Στη φετινή ΑΕΚ θα δεις όλα όσα δεν περιμένεις, θα μάθεις όσα περισσότερα σκέφτεσαι ότι δεν μπορεί να συμβαίνουν, όμως γίνονται! Από το ότι ο Χνιντ εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο για να παίξει με φανέλα που έγραφε Χουλτ (!) μέχρι το ότι ο Μάσιμο Καρέρα δουλεύει στις προπονήσεις με τον Λιβάι Γκαρσία, το πώς να προσπαθεί για το γκολ με τη σπανιότητα της απευθείας εκτέλεσης κόρνερ. Κι όμως να που τα κατάφερε!

Εδώ δεν μπορούν να μετρήσουν στην άμυνα πόσο κάνουν 1+1, δέχονται τα πιο απλά γκολ που μπορούν να υπάρξουν, όμως για τον πιο δύσκολο τρόπο σκοραρίσματος από στημένη φάση, διεξάγονται (που λέει ο λόγος) σεμινάρια. Καλά να είμαστε, ακόμα Δεκέμβριος είναι, έχουμε πολλά που θα μας εκπλήξουν από την πιο περίεργη ΑΕΚ των τελευταίων ετών, με τα αρκετά θετικά και τα ακόμα περισσότερα αρνητικά της.

Για ακόμα μία φορά, στην πρώτη σοβαρή επιθετική προσπάθεια του αντιπάλου, η ΑΕΚ δέχθηκε γκολ. Της έχει συμβεί ξανά και ξανά, δεν αποτελεί είδηση ότι επαναλήφθηκε στο ματς με τον Απόλλωνα. Επίσης για πολλοστή φορά, ήταν ένα σκορποχώρι όποτε έπρεπε να ανταποκριθεί στο αμυντικό transition και η χαρά της σέντρας για τον αντίπαλο στις στημένες φάσεις, οι οποίες σε κάθε χτύπημα του Απόλλωνα, μύριζαν γκολ. Θέλετε στο πρώτο δοκάρι; Θέλετε στο δεύτερο; Θέλετε εκεί που ήταν 5 παίκτες με κιτρινόμαυρα και ένας με άσπρα; Ε, ο πανικός ήταν ο ίδιος.

Κι αφού λοιπόν έπεσε μεγάλο ανάθεμα στους ποδοσφαιριστές, που όντως όλο αυτό το διάστημα έχουν υποπέσει σε σωρεία ατομικών λαθών με σημαιοφόρο και σε αυτό το παιχνίδι τον Σβάρνα, ας μιλήσουμε λίγο (και) για ομαδική δουλειά. Τη δουλειά του Μάσιμο Καρέρα στα συγκεκριμένα δύο κομμάτια, για τα οποία η μόνιμη επωδός είναι ότι απαιτείται περισσότερη αυτοσυγκέντρωση. Είναι δηλαδή το μόνο που λείπει ενώ όλα τα υπόλοιπα από μεριάς του, είναι καλώς καμωμένα; Ή μήπως το αποτέλεσμα αυτής της καθημερινής στόχευσης στην προπόνηση, είναι να θυμίζουν το παιχνίδι ‘’αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα’’; Μέρα ή νύχτα;

ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΦΟΣΟΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΧΕΔΙΟ

Ακόμα κι έτσι, με έναν τρόπο που και σε αυτή την περίπτωση περισσότερο θύμωσε τους οπαδούς της ΑΕΚ, παρά τους έκανε να χαρούν τη νίκη, ο Μάσιμο Καρέρα έβγαλε μια πίστα, κέρδισε μια ζωή. Πριν αναφερθώ στο ντέρμπι της Τετάρτης με τον Ολυμπιακό, θα καταθέσω μια άποψη ανεξάρτητα από τι θα γίνει στο συγκεκριμένο ματς, διότι το θεωρώ αντιφατικό ως γεγονός να στηρίζει μια διοίκηση τον προπονητή κι όλος ο περίγυρός της, κυρίως ο οπαδικός, να περιμένουν αυτό το παιχνίδι για να διαπιστώσουν την επόμενη μέρα.

Την πίστωση χρόνου και τη στήριξη, τις παρέχεις σε έναν κόουτς που σε έχει πείσει ότι η δική του δουλειά στηρίζεται σε ένα σχέδιο, ότι βασίζεται σε κάποιες αρχές, σε ένα αδιαπραγμάτευτο αγωνιστικό πλάνο.

Αν λοιπόν στην ΑΕΚ νομίζουν ότι το βλέπουν, τότε καλώς έχουν επιλέξει να πορευτούν με τον Ιταλό και θα πρέπει να το πράξουν μέχρι τέλους! Αν είναι ικανοποιημένοι από την δουλειά που γίνεται, τα ατελείωτα χάλια στην άμυνα και τον ικανοποιητικό βαθμό στην επίθεση, όπου πράγματι υπάρχουν ποδοσφαιριστές με σπουδαίες ικανότητες για να φέρουν εις πέρας εντολές, τότε ο Καρέρα πρέπει να μείνει ό,τι κι αν φέρει το ντέρμπι της Τετάρτης απέναντι στον Ολυμπιακό. Αυτό θα περιμένω να δω σε περίπτωση ήττας, διαφορετικά θα πρόκειται για ανακολουθία λόγων και πράξεων.

‘Οσον αφορά στο παιχνίδι αυτό καθεαυτό, σκέφτομαι το πόσο δύσκολο θα είναι για τον προπονητή να επιλέξει για την άμυνα ανάμεσα σε… χειρότερους μιας κακοδουλεμένης γραμμής. Ποιο δεξί μπακ να ρίξει στη μάχη, ποιους στόπερ να εμπιστευτεί, ποια διάταξη να επιλέξει για να κλείσει αυτές τις σαδιστικές τρύπες, που μοιάζουν να μεγαλώνουν από αγώνα σε αγώνα.

Ένα πράγμα ξέρω. Θα είναι άδικο απέναντι στον 17χρονο Μιτάι (άραγε κατάλαβε σήμερα ο Ινσούα βλέποντάς τον, πως πρέπει να παίζει τη θέση;) να μην είναι βασικός. Κι ας ισχύσει το ‘’όσα πάνε κι όσα έρθουν’’. Στο φινάλε, αν είναι να βγει κάτι από όλα αυτά που συμβαίνουν, ας είναι αυτό ένας καλός ποδοσφαιριστής.