Build up και... κίτρινα άλογα
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη λήψη μιας δύσκολης απόφασης που εμφανίστηκε πολύ γρήγορα για την ΑΕΚ. Συνεχίζει με τον προπονητή ρισκάροντας κι άλλα τέτοια αποτελέσματα ή τον αλλάζει άμεσα;
Η πρώτη φορά, στη μετά-Χιμένεθ εποχή, που ακούσαμε από έναν προπονητή να μας μιλάει για καλύτερη μπαλίτσα, καταγράφηκε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης έταξε μια διαφορετική ΑΕΚ. Βέβαια, πάνω στις αρχές του Ισπανού πάτησε, για να έρθει η πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Το μετέπειτα ήταν απογοητευτικό, όμως ο άνθρωπος έφερε κι ένα κέρδος στο σύλλογο, αυτά τα 20 εκατ. ευρώ που πήγαν στο γήπεδο. Σημαντικό αν μη τι άλλο ως επίτευγμα!
Σήμερα, βιώνουμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Ο αποκαλούμενος και ως "καθηγητής" του "build up" από την άμυνα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ΑΕΚ εκτός Ευρώπης από το μήνα Αύγουστο, ισοφαρίζοντας το "κατόρθωμα" του 2008, με τον Δώνη τότε στον πάγκο. Ένδεκα χρόνια μετά, βιώνουμε την επανάληψη μιας παρόμοιας οδυνηρής ιστορίας, εκτός αν γίνουμε μάρτυρες μιας συνταρακτικής μετάλλαξης, μέσω μυθικής πρόκρισης στην Τουρκία. Γίνεται αυτό από μια ομάδα που τώρα σέρνεται;
Προσπαθώ να αποφεύγω τη σύγκριση και τη διαρκή παραπομπή στο όνομα του Μανόλο, όμως σήμερα δεν θα το κάνω. Επιχειρώ να πιαστώ από κάπου για να πειστώ ότι αυτή η μετάβαση στο κάτι διαφορετικό (το οποίο στο φινάλε, ποτέ δεν μάθαμε αν ο Χιμένεθ μπορούσε να παρουσιάσει, με ένα γεμάτο ρόστερ και όχι μαζεύοντας επί μονίμου βάσεως τα ασυμμάζευτα των προηγούμενων) και δεν το βρίσκω.
Τι ακριβώς μας πείθει ότι ο συγκεκριμένος προπονητής θα παρουσιάσει αυτό που στη θεωρία τόσο καλά όλοι λένε ότι γνωρίζει; Προς το παρόν, απολύτως τίποτα. Κι ασφαλώς, η ΑΕΚ δεν είναι επιπέδου Ρίο Άβε για να αγωνίζεται στη λογική του "όσα πάνε κι όσα έρθουν, όσα φάω κι όσα βάλω", μετρώντας τριάρες και τεσσάρες, ούτε είναι νορμάλ το να ξεπερνιούνται σαν μη συνέβη και κάτι, ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί μέσα στο κατακαλόκαιρο.
ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ...
Κυκλοφορεί μια τάση τελευταία, ως πρωτοτυπία οπαδικών Μέσων τα οποία σε σημαντικό βαθμό και για ποικίλα θέματα, επιχειρούν να διαμορφώσουν άποψη στον κόσμο της ΑΕΚ και κάποιες φορές αποπροσανατολίζουν, σύμφωνα με την οποία δεν θα χαθεί και ο κόσμος, αν η ομάδα αποκλειστεί από την επόμενη φάση του Europa League.
Δεν είναι δηλαδή και κάποιο ατόπημα το να πιάσει τη γόμα και να σβήσει τα προηγούμενα δύο καλοκαίρια, όταν είχε καταφέρει, απέναντι σε πιο ξακουστούς και δύσκολους αντιπάλους, να προκριθεί σε ομίλους, λέγοντας ότι αυτό ξεπερνιέται εύκολα. Ή ότι ο προπονητής δεν θα κλονιστεί από μια τέτοια εξέλιξη. Λυπηρό πραγματικά να αντιμετωπίζεται ένα τέτοιο πισωγύρισμα, ως κάτι που δεν θα προκαλέσει τριγμούς ή ακόμα περισσότερο, σαν να μην έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Βάζοντας τα πράγματα στη σωστή βάση τους και με οδηγό αντίστοιχες ιστορίες του παρελθόντος, αυτό που συμβαίνει είναι απόλυτα ικανό να "πνίξει" την ΑΕΚ πολύ νωρίς στην εσωστρέφεια και να προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην ηρεμία των αποδυτηρίων και ασφαλώς σε εκείνη του προπονητή, στην προσπάθειά του να εργαστεί σε νορμάλ περιβάλλον, για τη δύσκολη αγωνιστική μετάβαση σε κάτι τόσο μα τόσο διαφορετικό.
Ο οργανισμός της ομάδας θα έπρεπε να κοιμάται και να ξυπνάει αυτές τις ημέρες με τον αυτοσκοπό της πρόκρισης επί της Τραμπζονσπόρ και της εξασφάλισης ευρωπαϊκής συνέχειας, μέσω των ομίλων. Αυτό που συντελείται, θα αποτελέσει μια ζοφερή μαχαιριά, δύσκολα διαχειρίσιμη, μια ανοιχτή πληγή που μόνο με μεγάλα αποτελέσματα θα επουλωθεί.
Συνήθως, όταν την παίρνει η κάτω βόλτα, η ΑΕΚ σπανίως σηκώνει κεφάλι μέσα στην ίδια τη σεζόν και φέρνει την ανατροπή. Αυτό έχει να μας επιδείξει το παρελθόν. Η πρόκριση έπρεπε πάση θυσία να επιτευχθεί. Στο φινάλε δεν πρόκειται και για κάποιο μεγαθήριο, όσα χρήματα κι αν έχει ξοδέψει. Πλάνο χρειαζόταν η ομάδα σε αυτή τη φάση, ένα σχέδιο έξυπνο, στοχευμένο, λειτουργικό και όχι μπουνιά στο μαχαίρι.
ΥΓ. Δύσκολη η απόφαση για τον Μελισσανίδη. Ή συνεχίζει με έναν προπονητή ο οποίος απέχει ακόμα έτη φωτός από αυτό που θέλει ο ίδιος να παρουσιάσει, παίρνοντας ρίσκο για περισσότερα τέτοια βράδια, ή αποφασίζει την αλλαγή για να έρθει μια ομαλότητα, πιο συμβατή στις δυνατότητες αυτής της ομάδας.
ΥΓ1. Γιατί τέτοια πόρτα στον Γαλανόπουλο, γιατί εκτός αποστολής ο Αλμπάνης, ενώ ο Κλωναρίδης ήταν τραυματίας; Που είναι ο διεθνής Μπακάκης; Γιατί εκτός 11δας ο Οικονόμου με προτίμηση στον Σβάρνα που αγώνα με τον αγώνα, δείχνει πόσο μακριά είναι από αυτό που θα πρέπει να δίνει ένας στόπερ στην ΑΕΚ. Στην κανονική ΑΕΚ...
ΥΓ2. Να το προσπαθήσει ο προπονητής το κάτι διαφορετικό, αλλά όχι και να μην ξέρει η ομάδα να κάνει τα βασικά όταν αμύνεται! Πού είναι η δουλειά σε αυτό το κομμάτι; Θα μου πείτε που είναι η δουλειά και στα άλλα κομμάτια...
ΥΓ3. Την "σταύρωση" του Χιμένεθ είχαμε διαβάσει λόγω του αποκλεισμού από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ομάδας με συνεχή παρουσία στους ομίλους του Champions League, από δύο φάσεις κόρνερ. Τσιμουδιά όμως σήμερα από τους ίδιους για τη δουλειά που ΔΕΝ κάνει ο Καρντόσο. Έτσι παιδιά, αδέσμευτα συνεχίστε!