Ένα από τα πράγματα που δεν συνηθίζω (γιατί απλούστατα δεν μου αρέσει και πολλές φορές δεν το βρίσκω και τόσο ηθικό) είναι το να προβλέπω μήνες πριν για τους ποδοσφαιριστές που θα αποχωρίσουν από μία ομάδα (εν προκειμένω την ΑΕΚ) κατά την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο.

Ωστόσο επειδή αυτό το «παραμυθάκι» ξεκίνησε από τον περασμένο Οκτώβριο, πριν καλά καλά αποκτήσουμε σαφή εικόνα για το ποιοι μπορούν και ποιοι όχι (κάτι που επαναλαμβάνω δεν είναι και δική μας δουλειά, υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται γι αυτό και σίγουρα ξέρουν περισσότερα από εμάς), θα θυμίσω τα εξής:

Ο Μπρέσεβιτς ήταν το βουνό που δεν έστριβε, στην πορεία μεταλλάχθηκε σε ποδοσφαιριστή ουσίας. Ο Ντακόλ, παίκτης με 19 γκολ στην περυσινή Β' Εθνική, χαρακτηρίστηκε ως αδιάφορος, ουδείς όμως επιχείρησε να προσεγγίσει κάπως διαφορετικά την περίπτωσή του και να εξηγήσει τα σκαμπανεβάσματα λόγω της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσής του. Όταν το κοντέρ των δύο προαναφερθέντων θα έχει γράψει συνολικά +50 γκολ στο τέλος της σεζόν, τα κείμενα θα αλλάξουν και τα διαπιστευτήριά τους θα είναι πλέον ικανά για να τους διατηρήσουν στην ομάδα.

Οι αλήθειες και τα ονόματα

Μη επαρκώς πληροφορημένος (όχι απαραίτητα εσκεμμένα, αλλά μάλλον από μερική ή και παντελή άγνοια όσων του τα μεταφέρουν), ο κόσμος της ΑΕΚ έχει σε μεγάλο βαθμό μπερδευτεί. Είναι αρκετοί εκείνοι που περιμένουν κοσμογονικές αλλαγές, συζητούν για 20-25 νέους παίκτες στο επόμενο πρωτάθλημα και παρασύρονται σε κρίσεις που σε κάποιες περιπτώσεις (όχι σε όλες ασφαλώς) αδικούν ποδοσφαιριστές του υπάρχοντος ρόστερ και οι οποίοι είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν στο έμψυχο δυναμικό της Ένωσης, τουλάχιστον την επόμενη σεζόν.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν χάσει πλέον το τρένο. Επί παραδείγματι η κιτρινόμαυρη άμυνα θα υποστεί ολοκληρωτικό ξεχαρβάλωμα. Τρεις στόπερ (Σαρρής, Κολοβέτσιος. Λαμπρόπουλος) είναι γνωστό ότι έχουν ήδη αποκτηθεί και ακόμα ένας αναζητείται. Άντε δηλαδή από τους υπάρχοντες να παραμείνει ο Τσιρίλο. Η αγορά χτενίζεται και για έναν δεξιό μπακ που θα παίζει όλη την πλευρά, ενώ ο Ανέστης έρχεται με το σκεπτικό ότι θα είναι το επόμενο νο. 1 της ομάδας (εκτός αν οι Βούρας και Καραγκιολίδης παρουσιάσουν κάτι που δεν έχουμε δει ως σήμερα).

Από εκεί και πέρα όμως, είναι πολλοί και οι παίκτες που δεν κουνιούνται! Θεωρήστε λοιπόν δεδομένο ότι στην ΑΕΚ της Β΄ Εθνικής θέση θα έχουν οι δύο προαναφερθέντες τερματοφύλακες συν τους Πεταυράκη, Αργυρίου, Τσουμάγκα, Ρόβα, Κορδέρο, Γεωργέα, Πλατέλλα, Ανάκογλου, Ντακόλ, Μπρέσεβιτς και Γροντή, ίσως δε και ο Πόποβιτς. Αυτοί μας κάνουν δεκατέσσερις και έπειτα πρέπει να γίνει και το ξεκαθάρισμα για το ποιοι εκ των Καζβιρόπουλου, Ράμα, Τσεβά, Κάτσικα, Μούργκα, Ζιβάνοβιτς (κ.α.) θα παραμείνουν για να δουλεύονται και να αγωνίζονται κυρίως με τη β' ομάδα που θα έχει ξανά η ΑΕΚ από του χρόνου.

Αυτοί που έρχονται και ο ηγέτης

Δίπλα στους Σαρρή, Κολοβέτσιο, Ανέστη και Λαμπρόπουλο, προσθέστε τους Μάνταλο, Φαγέ, Αραβίδη και Ζόριτς. Οι συγκεκριμένοι οκτώ πρέπει να θεωρούνται ήδη ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, άλλωστε όλα αυτά έχουν καταγραφεί στα κιτρινόμαυρα ρεπορτάζ (κάποια μάλιστα κατ' αποκλειστικότητα από το Sport24.gr). Από εκεί και πέρα υπάρχει διάθεση για την απόκτηση τουλάχιστον ακόμα 3-4 ποδοσφαιριστών (δύο ακραίων επιθετικών, ενός δεξιού μπακ και ίσως ενός ακόμα επιθετικού) με αναγνωρισμένη ποιότητα και πάντοτε με το σκεπτικό ότι θα διεκδικήσουν αμέσως θέση βασικών να κυριαρχεί.

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο δεν είναι η άκρατη μεταγραφολογία και η μη λογική προσέγγιση για το πόσες και ποιες αλλαγές πρέπει (ή είναι εφικτό) να γίνουν στο ρόστερ της ομάδας ενόψει της Β' Εθνικής. Είναι η έλλειψη ενός σπουδαίου ονόματος, ενός ποδοσφαιριστή μαθημένου να ηγείται, να πρωταγωνιστεί, να είναι νικητής ή και πρωταθλητής.

Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από μία ποδοσφαιρική προσωπικότητα διαφορετικού επιπέδου αλλά και με καλά χρόνια μπάλας μπροστά της, από εκείνον που θα την τραβήξει στα ζόρια, που θα βγάλει το φίδι από την τρύπα στα δύσκολα, που θα εμπνεύσει και ξεσηκώσει τους υπόλοιπους. Να είναι ο Κατσουράνης; Ίδωμεν...