Χόρτασαν τις συγγνώμες σας
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η υπομονή έχει τα όριά της και όλα τα συναφή. Ξεπερνώντας τα μισόλογα, υπάρχουν ξεκάθαρες ευθύνες των ποδοσφαιριστών και ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει γι αυτές.
Ο Κωστένογλου είναι ο εύκολος στόχος. Όμως κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα φύγει και αυτός. Ίσως τότε να δοθεί περισσότερη βάση σε αυτούς που πετούν τις μπλούζες τους στα πάρτι, ανεβάζουν περίεργα stories στο instagram ή ξαφνικά παθαίνουν πονοκεφάλους στα ημίχρονα, αν και λίγο πριν είχαν παράπονα από τον προπονητή τους.
Σφύριγμα λήξης στο «Γεντί Κουλέ» και ο Πέτρος Μάνταλος βάζει τα χέρια του στα κεφάλι του, πράξη ανθρώπου που δεν καταλαβαίνει πως έχασε, ο οποίος δεν πιστεύει ότι ένα παιχνίδι τελείωσε κατά το συγκεκριμένο τρόπο. Ο αρχηγός της ΑΕΚ, σε ένα από τα χειρότερα ματς που προσωπικά τον έχω δει, άβουλος και εντελώς εκτός αγώνα, είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται ότι ηγείται μιας ομάδας που δεν βλέπεται; Αυτό κι αν είναι ανησυχητικό!
Όλοι τους μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, μια σκέτη απογοήτευση, καταθλιπτικές φιγούρες σε ένα διαλυμένο σύνολο που κανονικά θα έπρεπε να του γυρνάς την πλάτη ακόμα και αν η παρακολούθηση θα γινόταν επί πληρωμή. Το ανάθεμα που άξιζε στην προηγούμενη κατάσταση στέρεψε, τα λούστηκαν ο Καρντόσο και εκείνος που είχε τη φαεινή ιδέα να τον φέρει, τα εισπράττει και ο Κωστένογλου. Αυτοί που κλωτσούν το τόπι όμως, σε ποιο συννεφάκι ζουν;
Οι ίδιοι δεν είναι που μπήκαν ασπίδα για την παραμονή του συγκεκριμένου προπονητή; Που δήλωσαν ότι τους ανανεώνει και τους αξιοποιεί σωστά; Αυτοί δεν είναι που υποστήριζαν ότι μαζί του νιώθουν απελευθερωμένοι και τακτικά ικανοποιημένοι; Που είναι τώρα όλοι αυτοί να εμφανιστούν μπροστά και να αναλάβουν τις ευθύνες τους; Όχι με επιπλέον συγγνώμες, ο κόσμος χόρτασε από δαύτες, έχει μείνει περίσσευμα και στο ψυγείο του.
ΟΚΝΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ
Είναι ξεκάθαρο, οφθαλμοφανές, απόλυτα διαπιστωμένο ότι οι περισσότεροι στερούνται ειλικρίνειας και αξιοπρέπειας για να παραδεχτούν ότι όλο αυτό που παρουσιάζουν, συνιστά σε μεγάλο βαθμό δική τους ευθύνη. Έχω ακούσει έναν-δύο να το λένε απέξω-απέξω, έγιναν και κάποια group therapy, για να βρουν την άκρη μεταξύ τους, αλλά η φάση ήταν... να είχαμε να λέγαμε.
Τους βλέπεις να παίζουν κι αν εξαιρέσεις 2-3 που τουλάχιστον έχουν πάθος, διαπιστώνεις μια εκνευριστική οκνηρία, σαν να μην αντιλαμβάνονται ποια φανέλα φορούν και τι διακυβεύεται. Δεν είναι ενοχλητικό ότι μικραίνουν τους εαυτούς τους, αυτό κάποια στιγμή θα το βρουν μπροστά τους, στις καριέρες τους. Το πλέον απαράδεκτο στα μάτια των φίλων τους, είναι ότι μικραίνουν την ομάδα.
Καμία σπίθα, ποδοσφαιριστές άνευροι και παραδομένοι στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία του αντιπάλου, ισοπεδωμένοι στο πρώτο γκολ. Μηδενικός αυτοσεβασμός από τους περισσότερους, περιφερόμενες φανέλες κιτρινόμαυρες που μοιάζουν να τις φόρεσαν 11 τυχαίοι νοματαίοι που έτυχε να περάσουν έξω από τα αποδυτήρια, είδαν φώς, μπήκαν και είπαν " ελάτε τώρα να το παίξουμε ότι είμαστε η ΑΕΚ".
Ναι, να έρθει άλλος προπονητής. Αυτό είναι το νορμάλ! Όταν συμβεί αυτό όμως, απαιτείται να γίνει και μια πολύ καθαρή εξήγηση για το ποιοι μπορούν και ποιοι όχι. Πέραν του καθαρού αγωνιστικού θέματος, να αξιολογηθούν και άλλα πράγματα, όπως οι χαρακτήρες, η εξωγηπεδική ζωή, η συνέπεια του καθενός με την προπόνηση, το κίνητρο για να κάνουν καριέρα και όχι να αράξουν πάνω σε ένα συμβόλαιο.
Τους βαρέθηκε ο κόσμος της ΑΕΚ. Δεν είναι τυχαίο, ούτε άδικο. Τους βαρέθηκε και το χειρότερο είναι ότι άρχισε να μην εμπιστεύεται και εκείνους που για ένα φεγγάρι είχε αγαπήσει και τώρα διαπιστώνει να τον προδίδουν με την εικόνα και την απάθειά τους. Αυτό δεν είναι ΑΕΚ και πολλοί από αυτούς, δεν μοιάζουν για παίκτες της ΑΕΚ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
