέντε παιχνίδια φέτος κόντρα στον Ολυμπιακό πριν από το χθεσινό, η ΑΕΚ είχε μία σαφή εικόνα για τον τρόπο παιχνιδιού του και το πώς του αρέσει να αναπτύσσεται, να ψάχνει το γκολ και να επιχειρεί την επιβολή της δικής του κυριαρχίας. Χθες στην OPAP Arena, της έλαχε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είχε συνηθίσει.

Ο υπηρεσιακός προπονητής της ομάδας Ζοζέ Ανιγκό μελέτησε πάρα πολύ το πρόσφατο παιχνίδι των δύο ομάδων στην έδρα του Ολυμπιακού και προφανώς κατάλαβε μετά τα όσα βίωσε σε αυτό, ότι θα έπρεπε να αλλάξει το στυλ και την τακτική προσέγγιση απέναντι στην ΑΕΚ.

Αποδέχθηκε ότι οι πιθανότητες να πάρει κάτι σε ανοιχτό παιχνίδι θα ήταν πολύ λιγότερες από αυτό που εν τέλει αποφάσισε να υιοθετήσει. Έφερε λοιπόν και τους 11 παίκτες πίσω από τη μεσαία γραμμή, έστησε μία διπλή -και τριπλή πολλές φορές- ζώνη άμυνας και μπήκε στη διαδικασία να ακυρώσει την ΑΕΚ, προσπαθώντας ταυτόχρονα να την πληγώσει σε κάποια αντεπίθεση με τον ταχύτατο Μπακαμπού.

Αρέσει ή δεν αρέσει αυτό στους φίλους μιας ομάδας, σημασία έχει ότι ο Γάλλος έκανε το σωστό, αποφάσισε την πιο λειτουργική οδό για να πάρει κάτι από το συγκεκριμένο ντέρμπι και το έκανε μέσα από έναν τακτικό κλεφτοπόλεμο που εν τέλει αποδείχθηκε η εκατόμβη για τα αγωνιστικά πλάνα της ΑΕΚ.

Είμαι βέβαιος ότι ο Αλμέιδα δεν περίμενε αυτή τη στάση παιχνιδιού και ούτε ξέρω αν θα μπορούσε ή έπρεπε να είναι περισσότερο υποψιασμένος από τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι είχαν δει το αντίστοιχο παιχνίδι που έκανε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην ΑΕΚ, μόλις τρεις ημέρες πριν. Όλοι πίσω δηλαδή, και προσπάθεια να χαλάσει την ανάπτυξη της Ένωσης. Είχαν δε περισσότερες δυνάμεις από την πιο κουρασμένη Ένωση για να το εφαρμόσουν ακόμα καλύτερα από τον ΠΑΟ.

Συνυπολογίστε σε όλα αυτά τα συνεχή προβλήματα με τις ιώσεις που κράτησαν ποδοσφαιριστές κλειδιά για την ΑΕΚ στον πάγκο, την αποτυχία της επιλογής να παίξει δεξιά ο Μοχαμαντί χωρίς ρυθμό και παιχνίδια στα πόδια του εδώ και καιρό, τη μάλλον καθυστερημένη είσοδο στο παιχνίδι των Πινέδα και Μάνταλου, την παροιμιώδη αναποτελεσματικότητα του Γκαρσία να κάνει το σωστό σε τουλάχιστον εξι περιπτώσεις που θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε καθαρές φάσεις για γκολ και ασφαλώς τη σπουδαία εμφάνιση του αναπληρωματικού Τζολάκη, για να δείτε πως έδεσε της ισοπαλίας το γλυκό.

Η ΑΕΚ έχασε ένα ημίχρονο εγκλωβισμένη στην άμυνα μαζινό του Ολυμπιακού, πήρε πολλά περισσότερα ρίσκα στο δεύτερο, αλλά και πάλι της έλειψε η η σωστή απόφαση στις στιγμές που θα μπορούσε να πάρει τη νίκη. Δεν μπορείς, πάντως, να μιλάς για χαμένη ευκαιρία όταν παίζεις με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, ακόμα και σε αυτή τη μορφή του που δεδομένα δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο που συνήθως αρέσκεται να παίζει.

Ομάδες οι οποίες έχουν ποιότητα και ποδοσφαιριστές με οξυδέρκεια και ικανότητες να υπηρετήσουν σωστά ένα πλάνο, είναι πιο εύκολο να προσαρμοστούν σε ένα υπομονετικό παιχνίδι ανασταλτικής αντιμετώπισης του αντιπάλου, με μπόλικες καθυστερήσεις και διαρκές ροκάνισμα του χρόνου. Ήταν ζήτημα της ΑΕΚ όμως να το διαβάσει πιο σωστά, να τολμήσει περισσότερο και να έχει πιο καθαρό μυαλό την κρίσιμη ώρα.

Τώρα, καλείται να πάρει διπλό στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον Άρη και να περιμένει ότι ο Ολυμπιακός θα έχει ανάλογη διάθεση και επιθυμία, μαζί και ένα λειτουργικό ποδοσφαιρικό πλάνο για να κόψει βαθμούς από τον Παναθηναϊκό. Οι απαντήσεις για το αν αυτά γίνονται, θα είναι μπροστά στα μάτια μας την ερχόμενη Κυριακή.

Δείτε την Game Night: